بود گر در ما تو تنها درآئى
تو تنها درآئى و با ما درآئى
تنى چند بيجان همه چشم بر در
که تنها درآئى به تنها برآئى
بديوانگى سر بر آرند عشاق
که شايد ز بهر تماشا درآئى
خوش آن دم که خنجر بکف بر سر ما
خرامان بقصد سر ما درآئى
بجاى گياه از زمين چشم رويد
تفرج کنان چون بصحرا درآئى
خلايق ز حسن تو مدهوش گردند
خرامان بمحشر چو فردا درآئى
نخواهى گذشت از سر عشقبازى
مگر آنکه اى (فيض) از پا درآئى