شماره ٥٧٩: تا بعشق تو جان و دل بستم

تا بعشق تو جان و دل بستم

رستم از خويش و با تو پيوستم

تا بروى تو چشم بگشادم

کافرم گر بغير دل بستم

تا بديدم گشايش لطفت

بر دل انوار قهر را بستم

مزه قهر يافتم در لطف

لطف در قهر هم مزيد ستم

هوشيارم کنى گه مستى

هم ز تو هوشيار و هم مستم

تو همانى که بودى از اول

من دم تو بکهنه پيوستم

هستى تو بذات تو قايم

من دمى نيستم دمى هستم

تو بلندى ز خويشتن دارى

من بتو عالى و بخود پستم

(فيض) در کفر ديد ايمان را

تا که زلفت فتاد در شستم

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.