غزلیات فیض کاشانی
- شماره ١: اى در هواى وصل تو گسترده جانها بالها
- شماره ٢: هان رستخيز جان رسيد شد در بدن زلزالها
- شماره ٣: ترا سزاست خدائى نه جسم را و نه جانرا
- شماره ٤: اى که در اين خاکدان جان و جهانى مرا
- شماره ٥: اى ز تو خرم دل آباد ما
- شماره ٦: اى دواى درد بيدرمان ما
- شماره ٧: اى فداى عشق تو ايمان ما
- شماره ٨: يارب بريز شهد عبادت بکام ما
- شماره ٩: يارب تهى مکن ز مى عشق جام ما
- شماره ١٠: اى کوى تو برتر از مکانها
- شماره ١١: اى لال ز وصف تو زبانها
- شماره ١٢: بوئى ز گلشنى است بدل خار خار ما
- شماره ١٣: بر رهگذر نفحه يار است دل ما
- شماره ١٤: دارد شرف بر انجم و افلاک خاک ما
- شماره ١٥: غم ز خوى خويش دارد خاطر غمناک ما
- شماره ١٦: بالا رويم بس که ز اندازه گذشتيم
- شماره ١٧: فيض نور خداست در دل ما
- شماره ١٨: پژمرده شد دل ز آلودگيها
- شماره ١٩: نکرديم کارى درين بندگيها
- شماره ٢٠: درآ در عالم معنى نظر کن سوى اين صحرا
- شماره ٢١: عشق گسترده است خوانى بهر خاصان خدا
- شماره ٢٢: اشکهاى گرم ما راههاى سرد ما
- شماره ٢٣: آسمان را يکسر پر شور ميدانيم ما
- شماره ٢٤: از جمال مصطفى روئى بياد آمد مرا
- شماره ٢٥: ز مهر اولياء الله شأنى کرده ام پيدا
- شماره ٢٦: تجلى چون کند دلبر کنم شکران تجلى را
- شماره ٢٧: هشدار که ديوان حسابست در اينجا
- شماره ٢٨: هشدار که هر ذره حسابست در اينجا
- شماره ٢٩: از دو عالم دردت اى دلدار بس باشد مرا
- شماره ٣٠: جمال تست بروز آفتاب روزن ما
- شماره ٣١: هر که آگه شد از فسانه ما
- شماره ٣٢: بهل ذکر چشمان خونريز را
- شماره ٣٣: بده ساقى آن جام لبريز را
- شماره ٣٤: اگر خرند ز عشاق جان سوخته را
- شماره ٣٥: از عمر بسى نماند ما را
- شماره ٣٦: لذات نماند و المها
- شماره ٣٧: بنواز دل شکسته اى را
- شماره ٣٨: شود شود که شود چشم من مقام ترا
- شماره ٣٩: ز خود سرى بدر آرم چه خوش بود بخدا
- شماره ٤٠: يکنفس بى ياد جانان بر نمى آيد مرا
- شماره ٤١: آفتاب وصل جانان برنمى آيد مرا
- شماره ٤٢: از دل که برد آرام حسن بتان خدا را
- شماره ٤٣: وصف تو چه ميکنم نگارا
- شماره ٤٤: يارا يارا ترا چه يارا
- شماره ٤٥: تو و آرام و پخته کاريها
- شماره ٤٦: نکنى گر تو وفا حسبى الله کفى
- شماره ٤٧: صحبت ياران خوشست و الفت ياران خوشست
- شماره ٤٨: هر دمم نيشى ز خويشى ميرسد با آشنا
- شماره ٤٩: وصل با دلدار ميبايد مرا
- شماره ٥٠: علم رسمى از کجا عرفان کجا
- شماره ٥١: اگر فضل خداى ما بجنبش جا دهد ما را
- شماره ٥٢: آنچه را از بهر من او خواست آن آيد مرا
- شماره ٥٣: دل چو بستم بخدا حسبى الله و کفى
- شماره ٥٤: تن خاک راه دوست کنم حسبى الحبيب
- شماره ٥٥: بيمار زارم انت الطبيب
- شماره ٥٦: در وصل تو ميزند احباب
- شماره ٥٧: در وصل تو ميزنند احباب
- شماره ٥٨: عشق پرداز ما مرا درياب
- شماره ٥٩: گفتمش دل بر آتش تو کباب
- شماره ٦٠: اى که چون عمر ميروى بشتاب
- شماره ٦١: بده پيمانه سرشار امشب
- شماره ٦٢: بيمار زارم درياب درياب
- شماره ٦٣: زان دو چشمم مدام مست و خراب
- شماره ٦٤: اين چه چشمست و چه ابرو چه لب
- شماره ٦٥: بر اوج خوبى ديدم مهى شب
- شماره ٦٦: دل بکن جانا از اين دير خراب
- شماره ٦٧: سالک راه حق بيا همت از اوليا طلب
- شماره ٦٨: در محافل شعر ميخوانم گهى با آب و تاب
- شماره ٦٩: آنکه را هستى هميشه در طلب
- شماره ٧٠: شبى رو بحق آر اى جان مخسب
- شماره ٧١: گنج ابدى پيروى حق و عبادت
- شماره ٧٢: اى آنکه توئى قبله ارباب کياست
- شماره ٧٣: تا نگذرد ز نام سزاوار نام نيست
- شماره ٧٤: آمرزش من از تو خدايا غريب نيست
- شماره ٧٥: الهى بکامم شرابى فرست
- شماره ٧٦: قصه عشق گفتنم هوس است
- شماره ٧٧: گنجيست معرفت که طلسمش نهفتن است
- شماره ٧٨: رازها با اهل گفتن ز اهل عرفان خوش نماست
- شماره ٧٩: بر رخ مه طلعتان زلف پريشان خوش نماست
- شماره ٨٠: اگر ساغر دهد ساقى ازين دست
- شماره ٨١: نه فلک چرخ زنان سودائى تست
- شماره ٨٢: از عتاب تو پناهم خوى تست
- شماره ٨٣: نيست از ما غير نامى اوست خود را دوست دوست
- شماره ٨٤: در صدف جان درى نيست بجز دوست دوست
- شماره ٨٥: نيست از ما غير نامى اوست خود را دوست دوست
- شماره ٨٦: آنکه پنهانست از چشم کسان پيداست کيست
- شماره ٨٧: اينجهان را غير حق پروردگارى هست نيست
- شماره ٨٨: بيا که از ازلم با تو آشنائى هست
- شماره ٨٩: هر که در دوست زد دامن احسان گرفت
- شماره ٩٠: عاشقى در بندگيها سر براهم کرده است
- شماره ٩١: اين تن ما از روان روشن ما روشن است
- شماره ٩٢: پاى تا سر همه ام در غمت انديشه شدست
- شماره ٩٣: عشق بيچون تو يارب در دل من چون نشست
- شماره ٩٤: دلم گرفت ازين خاکدان پر وحشت
- شماره ٩٥: گرانى ار بدرون آيد از در جنت
- شماره ٩٦: چون توان بود در آنجاى که آسايش نيست
- شماره ٩٧: منوش ساغر دنيا که درد ناب نماست
- شماره ٩٨: اى که در راه خدايت چشم غيرت رهبرست
- شماره ٩٩: ذره ذره نور حق را جلوه گاهى ديگر است
- شماره ١٠٠: يارب چمن حسن تو خرم ز چه آبست
- شماره ١٠١: زاهدا قدح بردار اين چه غيرت خام است
- شماره ١٠٢: جمال يار که پيوسته بى قرار خود است
- شماره ١٠٣: در سرم فتنه اى و سودائيست
- شماره ١٠٤: چو دل قرار در آن زلف بيقرار گرفت
- شماره ١٠٥: مگو که چهره او را نقاب در پيشست
- شماره ١٠٦: مرا ز جام خيالش شراب در پيش است
- شماره ١٠٧: دل بوفاى تو نهادن خوش است
- شماره ١٠٨: عشق در راه طلب راهبر مردانست
- شماره ١٠٩: بهر گلى اگرم ناله و نوائى هست
- شماره ١١٠: بيا بيا که مرا با تو ماجرائى هست
- شماره ١١١: بکجا روم ز دستت بچه سان رهم ز شستت
- شماره ١١٢: يک نظر مستانه کردى عاقبت
- شماره ١١٣: هر چه تو ميکنى همه خوبست
- شماره ١١٤: ما را با دوست آشنائيست
- شماره ١١٥: ما را که نواى بى نوائيست
- شماره ١١٦: نسرشته اند در گلم الا هواى دوست
- شماره ١١٧: زار و نزار و خسته ام و بى قرار دوست
- شماره ١١٨: سر کرده ايم پا بره جستجوى دوست
- شماره ١١٩: يک جرعه مى ز ساغر جانانم آرزوست
- شماره ١٢٠: حلقه آن در شدنم آرزوست
- شماره ١٢١: آهنگ جانان کرد جان اى مطرب آهنگى بس است
- شماره ١٢٢: گذشت آن گل و حسرت بيادگار گذاشت
- شماره ١٢٣: بمرد رستم زال و ز تن غبار گذاشت
- شماره ١٢٤: مرا که دل ز غم معصيت ورق ورقست
- شماره ١٢٥: بدل و بجان زد آتش سبحات حسن و زيبت
- شماره ١٢٦: ز شور عشق مرا در سرست شور قيامت
- شماره ١٢٧: جمال تو عرصاتست و قامت تو قيامت
- شماره ١٢٨: جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نيست
- شماره ١٢٩: گو برو عقل از سرم در سر هواى يار هست
- شماره ١٣٠: کار جان را تن ندادم روزگار از دست رفت
- شماره ١٣١: از غم هستى چو رستم غمگسار آمد بدست
- شماره ١٣٢: عشق آمد و اختيار نگذاشت
- شماره ١٣٣: خمار گشت مرا ساقيا شراب کجاست
- شماره ١٣٤: مژده آمد از قدوم آنکه دل جوياى اوست
- شماره ١٣٥: قد تجلى جماله جلوات
- شماره ١٣٦: يار را روى دل بسوى منست
- شماره ١٣٧: بنده او من و او خداى منست
- شماره ١٣٨: باده عشق در کدوى من است
- شماره ١٣٩: عرصه لامکان سراى من است
- شماره ١٤٠: يار ما گر ميل صحرا ميکند صحرا خوش است
- شماره ١٤١: دلم پيوسته با مهرش قرين است
- شماره ١٤٢: از دل مقصود عشق بازيست
- شماره ١٤٣: در پرده حسن دلربا کيست
- شماره ١٤٤: در پرده عاشقى نهان کيست
- شماره ١٤٥: هر جا معشوق تازه روئى است
- شماره ١٤٦: بالا بلائى قامت قيامت
- شماره ١٤٧: رفتار آشوب بالا قيامت
- شماره ١٤٨: چنين رخسار زيبائى که ديده است
- شماره ١٤٩: دوش از بر من رميده ميرفت
- شماره ١٥٠: باده تلخ کهنم آرزوست
- شماره ١٥١: آن ملاحت که تو دارى گهر حسن آنست
- شماره ١٥٢: بر سر راهش فتاده غرق اشگم ديد و رفت
- شماره ١٥٣: زمستان خراباتيم پند است
- شماره ١٥٤: نه زلفست آن که دلها را کمندست
- شماره ١٥٥: بزهر آلوده مژگان خواهدم کشت
- شماره ١٥٦: روم از هوش اگر بينم بکامت
- شماره ١٥٧: گل بنفشه دميدن گرفت گرد عذارت
- شماره ١٥٨: اگر راه يابم ببوم و برت
- شماره ١٥٩: من کجا جان برم ز دست غمت
- شماره ١٦٠: کعبه وصل تو پناه منست
- شماره ١٦١: دل گرفتار ماه سيمائيست
- شماره ١٦٢: دلم ديگر جنون از سر گرفته است
- شماره ١٦٣: دگر آزار مادر دل گرفتست
- شماره ١٦٤: دلم با گلرخان تا خو گرفتست
- شماره ١٦٥: جنونى در سرم مأوا گرفتست
- شماره ١٦٦: کس نيست کز غم تو دلش پاره پاره نيست
- شماره ١٦٧: چراغ کلبه عاشق خيال دلدار است
- شماره ١٦٨: بيا بيا که دلم در هوات بيمار است
- شماره ١٦٩: گر کشى و گر بخشى هر چه ميکنى خوبست
- شماره ١٧٠: لب بر لبم نه ساقيا تا جان فشانم مست مست
- شماره ١٧١: شوريدگان عشق را اى مطرب آهنگ فناست
- شماره ١٧٢: مرا سوداى عشق آئين دين است
- شماره ١٧٣: نگارا در غمت جانم حزين است
- شماره ١٧٤: دل که ويران اوست آباد است
- شماره ١٧٥: جان روشندلان که مظهر تست
- شماره ١٧٦: صحرا و باغ و خانه ندانم کجا خوش است
- شماره ١٧٧: گفتم چه چاره سازم با عشق چاره سوزت
- شماره ١٧٨: گفتم که روى خوبت از من چرا نهانست
- شماره ١٧٩: عاشقانرا در بهشت آرام نيست
- شماره ١٨٠: بخيالت نمى توانم زيست
- شماره ١٨١: سبزه خط تو ديدن چه خوش است
- شماره ١٨٢: سوى تو بى تاب دويدن خوش است
- شماره ١٨٣: من و هزار گدا همچو من بنزد تو هيچست
- شماره ١٨٤: از من و ما نمى توانم گفت
- شماره ١٨٥: اى که سر ميکشى ز خدمت دوست
- شماره ١٨٦: من نروم ز پيش تو دست منست و دامنت
- شماره ١٨٧: باز آمدم با نقل و مى سرمست از جام الست
- شماره ١٨٨: در غمزه مستانه ساقى چه شرابست
- شماره ١٨٩: ما را ز باغ حسن تو حسرت ثمر بس است
- شماره ١٩٠: دمبدم دل ما را از الست پيغام است
- شماره ١٩١: صورت انسان دگر معنى آن ديگر است
- شماره ١٩٢: راز در دل شده کره محرم کجاست
- شماره ١٩٣: غير دلدار وفادار کسى ديگر نيست
- شماره ١٩٤: يک محرم راز در جهان نيست
- شماره ١٩٥: ز غفلت تو ترا صد حجاب در پيش است
- شماره ١٩٦: غنيمتى است دمى کان بفکر کار گذشت
- شماره ١٩٧: گذشت عمر تو امسال همچو پار عبث
- شماره ١٩٨: دلى که عشق ندارد وجود اوست عبث
- شماره ١٩٩: هر آنچه بود ندارد وجود اوست عبث
- شماره ٢٠٠: بمهر تو دادم دل و جان عبث
- شماره ٢٠١: شديم بار کش ره زن هوا بعبث
- شماره ٢٠٢: جان ندارد جز تو کس با مستغاث
- شماره ٢٠٣: جز تنعم بغم يار عبث بود عبث
- شماره ٢٠٤: اين جهان بى بقا هيچست هيچ
- شماره ٢٠٥: داغ دل عاشقان مى نپذيرد علاج
- شماره ٢٠٦: عشق پرى پيکران مى نپذيرد علاج
- شماره ٢٠٧: در تنم دل خون شد از دلهاى کج
- شماره ٢٠٨: من و ياد خدا دگر همه هيچ
- شماره ٢٠٩: اگر از عشق حق بر سر نهى تاج
- شماره ٢١٠: رام قتلى و ما عليه حباح
- شماره ٢١١: چشم او کرد بقتلم تصريح
- شماره ٢١٢: خطيب عشق ندا کرد با زبان فصيح
- شماره ٢١٣: يا نديمى قم فان الديک صاح
- شماره ٢١٤: دلا فيض بر از لقاى صباح
- شماره ٢١٥: کاش از جانان رسد پيغام تلخ
- شماره ٢١٦: جز خدا را بندگى تلخ است تلخ
- شماره ٢١٧: خوش آن زمان که رود جان بدان سراى فراخ
- شماره ٢١٨: نعيمى يا جحيمى جنتى اى عشق يا دوزخ
- شماره ٢١٩: خوش آنکه هستى من بر باد رفته باشد
- شماره ٢٢٠: کسى کو چشم دل بيدار دارد
- شماره ٢٢١: کسى کو چشم دل بيدار دارد
- شماره ٢٢٢: رخ برافروزى دل من شعله اخگر شود
- شماره ٢٢٣: تا بکى اين نفس کافرکيش کافرتر شود
- شماره ٢٢٤: بى لقاى دوست حاشا روزگارم بگذرد
- شماره ٢٢٥: تا بکى بى باده و مطرب مدارم بگذرد
- شماره ٢٢٦: على الصباح نويد هو الغفور رسيد
- شماره ٢٢٧: بيا بيا که نويد از جناب دوست رسيد
- شماره ٢٢٨: خنک آن روز که از عقل نجاتم دادند
- شماره ٢٢٩: دوشم آن دلبر غمخوار ببالين آمد
- شماره ٢٣٠: عارف خداى ديد در اصنام و حال کرد
- شماره ٢٣١: اى دل مخواه کام که حاصل نمى شود
- شماره ٢٣٢: مخمورى از خمار بجامى که مى خرد
- شماره ٢٣٣: از بهر من شراب بوامى که مى خرد
- شماره ٢٣٤: خبر شوق مرا هر که به ياران ببرد
- شماره ٢٣٥: اهل معنى همه جان هم و جانان همند
- شماره ٢٣٦: اين فقيهان که بظاهر همه اخوان همند
- شماره ٢٣٧: در ديگ عشق باده کشان جوش کرده اند
- شماره ٢٣٨: ز مهر آن پرى رويم دل ديوانه روشن شد
- شماره ٢٣٩: چو مهر دوست بر دل تافت اين ويرانه روشن شد
- شماره ٢٤٠: تا مى نخورم زان کف مستانه نخواهم شد
- شماره ٢٤١: اى خنک آن نيستى کو دعوى هستى کند
- شماره ٢٤٢: باده اى خواهم بدن مستى کند
- شماره ٢٤٣: افلاک را جلالت تو پست ميکند
- شماره ٢٤٤: آن دل که توئى در وى غمخانه چرا باشد
- شماره ٢٤٥: شوريده صحرائى در خانه چسان باشد
- شماره ٢٤٦: با هيچکس اين کش مکش آن يار ندارد
- شماره ٢٤٧: خداى عزوجل گر ببخشدم شايد
- شماره ٢٤٨: بر درگه تو حاجت خلقان روا شود
- شماره ٢٤٩: دلم از کشمکش خوف و رجا بسکه طپيد
- شماره ٢٥٠: با دوست مگو رازى هر چند امين باشد
- شماره ٢٥١: چون غم غم عشق تو بود زار توان بود
- شماره ٢٥٢: غم فراق تو اى دوست بى شمار بود
- شماره ٢٥٣: بتاب عارض تا مهر جان بهار شود
- شماره ٢٥٤: جور ز حد ببر مگو جور زياد ميشود
- شماره ٢٥٥: خواست دلم که ماتمم سور شود نميشود
- شماره ٢٥٦: خوش بود عدم هستى ما را که خبر کرد
- شماره ٢٥٧: خنک ديده کان ترا ديده باشد
- شماره ٢٥٨: هر آن کس که خود را پسنديده باشد
- شماره ٢٥٩: واعظ بمنبر آمد و بيهوده ساز کرد
- شماره ٢٦٠: عيش دنيا بجز خسان نرسيد
- شماره ٢٦١: سوخت هر چند دل بجان نرسيد
- شماره ٢٦٢: گذشت موسم غم فصل وصل يار رسيد
- شماره ٢٦٣: يار آمد از درم سحرى در فراز کرد
- شماره ٢٦٤: دل از ارنى کند آنکس که بر اعلى نظر بندد
- شماره ٢٦٥: جان جز خيال رويت نقشى دگر نبندد
- شماره ٢٦٦: مرغ خيال کس را کس بال و پر نه بندد
- شماره ٢٦٧: در سر چو خيال تو درآيد
- شماره ٢٦٨: شکر تو چسان کنم که شايد
- شماره ٢٦٩: هر دم سر پر شورم سوداى دگر دارد
- شماره ٢٧٠: بشارت کز لب ساقى دگر مى صاف مى آيد
- شماره ٢٧١: چو من کسى که ره مستقيم ميداند
- شماره ٢٧٢: شود شود که دلم سوى حق ربوده شود
- شماره ٢٧٣: ز نکتهاى بيانت خرد فزوده شود
- شماره ٢٧٤: شود که از دهنت بوسه اى ربوده شود
- شماره ٢٧٥: آن شوخ که داد دلبرى داد
- شماره ٢٧٦: جان از لطافت بدنش تازه مى شود
- شماره ٢٧٧: خوشا آنان که ترک کام کردند
- شماره ٢٧٨: خوشا آنکو انابت با خدا کرد
- شماره ٢٧٩: آنان که ره عالم ارواح بپويند
- شماره ٢٨٠: تا کى ز صلاح من و زهد تو بگويند
- شماره ٢٨١: قومى بمنتهاى ولايت رسيده اند
- شماره ٢٨٢: گر زنم لاف از سخن شعر اين تقاضا مى کند
- شماره ٢٨٣: حق را نميگويم بعام علم اين تقاضا مى کند
- شماره ٢٨٤: در کار دينم مرد مرد عقل اين تقاضا مى کند
- شماره ٢٨٥: عاقل نمى باشم دمى عشق اين تقاضا مى کند
- شماره ٢٨٦: عشق استفاده از قلم و لوح حق کند
- شماره ٢٨٧: جرعه ام را جام و مينا تنگ شد
- شماره ٢٨٨: دل مرا ز انديشه اسباب دنيا سرد شد
- شماره ٢٨٩: خويش را از دست دادم روى او بنموده شد
- شماره ٢٩٠: نمى بينم در اين ميدان يکى مرد
- شماره ٢٩١: مرد آن باشد که چون او را رهى بنموده شد
- شماره ٢٩٢: در دل شب خبر از عالم جانم کردند
- شماره ٢٩٣: کشد هر جنس جنس خود سخن گرد سخن گردد
- شماره ٢٩٤: جهان را بهر انسان آفريدند
- شماره ٢٩٥: نهادم سر بفرمانش بکن گو هر چه ميخواهد
- شماره ٢٩٦: بياد يار در خلوت نشستم تا چه پيش آيد
- شماره ٢٩٧: هد هدى کو که از سبا گويد
- شماره ٢٩٨: در سر بوالهوس نگر چون شر و شور ميرود
- شماره ٢٩٩: زنده دل از چه رو بدن عالم نور ميرود
- شماره ٣٠٠: در سر شوريده سودا ميرود
- شماره ٣٠١: چون سخن از دلبر ما ميرود
- شماره ٣٠٢: خوشا آن سر که سوداى تو دارد
- شماره ٣٠٣: خوشا آن دل که مأواى تو باشد
- شماره ٣٠٤: دلم بس نيست مأواى تو باشد
- شماره ٣٠٥: چکنم دلى را که ترا نباشد
- شماره ٣٠٦: خورشيد فلک روشنى از روى تو دارد
- شماره ٣٠٧: از سر ازل پرده به بوى تو گشادند
- شماره ٣٠٨: نور ازل ظهور کرد رحمت خاص عام شد
- شماره ٣٠٩: دلم هيهاى او دارد سرم سوداى او دارد
- شماره ٣١٠: ديده از نور جمال دوست چون بينا کنيد
- شماره ٣١١: تن در بلاى عشق دهم هر چه باد باد
- شماره ٣١٢: هر کجا داغ و درد و غم باشد
- شماره ٣١٣: سر چو بى عشقست ننگ جان بود
- شماره ٣١٤: اهتدوا بالعشق طلاب الرشد
- شماره ٣١٥: حبيبى انت ذو من وجودى
- شماره ٣١٦: بى دل و جان بسر شود بى تو بسر نمى شود
- شماره ٣١٧: عارفان از چمن قدس چو بوى تو کشند
- شماره ٣١٨: هر که راه عشق پويد هم ز عشقش بر برويد
- شماره ٣١٩: ما سر کن فکانيم ما را که ميشناسد
- شماره ٣٢٠: خوش آنکه کشتگان غمش را ندا کنند
- شماره ٣٢١: شاهدان گر جلوه بر ايمان کنند
- شماره ٣٢٢: بکوى سر قدر گر گذر توانى کرد
- شماره ٣٢٣: دل ز اغيار پاک خواهم کرد
- شماره ٣٢٤: مرا درديست در دل نه چو هر درد
- شماره ٣٢٥: بر دل و جان رواست درد در سر و تن چراست درد
- شماره ٣٢٦: هر که بيمار تو باشد درد بيمارش نباشد
- شماره ٣٢٧: عاشقان محو يار ميباشند
- شماره ٣٢٨: گر خون دل از ديده روان شد شده باشد
- شماره ٣٢٩: گر کاسه سر ظرف جنون شد شده باشد
- شماره ٣٣٠: گر يار بما رخ ننمايد چه توان کرد
- شماره ٣٣١: گاهى بغمزه اى دلى آباد ميکند
- شماره ٣٣٢: سوى اين دون گدا آنشاه کى رو ميکند
- شماره ٣٣٣: اين دل سرگشته خود را جستجو کى ميکند
- شماره ٣٣٤: هر که دارد درد عشقى ياد درمان کى کند
- شماره ٣٣٥: هر دل که عشق ورزد از ما و من برآيد
- شماره ٣٣٦: زهر فراق نوشم تا کام من برآيد
- شماره ٣٣٧: ياران ميم ز بهر خدا در سبو کنيد
- شماره ٣٣٨: خويش را اول سزاوارش کنيد
- شماره ٣٣٩: بوى رحمان از يمن آمد دل و جان تازه شد
- شماره ٣٤٠: ياران ز چشم دل برخ يار بنگريد
- شماره ٣٤١: شور عشقى گر که دلرا بر سر کار آورد
- شماره ٣٤٢: تا مرا عشق تو با ديوانگان زنجير کرد
- شماره ٣٤٣: جان سوخته روئيست پروانه چنين بايد
- شماره ٣٤٤: دلى کز دلبرى ديوانه باشد
- شماره ٣٤٥: مژده اى از هاتف غيبم رسيد
- شماره ٣٤٦: چو تو در بر من آئى اثرى ز من نماند
- شماره ٣٤٧: شد تهى از عشق سر بى باده اين ميخانه ماند
- شماره ٣٤٨: زود از درم درآى که تابم دگر نماند
- شماره ٣٤٩: دست از دلم بدار که تابم دگر نماند
- شماره ٣٥٠: جان گذر ميکند آن به که بجانان گذرد
- شماره ٣٥١: زور بازوى يقينش رفع هر شک ميکند
- شماره ٣٥٢: هر که حرفى ز کتاب دل ما گوش کند
- شماره ٣٥٣: ز خويش دست نداريم هر چه بادا باد
- شماره ٣٥٤: عيد است و هرکس از غلط غيرى گرفته يار خود
- شماره ٣٥٥: عشق بدل گاه درد گاه دوا ميدهد
- شماره ٣٥٦: دواى درد ما را يار داند
- شماره ٣٥٧: همه را خود نوازد و سازد
- شماره ٣٥٨: يار اگر آشنا شود چه شود
- شماره ٣٥٩: گر پذيرى تو ز من جان چه شود
- شماره ٣٦٠: صد جلوه کنى هر دم و ديدن نگذارند
- شماره ٣٦١: در روى چه خورشيد تو ديدن نگذارند
- شماره ٣٦٢: غمى هست در دل که گفتن ندارد
- شماره ٣٦٣: از آن ميان نزنم دم که مو نمى گنجد
- شماره ٣٦٤: ز قرب دوست چگويم که مو نمى گنجد
- شماره ٣٦٥: سرم ز مستى عشق تو هاى و هو دارد
- شماره ٣٦٦: ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد
- شماره ٣٦٧: دل من بياد جانان ز جهان خبر ندارد
- شماره ٣٦٨: غرور خشکى زهد ار دماغ تر دارد
- شماره ٣٦٩: بعشق توبه شکستيم تا دگر چه شود
- شماره ٣٧٠: کوه عقلى و بيابان جنونم داده اند
- شماره ٣٧١: آمد شبى خيالش در صدر سينه جا کرد
- شماره ٣٧٢: در جان و دل چو آتش عشقش علم کشيد
- شماره ٣٧٣: عشق از دل گذشت تا جان شد
- شماره ٣٧٤: دل را غمگين نمى توان کرد
- شماره ٣٧٥: عشق آمد و عقل را بدر کرد
- شماره ٣٧٦: کسى از عمر برخوردار باشد
- شماره ٣٧٧: من در او ميزنم امروز، باشد وا شود
- شماره ٣٧٨: اى خوش آن صبحى که چشمم بر جمالت وا شود
- شماره ٣٧٩: يار را با تو کار خواهد بود
- شماره ٣٨٠: رو بحق آورى اى جان چه شود
- شماره ٣٨١: بنما رخ و جان بستان يعنى بنمى ارزد
- شماره ٣٨٢: هر کجا بود خوبى در فنون حسن استاد
- شماره ٣٨٣: کم عطايا اعطيت من عطاياک فزد
- شماره ٣٨٤: روى در روى يار بايد کرد
- شماره ٣٨٥: در عالم حسن تو کى رنج و تعب بيند
- شماره ٣٨٦: محنت اين سرا بکش ريح نجات ميرسد
- شماره ٣٨٧: دم بدم از تو ياد خواهم کرد
- شماره ٣٨٨: غم کشت مرا ز دست غم داد
- شماره ٣٨٩: از پى آن نگار خواهم شد
- شماره ٣٩٠: زاهدم گفت زهد مى بايد
- شماره ٣٩١: زهد و تقوى ز من نمى آيد
- شماره ٣٩٢: شراب عشقم اندر کام جان شد
- شماره ٣٩٣: ندادم دل بعشق و جان روان شد
- شماره ٣٩٤: هر که روى تو نديد از دو جهان هيچ نديد
- شماره ٣٩٥: ياد باد آنکه اثر در دل شيدا ميکرد
- شماره ٣٩٦: طرف گلزار گذشتى ز تو گل زار بماند
- شماره ٣٩٧: ياد آن روز که از زلف گره وا مى کرد
- شماره ٣٩٨: تا چند بزنجير خرد بند توان بود
- شماره ٣٩٩: حاشا که مداواى من از پند توان کرد
- شماره ٤٠٠: دگر آمد رقيب آزار جان شد
- شماره ٤٠١: عاشقى را جگرى مى بايد
- شماره ٤٠٢: شکر افشان دهانش نگريد
- شماره ٤٠٣: چو نقاش ازل طرح جهان کرد
- شماره ٤٠٤: بوئى از گلستان جان آمد
- شماره ٤٠٥: خنگ آن کو دلش شد از جهان سرد
- شماره ٤٠٦: توانى گر درين ره ترک جان کرد
- شماره ٤٠٧: تا جان نشود ز اين و آن فرد
- شماره ٤٠٨: سرم سوداى سودائى ندارد
- شماره ٤٠٩: چه عيش آن را که سودائى ندارد
- شماره ٤١٠: هر کرا عشق يار ميباشد
- شماره ٤١١: اگر سوى شام ار برى ميرود
- شماره ٤١٢: کجا ميرود روح و کى ميرود
- شماره ٤١٣: عاشقان از لب خوبان مى مستانه زدند
- شماره ٤١٤: ز روى مهوشان چشمم دمى دل بر نمى دارد
- شماره ٤١٥: آنکه باشد مست زهد او عيب مستان چون کند
- شماره ٤١٦: غمزه چشم پر فنت سحر حلال مى کند
- شماره ٤١٧: اى کاش که اين سينه درى داشته باشد
- شماره ٤١٨: کاش از دل بى دل خبرى داشته باشد
- شماره ٤١٩: مرا تو دوست ندارى خدا نخواسته باشد
- شماره ٤٢٠: بجانى لطف پنهان ميفروشد
- شماره ٤٢١: از مى عشق مست خواهم شد
- شماره ٤٢٢: سينه را چاک چاک خواهم ديد
- شماره ٤٢٣: دل بستم اندر مهر او تا او براى من شود
- شماره ٤٢٤: زحمت مکش طبيب که اين تب نميرود
- شماره ٤٢٥: داد از غم عشقت اى صنم داد
- شماره ٤٢٦: بى تو يکدم نمى توانم بود
- شماره ٤٢٧: گفتم مگر ز رويت زاهد خبر ندارد
- شماره ٤٢٨: اى مسلمانان مرا عشق جوانى پير کرد
- شماره ٤٢٩: دل گر غمين شود شده باشد چه مى شود
- شماره ٤٣٠: هر کجا آن ماه سيما ميرود
- شماره ٤٣١: شهره شهر شود هر که جمالى دارد
- شماره ٤٣٢: در سرم عشق تو غوغا دارد
- شماره ٤٣٣: شوخ آهو چشم من چون روى در صحرا کند
- شماره ٤٣٤: مستى ز شراب لب جانان مزه دارد
- شماره ٤٣٥: لعل لب تو چه با شکر کرد
- شماره ٤٣٦: چشم شوخ تو فتنه ميسازد
- شماره ٤٣٧: مراست ديدن روى تو بى نقاب لذيذ
- شماره ٤٣٨: زاهدا گر ترا رياست لذيذ
- شماره ٤٣٩: از نکاه نيم مستت العياذ
- شماره ٤٤٠: از بلاى چشم مستت العياذ
- شماره ٤٤١: مرا رنجور کردى ياد ميدار
- شماره ٤٤٢: ز پاى تا سر چشم شو حسن و جمالش را نگر
- شماره ٤٤٣: بدل کاشتم مهر آن طفل جاهل ز راه نظر
- شماره ٤٤٤: اهل الديار اهل الديار هل جامع العشق القرار
- شماره ٤٤٥: با عشق کى گنجد قرار ناصح برو شرمى بدار
- شماره ٤٤٦: ز حق جوئى نشان الله اکبر
- شماره ٤٤٧: دلم تابان مهر اوست يارب باد تابان تر
- شماره ٤٤٨: اى بهار جان و اى جان بهار
- شماره ٤٤٩: اى ز تو در هر دلى نورى دگر
- شماره ٤٥٠: اى در سرم از تو جوش ديگر
- شماره ٤٥١: بهر جا راه گم کردم برآوردم ز کويت سر
- شماره ٤٥٢: تجلى حسنه من معدن النور
- شماره ٤٥٣: آمدم کآتش زنم در بيخ جبر و اختيار
- شماره ٤٥٤: شهريارم آرزو شد در ديار در ديار
- شماره ٤٥٥: گفتى مرا که چيست ز خوبان عجيب تر
- شماره ٤٥٦: بکوش ساقى از آن باده ساغرى دست آر
- شماره ٤٥٧: فروغ نور جمال تو در دل بيدار
- شماره ٤٥٨: ساقى قدحى بيار سرشار
- شماره ٤٥٩: ما را پيوسته بسته بر کار
- شماره ٤٦٠: شب همه شب زارى بر در پروردگار
- شماره ٤٦١: گشتم به بحر و بر پى يار بى سير
- شماره ٤٦٢: ميبرد دل را هوا دستم تو گير
- شماره ٤٦٣: بياد عشق ما ميسوز و ميساز
- شماره ٤٦٤: اى که در گل زار حسنش ميخرامى مست ناز
- شماره ٤٦٥: گوشه چشمى بسوى دردمندان کن بناز
- شماره ٤٦٦: بکين غم فلک برخواست امروز
- شماره ٤٦٧: برون آى و خورشيد رخ برافروز
- شماره ٤٦٨: دامن از دوستان کشيدى باز
- شماره ٤٦٩: اى دل ار بگذرى ز عشق مجاز
- شماره ٤٧٠: اى خفته رسيد يار برخيز
- شماره ٤٧١: يکديگر را عيب مى جويند خلقان در لباس
- شماره ٤٧٢: درد دل ما ز يار ما پرس
- شماره ٤٧٣: دل را عبرت ازين جهان بس
- شماره ٤٧٤: يک غمزه جان ستان مرا بس
- شماره ٤٧٥: در دلم مهر ماهروئى بس
- شماره ٤٧٦: اى نگاه خفته ات صياد کس
- شماره ٤٧٧: تا در رخت ديد سيماى آتش
- شماره ٤٧٨: در عشق ديدم غوغاى آتش
- شماره ٤٧٩: بتى از دور اگر بينى مرو پيش
- شماره ٤٨٠: اى که ميجوئى برون از خويشتن دلدار خويش
- شماره ٤٨١: رفتيم من و دل دوش ناخوانده بمهمانش
- شماره ٤٨٢: سحر رسيد ز غيبم بکوش هوش سروش
- شماره ٤٨٣: بيا ساقيا بر سرم نور پاش
- شماره ٤٨٤: ميکنم هر چند پنهان ميشود اين راز فاش
- شماره ٤٨٥: بغم خوردن بنه دل شاد ميباش
- شماره ٤٨٦: چو مرد او شدى مردانه ميباش
- شماره ٤٨٧: يار آمد يار پيش دويدش
- شماره ٤٨٨: دلبرا درد مرا درمان تو باش
- شماره ٤٨٩: اى دل اندر راه او ده اسبه ران را جل مباش
- شماره ٤٩٠: سلسله فکر را در ره دانش بکش
- شماره ٤٩١: چو جان ز قدس سرازير گشت با دلريش
- شماره ٤٩٢: در ميکده دوش رند قلاش
- شماره ٤٩٣: آمد خيالش دوشم در آغوش
- شماره ٤٩٤: دل از من برد ترک قباپوش
- شماره ٤٩٥: عشق درديست از خزانه خاص
- شماره ٤٩٦: عالم چو خاتميست که اين است عشق قص
- شماره ٤٩٧: عبرت بگير اى دل ازين دهر پر غصص
- شماره ٤٩٨: توشه عام و بنده بنده خاص
- شماره ٤٩٩: بر جمال تو هست خالت نص
- شماره ٥٠٠: غم با دلت آشناست اى فيض
- شماره ٥٠١: عمر تو همه هباست اى فيض
- شماره ٥٠٢: عشقت ره و رهنماست اى فيض
- شماره ٥٠٣: سمآء الناس للعشاق ارض
- شماره ٥٠٤: غير عشق رخ دلدار غلط بود غلط
- شماره ٥٠٥: حرف بيگانگى يار غلط بود غلط
- شماره ٥٠٦: سوى ما ميکنى نگه بغلط
- شماره ٥٠٧: روى دل سوى هوا کردم غلط
- شماره ٥٠٨: اى رهنماى گم شدگان اهدنا الصراط
- شماره ٥٠٩: هر آنکه سوى تو آمد شد از فنا محفوظ
- شماره ٥١٠: اى يار مخوان ز اشعار الا غزل حافظ
- شماره ٥١١: اهل دنيا را ز جان کندن چه حظ
- شماره ٥١٢: بى دلان را از نکورويان چه حظ
- شماره ٥١٣: خورشيد روئى گرديد طالع
- شماره ٥١٤: نحم خيالت گردد چو طالع
- شماره ٥١٥: اياک ادعوا انت السميع
- شماره ٥١٦: يار بما نظر نکرد صبر و شکيب را وداع
- شماره ٥١٧: بر سر خسته ات بيا دم نزع
- شماره ٥١٨: عشق بر اکوان محيطست و وسيع
- شماره ٥١٩: مطرب عمر اين سرايد در سماع
- شماره ٥٢٠: هر که جا داد او رسوم اهل دنيا در دماغ
- شماره ٥٢١: جان اسير محنت و غم دل قرين درد و داغ
- شماره ٥٢٢: گذشت عمر و نکرديم هيچ کار دريغ
- شماره ٥٢٣: بهرزه شيفته شد دل بهر خيال دريغ
- شماره ٥٢٤: هر چه نبود سخن يار دروغ است دروغ
- شماره ٥٢٥: ز عشق تو نرهيدم که گفت رست دروغ
- شماره ٥٢٦: هى نيارى بر زبان حرف دروغ
- شماره ٥٢٧: اى که با ما وعدها کردى خلاف
- شماره ٥٢٨: فداى دوست نکرديم جان و دل صد حيف
- شماره ٥٢٩: جز خدا را بندگى حيفست حيف
- شماره ٥٣٠: ز عشق جوى کرامت ز عشق جوى شرف
- شماره ٥٣١: در دل تنگم خموشى ميکند انبار حرف
- شماره ٥٣٢: عشق است اصل بندگى من بنده و مولاى عشق
- شماره ٥٣٣: جان منزل جانان عشق دل عرصه جولان عشق
- شماره ٥٣٤: زنده آن سر کو بود سوداى عشق
- شماره ٥٣٥: تن را بگداز در ره عشق
- شماره ٥٣٦: هم توئى راحت جانم اى عشق
- شماره ٥٣٧: اى وصل تو جانفزاى عاشق
- شماره ٥٣٨: عاشق که بود غلام معشوق
- شماره ٥٣٩: اى که هستى بنور هستى طاق
- شماره ٥٤٠: اى تو در لطف و نکوئى طاق
- شماره ٥٤١: بوى گلزار هوست قصه عشق
- شماره ٥٤٢: در جهان افگنده اى غوغاى عشق
- شماره ٥٤٣: تا به کى حسرت برم بر کشتگان زار عشق
- شماره ٥٤٤: درد دل مرا نکند به دواى خلق
- شماره ٥٤٥: شکر لله که شد عيان ره حق
- شماره ٥٤٦: هى نيارى بر زبان جز حرف حق
- شماره ٥٤٧: گذر کن ز بيغوله نام و ننگ
- شماره ٥٤٨: پروردگارا بنده ام الملک لک و الحمد لک
- شماره ٥٤٩: آفريننده جهان لبيک
- شماره ٥٥٠: چه بنشينم چه برخيزم قعودى لک قيامى لک
- شماره ٥٥١: وجودى لک شهودى لک ثبوتى لک ثباتى لک
- شماره ٥٥٢: آن روى در نظر چو ندارى ببار اشک
- شماره ٥٥٣: کى بود دل زين چنين گردد خنک
- شماره ٥٥٤: در دلم تا جاى کرد از لطف آن رشگ ملک
- شماره ٥٥٥: اى دهانت تنگ شکر لعل لب کان نمک
- شماره ٥٥٦: ميبرد غيرت ز حسن تو ملک
- شماره ٥٥٧: يا املى و بغيتى ليس هواى فى سواک
- شماره ٥٥٨: ارانى اراک و لست اراک
- شماره ٥٥٩: الهى الهى فقير اتاک
- شماره ٥٦٠: ذاب قلبى من اشتياق لقاک
- شماره ٥٦١: بهواى تو مى شويم هلاک
- شماره ٥٦٢: دلم بحر و عشق تو در وى نهنگ
- شماره ٥٦٣: عاشق و معشوق را راهى بود از دل بدل
- شماره ٥٦٤: پرتو شمع رخت شد در وجودم مشتعل
- شماره ٥٦٥: اى جمال هر جميل و اى جمالت بى مثال
- شماره ٥٦٦: اى فغان از هى هى و هيهاى دل
- شماره ٥٦٧: منزلگه يار است دل مأواى دلدارست دل
- شماره ٥٦٨: نگاه ار کنى جان ستانى تغافل کنى دل
- شماره ٥٦٩: گلزار رخت ديدم شد خار بچشمم گل
- شماره ٥٧٠: صد شکر که عاقبت سرآمد غم دل
- شماره ٥٧١: نشود کام بر دل ما رام
- شماره ٥٧٢: بخوشى بگذريم از هر کام
- شماره ٥٧٣: وقت آنست که جوينده اسرار شويم
- شماره ٥٧٤: از دم صبح ازل با عشق يار و همدميم
- شماره ٥٧٥: گران شد بر دل من تن بيا تن گرد جان گردم
- شماره ٥٧٦: دل از جورم گريزان شد بيا دنبال دل گردم
- شماره ٥٧٧: چنان شدم که قبيح از حسن نمى دانم
- شماره ٥٧٨: بسوى او نگرم کان ناز مى بينم
- شماره ٥٧٩: تا بعشق تو جان و دل بستم
- شماره ٥٨٠: چون يار ما تو باشى ز اغيار فارغيم
- شماره ٥٨١: از عشق يار خوشم از حسن يار هم
- شماره ٥٨٢: در دم ز حد فزون شد و غم بيشمار هم
- شماره ٥٨٣: خيز تا زين خاکدان بيرون رويم
- شماره ٥٨٤: کبيره ايست که خود را گمان کنم هستم
- شماره ٥٨٥: گه جلوه لاهوت دهد جام شرابم
- شماره ٥٨٦: عشق تو کو تا که حرز جان کنم
- شماره ٥٨٧: امروز دگر در سر سوداى دگر دارم
- شماره ٥٨٨: تا کى ز فراق تو نهم بر سر غم غم
- شماره ٥٨٩: همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم
- شماره ٥٩٠: خم ابروى تو محراب رکوع است و سجودم
- شماره ٥٩١: شبها حديث زلف تو تکرار ميکنم
- شماره ٥٩٢: غم عشقت بحلاوت خورم و دلشادم
- شماره ٥٩٣: دم بدم از تو غمى ميرسد و من شادم
- شماره ٥٩٤: اگر آهى کشم دريا بسوزم
- شماره ٥٩٥: منم که شيفته زلف تو ببوى توام
- شماره ٥٩٦: منم که ساخته دست ابتلاى توام
- شماره ٥٩٧: پيشتر ز افلاک شور عشق بر سر داشتم
- شماره ٥٩٨: هر جميلى که بديديم بدو يار شديم
- شماره ٥٩٩: هر جمالى که برافروخت خريدار شديم
- شماره ٦٠٠: ما را ره توفيق نمودند و بريديم
- شماره ٦٠١: اگر بديم و گر نيک خاکسار توايم
- شماره ٦٠٢: گر دل بعشق من دهى بهر تو دلدارى کنم
- شماره ٦٠٣: خدايا از بدم بگذر ببخشا جرم و عصيانم
- شماره ٦٠٤: ياد ياران که کنند از دل و جان يارى هم
- شماره ٦٠٥: بيائيد ياران بهم دوست باشيم
- شماره ٦٠٦: بيا تا مونس هم يار هم غمخوار هم باشيم
- شماره ٦٠٧: بدوست حال دل سوگوار را چه نويسم
- شماره ٦٠٨: از دور بر خرامش قدت ثنا کنم
- شماره ٦٠٩: من واله جمال فروزان يک کسم
- شماره ٦١٠: از آن ز صحبت ياران کشيده دامانم
- شماره ٦١١: دل و جان منزل جانانه کردم
- شماره ٦١٢: يک بوسه از آن دو لب گرفتم
- شماره ٦١٣: بس جور کشيديم در اين ره که بريديم
- شماره ٦١٤: کنم انديشه دنيا شود عقبا فراموشم
- شماره ٦١٥: رعيتى است چو خارى بيا امير شوم
- شماره ٦١٦: تا من نشوم بيخود هشيار نمى باشم
- شماره ٦١٧: اى خوش آن روزى که ما جان در ره جانان کنيم
- شماره ٦١٨: گر شود روزى شبى کان ماه را مهمان کنيم
- شماره ٦١٩: اى خدا عشقى که دل بر آتشش بريان کنيم
- شماره ٦٢٠: عمر عزيز تا به کى صرف در آرزو کنم
- شماره ٦٢١: باده بيار ساقيا تا که بمى وضو کنم
- شماره ٦٢٢: از برکات حسن تو جذب مراد ميکنم
- شماره ٦٢٣: رسيد از دوست پيغامى که مستانرا نظر کردم
- شماره ٦٢٤: چون غمى زور آورد خود را بصحرا ميکشم
- شماره ٦٢٥: از معانى مغز بيرون ميکشم
- شماره ٦٢٦: از دلم بس ناله بيرون ميکشم
- شماره ٦٢٧: من ببوى خوش تو دلشادم
- شماره ٦٢٨: من آن نيم که توانم ز تو جدا باشم
- شماره ٦٢٩: بيابيا بسرم تا بپات جان بدهم
- شماره ٦٣٠: من هماندم که با تو پيوستم
- شماره ٦٣١: آنکه ز الطاف تو پيوست بهم
- شماره ٦٣٢: اى ز الطاف تو شيرين کامم
- شماره ٦٣٣: شهد لطفست گهى در کامم
- شماره ٦٣٤: نگاهى کن که شيداى تو گردم
- شماره ٦٣٥: دل ميکنمت فدا و جان هم
- شماره ٦٣٦: از بخت شکوه دارم و از دست يار هم
- شماره ٦٣٧: اى خوشا وقت عاشق بدنام
- شماره ٦٣٨: من تاب فراق تو ندارم
- شماره ٦٣٩: پيوسته خسته غم يارم چه سان کنم
- شماره ٦٤٠: فرمان نميبرد اين دل چه سان کنم
- شماره ٦٤١: دردا که درين راه بسى رنج کشيديم
- شماره ٦٤٢: قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنويسم
- شماره ٦٤٣: از سر کويت اى نگار ميروم و نميروم
- شماره ٦٤٤: روز ميگردد اگر رو مينمائى در شبم
- شماره ٦٤٥: از مى لعل لب و نوش دهانت مستم
- شماره ٦٤٦: نه من امروز بدل نقش خيالت بستم
- شماره ٦٤٧: در عهد تو اى عهد شکن توبه شکستم
- شماره ٦٤٨: من آئين جدائى را نميدانم نميدانم
- شماره ٦٤٩: صنمى ماه رو هوس دارم
- شماره ٦٥٠: لبکى چون شکر هوس دارم
- شماره ٦٥١: چشم خوش پر شعبده مست تو نازم
- شماره ٦٥٢: روزها در طلبت مى پويم
- شماره ٦٥٣: بياد منزل سلمى بر اطلال و دمن گردم
- شماره ٦٥٤: تن دادم او را جان شدم جان دادمش جانان شدم
- شماره ٦٥٥: طرفى نبستم زين جهان استغفر الله العظيم
- شماره ٦٥٦: خويشتن را در هوا کرديم گم
- شماره ٦٥٧: درين گلشن من بيدل ببوى يار ميگردم
- شماره ٦٥٨: من ديوانه گرد هر پرى رخسار مى گردم
- شماره ٦٥٩: گر وصل خواهد دلبرم من بيخ هجران بشکنم
- شماره ٦٦٠: من اين زهد ريائى را نميدانم نميدانم
- شماره ٦٦١: چشم بر هر چه گشاديم رخ خوب تو ديديم
- شماره ٦٦٢: در چهره مهرويان انوار تو مى بينم
- شماره ٦٦٣: حسن رخ مه رويان از روى تو مى بينم
- شماره ٦٦٤: اى جان مردم جانان مردم
- شماره ٦٦٥: کو عشق کو سوداى عشق تا در جهان غوغا نهم
- شماره ٦٦٦: ما مستانيم بى مى و جام
- شماره ٦٦٧: کى آيدم مى در نظر مست جمال ساقيم
- شماره ٦٦٨: وه که جان يا تنم نميدانم
- شماره ٦٦٩: حسنش دريا و من سبويم
- شماره ٦٧٠: ما ديده اشکبار داريم
- شماره ٦٧١: شب تار است روز من بيا خورشيد تابانم
- شماره ٦٧٢: ما ز مافوق فلک در بحر و بر افتاده ايم
- شماره ٦٧٣: ذره ذره ز آسياى آسمان افتاده ايم
- شماره ٦٧٤: از حضور قدس جان را در سفر افکنده ايم
- شماره ٦٧٥: چه ميشود که مقيم در جناب تو باشم
- شماره ٦٧٦: ميل صحرا گر کنى من سينه را صحرا کنم
- شماره ٦٧٧: من و عشق و مستى عشق بجز اين هنر ندارم
- شماره ٦٧٨: خوش آنکه بعشق تو گرفتار بميرم
- شماره ٦٧٩: تا آتش عشق رخت در جان و دل افروختيم
- شماره ٦٨٠: بشست يار و زلف يار دربندم خوشا حالم
- شماره ٦٨١: نبود اين تنگنا جاى خوشى در غم فرو رفتم
- شماره ٦٨٢: بکوى يار بى پروا گذشتيم
- شماره ٦٨٣: فخر دو عالميم و گداى تو آمديم
- شماره ٦٨٤: از غيب عدم رخت به هستى چو کشيديم
- شماره ٦٨٥: الا يا ايها الساقى بده جامى که مخمورم
- شماره ٦٨٦: بيا اى اشک خونين تا که بر بخت زبون گريم
- شماره ٦٨٧: هر رنج که ميرسد بجانم
- شماره ٦٨٨: اى دل بيا که تا بخدا التجا کنيم
- شماره ٦٨٩: اى دل بيا که بر در ميخانه جا کنيم
- شماره ٦٩٠: کى باشد از جهان بدن سوى جان رويم
- شماره ٦٩١: زين جهان پست بالا ميروم
- شماره ٦٩٢: رفتيم ازين ديار رفتيم
- شماره ٦٩٣: در دل توئى در جان توئى اى مونس ديرينه ام
- شماره ٦٩٤: آنکه کارش با دلست و نيست او را دل منم
- شماره ٦٩٥: آمده ام بدين جهان تا که ز نى شکر برم
- شماره ٦٩٦: بينم چو جمال يار مدهوش شوم
- شماره ٦٩٧: مرا هر چند رانى ديگر آيم
- شماره ٦٩٨: ميدمد هر دم خيالت روحى اندر قالبم
- شماره ٦٩٩: از شراب عشق مستى ميکنم
- شماره ٧٠٠: با خيالت شور و مستى ميکنم
- شماره ٧٠١: ما سرمستان مست مستيم
- شماره ٧٠٢: باده در باده مست چون نشوم
- شماره ٧٠٣: چو دل در عشق مى بستم ز خود خود را رها کردم
- شماره ٧٠٤: ناله با اثر هوس دارم
- شماره ٧٠٥: ميتوانم ز آب ديده دشت را دريا کنم
- شماره ٧٠٦: ز تو اى گشاد دلها همه کار بسته دارم
- شماره ٧٠٧: زهر قهر ار تو کنى در جامم
- شماره ٧٠٨: از بوى مى عشق برنگ آمده ام
- شماره ٧٠٩: از کش مکش خرد بتنگ آمده ام
- شماره ٧١٠: بيا ساقى بده آن آب گلگون
- شماره ٧١١: بدرد عشق بيدرمان دواى درد من ميکن
- شماره ٧١٢: دل و جان و سينه سازم هدف خدنگ او من
- شماره ٧١٣: گرد جهان گرديده من چون روى تو ناديده من
- شماره ٧١٤: تيغ کشى گاه به آهنگ من
- شماره ٧١٥: يک نگاه از تو و در باختن جان از من
- شماره ٧١٦: زنهار مکن اى جان اين درد مرا درمان
- شماره ٧١٧: از سر وحدت دم زدم هذا جنون العاشقين
- شماره ٧١٨: شور درياى حقايق ز آب چشم ما ببين
- شماره ٧١٩: بهار آمد بهار آمد بهار طلعت جانان
- شماره ٧٢٠: بهار آمد بهار آمد چمن شد پر گل و ريحان
- شماره ٧٢١: اى دواى درد بى درمان من
- شماره ٧٢٢: ميزنم بر صف اغيار جنونست جنون
- شماره ٧٢٣: اى خدا اين درد را درمان مکن
- شماره ٧٢٤: تنم از خاک شد پيدا شود در خاک هم پنهان
- شماره ٧٢٥: نخست آيد بدل پيک شنيدن
- شماره ٧٢٦: جانب دوست ميکشد عشق مرا که همچنين
- شماره ٧٢٧: سوختم از جفات من حق وفا که همچنين
- شماره ٧٢٨: چشم جان را ضياست اين ديوان
- شماره ٧٢٩: بنثر اگر چه توان گوهر سخن گفتن
- شماره ٧٣٠: هر که ميخواهد سخن گستر بود در انجمن
- شماره ٧٣١: بکفافى دلا قناعت کن
- شماره ٧٣٢: ذره درد بر آن مايه درمان بردن
- شماره ٧٣٣: الهى ز عصيان مرا پاک کن
- شماره ٧٣٤: خدايا مرا از من آزاد کن
- شماره ٧٣٥: از هوس بگذر و دل پاک از آلايش کن
- شماره ٧٣٦: در ره دانش بفکر تا بتوان گام زن
- شماره ٧٣٧: سوى ما آ که نباشد سفرى بهتر ازين
- شماره ٧٣٨: با دل من جلوه گلزار ميگويد سخن
- شماره ٧٣٩: با دلم گلزار مى گويد سخن
- شماره ٧٤٠: بلبل از گلزار ميگويد سخن
- شماره ٧٤١: عشقم فزون کن عقلم جنون کن
- شماره ٧٤٢: جان ز من مستان دل ببر خون کن
- شماره ٧٤٣: بيابيا که نمانده است صبر در دل من
- شماره ٧٤٤: چاره ها رفت ز دست دل بيچاره من
- شماره ٧٤٥: بر در تو من رو بخاک عجز ناله ميکنم کاى اله من
- شماره ٧٤٦: برون از چار و نه در چار و نه پيداست يار من
- شماره ٧٤٧: اى برون از سراى کون و مکان
- شماره ٧٤٨: نيست چو من واپسى در همه واپسان
- شماره ٧٤٩: گاه شود جلوه گر مهر رخش در کسان
- شماره ٧٥٠: تا نگوئى هست آسان عشق را رهبر شدن
- شماره ٧٥١: تيره شد در چشمم از دنيا بدر بايد شدن
- شماره ٧٥٢: در جهان افکنده اى غوغاى حسن
- شماره ٧٥٣: باغ روى تو روضه رضوان
- شماره ٧٥٤: چه شد گر کفر زلفت شد بلاى دين
- شماره ٧٥٥: زآن دهان حرفى فکندى در ميان
- شماره ٧٥٦: بنشين سرو روانم بنشين
- شماره ٧٥٧: در سرم عشق تو اى يار همانست همان
- شماره ٧٥٨: از وفا نام شنيديم همين است همين
- شماره ٧٥٩: اى بت خوش لقا بيا چشم نزار من به بين
- شماره ٧٦٠: دلى داشتم رفت از دست من
- شماره ٧٦١: بغم خويش دل ما خوش کن
- شماره ٧٦٢: اى باد صبا سلام ياران برسان
- شماره ٧٦٣: يکدمک پيش ما بيا بنشين
- شماره ٧٦٤: اى فتنها انگيخته آخر چه آشوبست اين
- شماره ٧٦٥: رنجيده از من ميگذشت گفتم چه کردم جان من
- شماره ٧٦٦: چه با من ميکند ياران ببينيد آن نگار من
- شماره ٧٦٧: در کف پياله دوش درآمد نگار من
- شماره ٧٦٨: يکره ز خانه مست برا اى نگار من
- شماره ٧٦٩: غم عشقت فزون شد چون کنم چون
- شماره ٧٧٠: غمش غمى نه که از دل بدر توان کردن
- شماره ٧٧١: اى که هم دردى و هم درمان من
- شماره ٧٧٢: اى جان و اى جانان من رحمى بکن بر جان من
- شماره ٧٧٣: اى عمر من اى جان من اى جان و اى جانان من
- شماره ٧٧٤: نوش من نيش مکن دورم از خويش مکن
- شماره ٧٧٥: باز آى جان من و جانان من
- شماره ٧٧٦: مستانه برا گوشه چشمى سوى ما کن
- شماره ٧٧٧: بيا بميکده تأثير را تماشا کن
- شماره ٧٧٨: گذر کن اى صبا در کوى جانان
- شماره ٧٧٩: غم پنهان سمر شد چون کنم چون
- شماره ٧٨٠: بود بدتر ز هر زهرى مزيدن
- شماره ٧٨١: بر دل تنگ ما فضاى جهان
- شماره ٧٨٢: در حريم قدس جان را نيست بار از ننگ تن
- شماره ٧٨٣: در دل هر ذره مهر جان ما دارد وطن
- شماره ٧٨٤: از دست من گرفت هوا اختيار من
- شماره ٧٨٥: مهرت بجان بهار دل داغدار من
- شماره ٧٨٦: تا چند بر باطل نهى ايدل مدار خويشتن
- شماره ٧٨٧: منگر تو در روى بتان بهر هواى خويشتن
- شماره ٧٨٨: آرامت از تن ميرود زين شاهدان سيمتن
- شماره ٧٨٩: اى که دارى هوس طلعت جانان ديدن
- شماره ٧٩٠: رأى فرزانه چو باشد رخ خوبان ديدن
- شماره ٧٩١: نه چشم آنکه برويش نظر توان کردن
- شماره ٧٩٢: دلا برخيز و پائى بر بساط خودنمائى زن
- شماره ٧٩٣: اى که درد مرا توئى درمان
- شماره ٧٩٤: هجران جانان تا بچند آن يار کو آن يار کو
- شماره ٧٩٥: اى عاقلان ديوانه ام زنجير زلف يار کو
- شماره ٧٩٦: دم بدمش به بين ببين تازه بتازه نو بنو
- شماره ٧٩٧: خبرى اى صبا ز يار بگو
- شماره ٧٩٨: اى صبا با يار سنگين دل بگو
- شماره ٧٩٩: جان من سخت دلربائى تو
- شماره ٨٠٠: بر من نيستى کجائى تو
- شماره ۸۰١: تا به کى در مقام نازى تو
- شماره ۸۰٢: اى گل چه گلى مانا از گلشن هوئى تو
- شماره ۸۰٣: من نزد توام حاضر هر جاى چه جوئى تو
- شماره ۸۰٤: گه سوى طاعت روم گه سوى عصيان او
- شماره ۸۰٥: خواهم که خاک راه شوم زير پاى تو
- شماره ۸۰٦: اى سر هر سرورى در پاى تو
- شماره ۸۰٧: بى پرده رخ نما که شوم من فداى تو
- شماره ۸۰٨: عشق رسيد و دل بزد نوبت پادشاه نو
- شماره ۸۰٩: ساقى از آنجهان بده باده جان سبو سبو
- شماره ۸١٠: زهر هجران ميچشم از من چنين ميخواهد او
- شماره ۸١١: اى که دانى سر ما را موبمو
- شماره ۸١٢: خورشيد ذره ايست ز نور جمال تو
- شماره ۸١٣: ز حق رسيد ندا لا اله الا هو
- شماره ۸١٤: تن بى جانم و جانم توئى تو
- شماره ۸١٥: پيک صبا ز کوى او آمد و داد بوى او
- شماره ۸١٦: دل ز پى جست و جو در بدر و کو بکو
- شماره ۸١٧: قصه اندوه دل بسيار شد خاموش شو
- شماره ۸١٨: ميفزايد جان حديث عاشقان بسيار گو
- شماره ۸١٩: راه حق را مرد بايد مرد کو
- شماره ۸٢٠: اى خدا شرمنده ام از کثرت احسان تو
- شماره ۸٢١: هستيم يک قطره از درياى تو
- شماره ۸٢٢: گر برفت اندر غمت دل گو برو
- شماره ۸٢٣: اى عشق رسوا کن مرا گو نام بر من ننگ شو
- شماره ۸٢٤: خوشه چين حسنم من گرد خرمنت اى ماه
- شماره ۸٢٥: از دست شد ز شوقت دستى بر اين دلم نه
- شماره ۸٢٦: جامى لبالب بايدت لب بر لب ساقى بده
- شماره ۸٢٧: شب و روز در ره تو من مبتلا نشسته
- شماره ۸٢٨: دل از من بردى اى دلبر بفن آهسته آهسته
- شماره ۸٢٩: باز اين چه فتنه است که در سر گرفته اى
- شماره ۸٣٠: اى که دردت با دوا آميخته
- شماره ۸٣١: دل بعشق خداى يکتا ده
- شماره ۸٣٢: از خودى اى خدا نجاتم ده
- شماره ۸٣٣: ساقى باقى ما داد صلا بسم الله
- شماره ۸٣٤: گر ترا هست سر کشتن ما بسم الله
- شماره ۸٣٥: زين چرخ گردون فروا الى الله
- شماره ۸٣٦: ز شر ديو بدرگاه ما بيار پناه
- شماره ۸٣٧: هر که هستش از ذکا در قبه سر مشعله
- شماره ۸٣٨: من آشفته را در راه يارى کار افتاده
- شماره ۸٣٩: دلم در وادى خونخوار عشقى زار افتاده
- شماره ۸٤٠: بيا زاهد مرا با حضرت تو کار افتاده
- شماره ۸٤١: بر آن رخسار تا آن طره طرار افتاده
- شماره ۸٤٢: اى دوست بيا که طاقتم طاق شده
- شماره ۸٤٣: بيا بيا که اسيران نواز آمده اى
- شماره ۸٤٤: خوشا دلى که ز غير خداست آسوده
- شماره ۸٤٥: اى آنکه در ازل همه را يار بوده اى
- شماره ۸٤٦: اى آنکه با دلم ز ازل يار بوده اى
- شماره ۸٤٧: اى دل بعشق خويش گرفتار بوده اى
- شماره ۸٤٨: خدايا دلم را گشادى بده
- شماره ۸٤٩: بارالها راستان را در حريمت بار ده
- شماره ۸٥٠: يارب اى مهجور را در بزم وصلت بار ده
- شماره ۸٥١: يارب اين مخمور را در بزم مستان بار ده
- شماره ۸٥٢: دل گيرد و جان بخشد آن دلبر جانانه
- شماره ۸٥٣: اى ز کويت ره گذر بسته
- شماره ۸٥٤: شهيد علينا من رجونا شهوده
- شماره ۸٥٥: بدل گفتم سوى دلبر نشان ده
- شماره ۸٥٦: دلم را اى خدا از عشق جان ده
- شماره ۸٥٧: شور عشقى در جهان افکنده اى
- شماره ۸٥٨: در کشور حسن آن يگانه
- شماره ۸٥٩: بنه سر بحکم خداى يگانه
- شماره ۸٦٠: برفت از برم آن نگار يگانه
- شماره ۸٦١: با جذب دوست اى دل شيدا چگونه اى
- شماره ۸٦٢: در عشق دوست اى دل شيدا چگونه اى
- شماره ۸٦٣: رفتم بخرابات توکلت على الله
- شماره ۸٦٤: ز هر چه آن غير يار استغفرالله
- شماره ۸٦٥: گفتى مرا کن ذکر هو سبحانه سبحانه
- شماره ۸٦٦: سکينه دل و جان لا اله الا الله
- شماره ۸٦٧: شدم آگه ز راه الحمدلله
- شماره ۸٦٨: گرفتم ملک جان الحمدلله
- شماره ۸٦٩: ندارم خان و مانى حسبى الله
- شماره ۸٧٠: بماندم چيز و کس را انت حسبى
- شماره ۸٧١: ايا نفسى على الهجران نوحى
- شماره ۸٧٢: يا حسن ما اجلاک فى عينى و فى بصرى
- شماره ۸٧٣: اى معدن دلدارى جز تو که کند يارى
- شماره ۸٧٤: يا من هو اقرب بى من حبل وريدى
- شماره ۸٧٥: از حسن خورشيد ازل عالم چنين زيباستى
- شماره ۸٧٦: زلف سيه بر روى مه با خط و خال آراستى
- شماره ۸٧٧: ز تو کى توان جدائى چو تو هست و بود مائى
- شماره ۸٧٨: اى نسخه اصل خوبى و رعنائى
- شماره ۸٧٩: اى خواهى دل ما را بجفاها شکنى
- شماره ۸٨٠: گه بايماى تغافل دل ما مى شکنى
- شماره ۸٨١: اى که حيران سراپاى بت سيمينى
- شماره ۸٨٢: کى پسندى تو جفا بر من مسکين کى کى
- شماره ۸٨٣: چون تو نبوده دلبرى در هيچ بومى و برى
- شماره ۸٨٤: اى آنکه هرگز در دو کون چون تو نبودى دلبرى
- شماره ۸٨٥: چه شود گر تو شوى جان کسى
- شماره ۸٨٦: سر خستگان ندارى بگذار ما نيائى
- شماره ۸٨٧: دل آواره را در کوى خود آواره تر کردى
- شماره ۸٨٨: ز رويت حاصل عشاق حيرانيست حيرانى
- شماره ۸٨٩: گره از زلف خويش وا کردى
- شماره ۸٩٠: نگاه ار ميکنى جان ميفزائى
- شماره ۸٩١: چه شود اگر درآئى بطريق آشنائى
- شماره ۸٩٢: بود گر در ما تو تنها درآئى
- شماره ۸٩٣: الا اى که دلها نهان ميربائى
- شماره ۸٩٤: مرحبا اى نسيم عنبر بوى
- شماره ۸٩٥: سوى من اى خجسته خو روى چرا نميکنى
- شماره ۸٩٦: گفتى مرا نزد من آ تو آتشى تو آتشى
- شماره ۸٩٧: شعله حسنى ز رخسار بتان افروختى
- شماره ۸٩٨: حور ارچه دارد دلبرى اما تو چيزى ديگرى
- شماره ۸٩٩: دورم از خويش مکن هان پشيمان نشوى
- شماره ۹٠٠: باده خواهم که کشم ز آن لب و غبغب هله هى
- شماره ۹٠١: صبر از دلم برخواست ساقيا بيا هى هى
- شماره ۹٠٢: روى بنماى اى پرى رخسار هى
- شماره ۹٠٣: سرکشيهاى جوانان تا کى
- شماره ۹٠٤: اى زلف تو مسکن دل شيدائى
- شماره ۹٠٥: گل از رخ تو وام کند زيبائى
- شماره ۹٠٦: مست و بى پروا بيغما ميروى
- شماره ۹٠٧: اى که درد مرا دوا کردى
- شماره ۹٠٨: بيک نظر کندم ديده مبتلاى کسى
- شماره ۹٠٩: خوش آندم کز در احسان درآئى
- شماره ۹١٠: بيا بيمار خود را ده شفائى
- شماره ۹١١: بکوش ايجان خدا را بنده باشى
- شماره ۹١٢: نهال آرزو در سينه منشان گر خردمندى
- شماره ۹١٣: اى دلبر هر دلبرى اى برتر از هر برترى
- شماره ۹١٤: عشق تو دل هر کس بسته است بيک کارى
- شماره ۹١٥: اى بجهان نهان چون جان روشنى جهان توئى
- شماره ۹١٦: هيچيم ما بخويش و نمودار ما توئى
- شماره ۹١٧: هم تو بيننده هم تو بينائى
- شماره ۹١٨: رو بر در تو آريم رانى و گر نوازى
- شماره ۹١٩: ميکشى ما را بزارى هر چه خواهى ميکنى
- شماره ۹٢٠: گه نقاب از رخ کشيدى گه نقاب انداختى
- شماره ۹٢١: پرتوى از مهر رويت در جهان انداختى
- شماره ۹٢٢: بر جمال از پرتو رويت نقاب انداختى
- شماره ۹٢٣: اگر خوش است ترا دل چرا طرب نکنى
- شماره ۹٢٤: دلا بگذر ز دنيا تا ز عقبى عيش جان بينى
- شماره ۹٢٥: قصه عشق سروديم بسى
- شماره ۹٢٦: از شهر وفا صبا چه دارى
- شماره ۹٢٧: در حسن بتان دلبر ما بلکه تو باشى
- شماره ۹٢٨: گفتم رخت نديدم گفتا نديده باشى
- شماره ۹٢٩: ندهى اگر باو دل بچه آرميده باشى
- شماره ۹٣٠: اى شاهد شاهدان کجائى
- شماره ۹٣١: خوش آندم کز درم اى جان درآئى
- شماره ۹٣٢: روى جانان مگر از ديده جانان بينى
- شماره ۹٣٣: جانم اسير تا کى در خنگ زندگانى
- شماره ۹٣٤: دل چه بستم در تو رستم از خودى
- شماره ۹٣٥: خوشا فال آن کو دوچارش شوى
- شماره ۹٣٦: در ديده ام چه نور روانست آن يکى
- شماره ۹٣٧: سحر ز هاتف غيبم رسيد هيهائى
- شماره ۹٣٨: جدا شد از بر من آن انيس روحانى
- شماره ۹٣٩: بيا ساقى بده جامى از آن مى
- شماره ۹٤٠: پيداى توام ز من چه پرسى
- شماره ۹٤١: با تو شدم آشنا وز دو جهان اجنبى
- شماره ۹٤٢: عشق حبيب را بود بر دل من عنايتى
- شماره ۹٤٣: هر نفس از جناب دوست ميرسدم بشارتى
- شماره ۹٤٤: مثل حسنت بجهان نور نديده است کسى
- شماره ۹٤٥: در دل و جان من چه جا دارى
- شماره ۹٤٦: گهى نان را فداى جان فرستى
- شماره ۹٤٧: نيست تاج عشق را شايسته هر جا تارکى
- شماره ۹٤٨: اگر کنى تو بجان طاعت خداى على
- شماره ۹٤٩: ياد وصل او دلم خوشنود دارد اندکى
- شماره ۹٥٠: عاشقان را شور مستى سود دارد خيلکى
- شماره ۹٥١: خوش است مرگ اگر برگ مرگ ساز کنى
- شماره ۹٥٢: وزد بر اهل دلى گر نسيم درويشى
- شماره ۹٥٣: کسى که يافت نسيم نعيم درويشى
- شماره ۹٥٤: ساقيا پيمانه سرشار هى
- شماره ۹٥٥: تو هاى و هوى مستانرا چه دانى
- شماره ۹٥٦: گفتم بعشق غارت دلها چه ميکنى
- شماره ۹٥٧: بخرامشى چه شود اگر سوى عاشقان گذرى کنى
- شماره ۹٥٨: اى فداى غم جان تو کسى
- شماره ۹٥٩: در سينه اى عشق پنهان چه کردى
- شماره ۹٦٠: دل و دين و عقل و هوشم همه را بر آب دادى
- شماره ۹٦١: دارد ز جفا نظام خوبى
- شماره ۹٦٢: هر آن دل را که با ياريست خوئى
- شماره ۹٦٣: گر ز خود و عقل خود يکدو نفس رستمى
- شماره ۹٦٤: دل و جانم اسير غم تا کى