شماره ٦٣٢: اى ز الطاف تو شيرين کامم
اى ز الطاف تو شيرين کامم
تهى از باده مگردان جامم
چون در خانه برويم بستى
ماه رويت بنما از بامم
اى که نامت بودم ورد زبان
چه شود گر تو بپرسى نامم
من که پيوسته ثناگوى توام
سزد ار گاه دهى دشنامم
دلبرا چاره آموز مرا
تا بکى زهر غمت آشامم
مردم از غصه و کارم نگشود
سوختم ز آتش عشق و خامم
کام (فيض) از لب خود شيرين کن
اى ز الطاف تو شيرين کامم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده