زهد و تقوى ز من نمى آيد
ميکنم آنچه عشق فرمايد
کرده ام خويش را بدو تسليم
ميکند با من آنچه مى بايد
بکف عشق داده ام خود را
کشدم خواه و خواه بخشايد
دم بدم صور عشق در دل من
عقده را به نفخه بگشايد
هر نفس از جهان جان دل را
شاهدى تازه روى بنمايد
هر صباحى بنازگى شورى
شب آبست عاشقان زايد
جان فزون ميشود ز شورش عشق
تن اگر چه ز غصه فرسايد
عشق تن گيرد و روان بخشد
عشق کل کاهد و دل افزايد
(فيض) هر دم ز غيب معنى بکر
آورد نظم تازه ار آيد