شماره ٢٩: از دو عالم دردت اى دلدار بس باشد مرا
از دو عالم دردت اى دلدار بس باشد مرا
کافر عشقم اگر غير تو کس باشد مرا
با تو باشم وسعت دل بگذرد از عرش هم
بى تو باشم هر دو عالم يک قفس باشد مرا
من نميدانم چسان جانم فدا خواهد شدن
اين قدر دانم نگاهى از تو بس باشد مرا
عمر خواهم پايدار و جان شيرين بيشمار
بر تو مى افشانده باشم تا نفس باشد مرا
هر کسى دارد هوس چيزى نخواهم من جز آنکه
سر نهم در پاى جانان اين هوس باشد مرا
توتياى ديده گريان کنم تا بينمش
گر بخاک پاى جانان دست رس باشد مرا
جهد کن تا کام من شيرين شود از شهد وصل
(فيض) تا کى دست بر سر چون مگس باشد مرا
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده