شماره ٣٠٣: خوشا آن دل که مأواى تو باشد
خوشا آن دل که مأواى تو باشد
بلند آن سر که در پاى تو باشد
فرو نايد بملک هر دو عالم
هر آن سر را که سوداى تو باشد
سراپاى دلم شيداى آنست
که شيداى سراپاى تو باشد
غبار دل بآب ديده شويم
کنم پاکيزه تا جاى تو باشد
خوش آن شوريده شيداى بى دل
که مدهوش تماشاى تو باشد
دلم با غير تو کى گيرد آرام
مگر مستى که شيداى تو باشد
نميخواهد دلم گل گشت صحرا
مگر گل گشت صحراى تو باشد
خوشى در عالم امکان نديدم
مگر در قاف عنقاى تو باشد
ز هجرانت بجان آمد دل (فيض)
وصالش ده اگر راى تو باشد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده