غزلستان :: سیف فرغانی

• شماره ١: مباد دل ز هواى تو يک زمان خالى
• شماره ٢: ايا بدور تو از مثل تو جهان خالى
• شماره ٣: اى پسته دهانت شيرين و انگبين لب
• شماره ٤: مرغ دلم صيد کرد غمزه چون تير او
• شماره ٥: لب گل در تبسم آمد باز
• شماره ٦: عاشقان روى يار از وصل و هجران فارغند
• شماره ٧: ايا سلطان عشق تو نشسته بر سرير دل
• شماره ٨: هرکه در عشق نميرد ببقايى نرسد
• شماره ٩: نگار من که بلب جان دهد جهانى را
• شماره ١٠: اى چو انجم جيش حسنت بى عدد
• شماره ١١: اى غم عشق تو برده ز دل ما تنگى
• شماره ١٢: اى لبت را خواص جان دادن
• شماره ١٣: مرا باز اتفاق افتاد عشق سرو بالايى
• شماره ١٤: اى زمان همچون مکان گشته حجاب روى تو
• شماره ١٥: اندر ره تو دل چه بود جان چه قدر دارد
• شماره ١٦: از جمال تو مگر نيست خبر سلطانرا
• شماره ١٧: اى باغ نيکويى گل روى ترا چمن
• شماره ١٨: اگر خورشيد و مه نبود برين گردون مينايى
• شماره ١٩: زهى خورشيد را داده رخ تو حسن و زيبايى
• شماره ٢٠: دلارامى که حيرانم من از حسن جهانگيرش
• شماره ٢١: زهى جهان شده روشن بآفتاب جمالت
• شماره ٢٢: آن کو بدر تو سر نهاده است
• شماره ٢٣: چو برقع ز رخ برگشايى بميرم
• شماره ٢٤: عشق از هستى کس عين و اثر نگذارد
• شماره ٢٥: سوى صحرا شو دمى اى دوست با ما در بهار
• شماره ٢٦: اگر خورشيد و مه نبود سعادت با درويش را
• شماره ٢٧: اختر از خدمت قمر دور است
• شماره ٢٨: دلبر ما کهربا بر دست بست
• شماره ٢٩: حسن تو بر ماه لشکر مى کشد
• شماره ٣٠: اگرچه راه بسى بود تا من از آتش
• شماره ٣١: درين سخن صفت حسن يار چون گنجد
• شماره ٣٢: گر نور حسن نبود رو کى چو ماه باشد
• شماره ٣٣: شکرى بجان خريدم زلب شکرفروشت
• شماره ٣٤: ز کويى کآنچنان ماهى برآيد
• شماره ٣٥: دل کنون زنده بجان نيست که جانان اينجاست
• شماره ٣٦: در رخت مى نگرم جلوه گه جان اينجاست
• شماره ٣٧: چو روى تو از حسن رنگين شده
• شماره ٣٨: طوطى روح که دامش قفس ناسوتست
• شماره ٣٩: روى از خلق بگردان که بحق راه اينست
• شماره ٤٠: اى (که) تو جان جهانى و جهان جانى
• شماره ٤١: اى سازگار با همه با من نساختى
• شماره ٤٢: اى دوست بى تو ما را اندر جهان چه خوشى
• شماره ٤٣: گر دست دوست وار در آرى بگردنم
• شماره ٤٤: نگارا با رخ خوبت نه من تنها هوس دارم
• شماره ٤٥: اى ز رويت پرتوى مرآفرينش را تمام
• شماره ٤٦: زنده دل نبود کسى کو ذوق درويشان نداشت
• شماره ٤٧: الا اى شمع دل را روشنايى
• شماره ٤٨: مرا که روى (تو) بايد بگلستان چه کنم
• شماره ٤٩: فتنه خفته ز چشم مست تو بيدار شد
• شماره ٥٠: ايا بحسن چو شيرين بملک چون پرويز
• شماره ٥١: اى دريغا کز وصال يار ما را رنگ نيست
• شماره ٥٢: هرکرا داد سعادت بلقاى تو نويد
• شماره ٥٣: سعادت دل دهد آنرا که چون تو دلستان باشد
• شماره ٥٤: مست عشقت بخود نيايد باز
• شماره ٥٥: ايا چو فصل بهار از رخت جهانرا زين
• شماره ٥٦: الا اى بچهره گلستان من
• شماره ٥٧: اى عشق تو داده روح را مى
• شماره ٥٨: اين حسن و آن لطافت در حور عين نباشد
• شماره ٥٩: اى نرگس تو مست و لب تو شراب رنگ
• شماره ٦٠: تا چه معنيست در آن روى جهان آرايش
• شماره ٦١: اى خجل از روى خوبت آفتاب
• شماره ٦٢: آخر اى سرو قد سيب زنخدان تا چند
• شماره ٦٣: تو مى روى و مرا نقش تست در ديده
• شماره ٦٤: دوست سلطان و دل ولايت اوست
• شماره ٦٥: منم امروز دور از مشرب خويش
• شماره ٦٦: رفتى و نام تو ز زبانم نمى رود
• شماره ٦٧: اگر بخت و اقبال يارى کند
• شماره ٦٨: طوطى خجل فرو ماند از بلبل زبانت
• شماره ٦٩: کسى کو همچو تو جانان ندارد
• شماره ٧٠: در تن زنده يکى مرده بود زندانى
• شماره ٧١: در سمن با آن طراوت حسن اين رخسار نيست
• شماره ٧٢: اى آنکه حسن صورت تو نيست در کسى
• شماره ٧٣: اى در لب لعل تو شکر تعبيه کرده
• شماره ٧٤: اى گلستان حسن ترا بنده عندليب
• شماره ٧٥: هرکس از عشق مى زند نفسى
• شماره ٧٦: اى در سخن دهانت تنگ شکر گشاده
• شماره ٧٧: دل شد ز دست و دست بدلبر نمى رسد
• شماره ٧٨: گرچه از بهر کسى جان نتوان داد ز دست
• شماره ٧٩: بخت و اقبال خوهى خدمت درويشان کن
• شماره ٨٠: دلستانا از جهان رسم وفا برداشتى
• شماره ٨١: اگر چه حد من نبود حديث عشق تو گفتن
• شماره ٨٢: چو عاشقان تو عيش شبانه مى کردند
• شماره ٨٣: من تحفه از دل مى کنم نزديک جانان مى برم
• شماره ٨٤: چو روى تو گل رنگين نديدم
• شماره ٨٥: تا بکى اين جور کشيدن ز يار
• شماره ٨٦: اى ترا هرگز نبوده يارى از ياران دريغ
• شماره ٨٧: اى خريداران رويت عاشقان جان فروش
• شماره ٨٨: روز رخت که غره ماه جمال تست
• شماره ٨٩: اگر چو خسرو و خاقان سزاى تاج و سريرى
• شماره ٩٠: آنچه ز تست حال من گفت نمى توانمش
• شماره ٩١: دى يکى گفت که از عشق خبرها دارد
• شماره ٩٢: دلستانى که بجان نيست امان از چشمش
• شماره ٩٣: کبر با اهل محبت ناز با اهل نياز
• شماره ٩٤: دوش ما را از سعادت بود جانان در کنار
• شماره ٩٥: عاشقم بر تو و بر صورت جان پرور تو
• شماره ٩٦: اى که در باغ جمالست رخ تو چون گل
• شماره ٩٧: مقبل آن قومى که با تو عشق دعوى کرده اند
• شماره ٩٨: بهار آمد و گويى که باد نوروزى
• شماره ٩٩: از يار اگر چه دور شدى يار از آن تست
• شماره ١٠٠: کيست درين دور پير اهل معانى
• شماره ١٠١: چون دل گرفت لشکر سلطان عشق يار
• شماره ١٠٢: تنى دارى بسان خرمن گل
• شماره ١٠٣: در شهر بحسن تو رويى نتوان ديدن
• شماره ١٠٤: قومى که جان بحضرت جانان همى برند
• شماره ١٠٥: دلبرى کز لطف گويى بر تنش جان غالبست
• شماره ١٠٦: اى چون تو نبوده گل در هيچ گلستانى
• شماره ١٠٧: بيناست چشم جان من از ديدن آن ماه رو
• شماره ١٠٨: برنگ خود نيم زآن رو وزآن مو
• شماره ١٠٩: اى رفته رونق از گل روى تو باغ را
• شماره ١١٠: اى مه و خور بروى تو محتاج
• شماره ١١١: جانم از عشقت پريشانى گرفت
• شماره ١١٢: جرعه يى مى نخورده از دستش
• شماره ١١٣: حديث عشق در گفتن نيايد
• شماره ١١٤: دى بامداد آن صنم آفتاب روى
• شماره ١١٥: چون برآمد آفتاب از مشرق پيراهنش
• شماره ١١٦: ما فتنه بر توايم و تويى فتنه بر سخن
• شماره ١١٧: همچو من وصل ترا هيچ سزاوارى هست
• شماره ١١٨: اى شاه حسنت را مدد از کبرياى خويشتن
• شماره ١١٩: مى سزد گر جان دهم چون دلستانى يافتم
• شماره ١٢٠: نگار من چو اندر من نظر کرد
• شماره ١٢١: اى جمال تو رشک حورالعين
• شماره ١٢٢: بچشم مست خود آن را که کرده اى نظرى
• شماره ١٢٣: چو هيچ مى نکنى التفات با ما تو
• شماره ١٢٤: چنان عشقش پريشان کرد ما را
• شماره ١٢٥: در دل عاشق اگر قدر بود جانانرا
• شماره ١٢٦: چنين که تو سمرى اى پسر بشيرينى
• شماره ١٢٧: اى ز شيرينى شده دام مگس
• شماره ١٢٨: اى خطت سلسله يى بر قمر از عنبر ناب
• شماره ١٢٩: اى مرغ صبح بشکن ناقوس پاسبانان
• شماره ١٣٠: اى شده حسن ترا پيشه جهان آرايى
• شماره ١٣١: اى منور بروى تو هر چشم
• شماره ١٣٢: اى ز عشقت مهر و مه سرگشته در گردون خويش
• شماره ١٣٣: يار بر من در فشاند از لؤلوى مکنون خويش
• شماره ١٣٤: اى کوى تو ز رويت بازار گل فروشان
• شماره ١٣٥: بگشاى لب شيرين بازار شکر بشکن
• شماره ١٣٦: از نظرت روى ما ماه منور شود
• شماره ١٣٧: از خرگه تن من دل خيمه زآن برون زد
• شماره ١٣٨: هم دلبر من با من دلدار شود روزى
• شماره ١٣٩: مرا از عشق تو دستيست بر دل
• شماره ١٤٠: اى بر گل روى تو حسد باغ ارم را
• شماره ١٤١: دل درو بند که دلدارت اوست
• شماره ١٤٢: اى چشم من از رخ تو روشن
• شماره ١٤٣: اى شده لعل لب تو شکرافشان در سخن
• شماره ١٤٤: بر صفحه رخسار تو آنکس که نظر کرد
• شماره ١٤٥: خمر عشقت خوردم و کردم بمستى کشف راز
• شماره ١٤٦: باز بر لوح ضمير از وصف روى دلبرم
• شماره ١٤٧: آفتاب حسن را برج شرف شد روى دوست
• شماره ١٤٨: اى سر طره تو پاى دلم را زنجير
• شماره ١٤٩: دل تنگم و ز عشق توام بار بر دلست
• شماره ١٥٠: اى بزير زلف تو سايه نشين خورشيد و ماه
• شماره ١٥١: ترا اگر چه فراغت بود ز يارى من
• شماره ١٥٢: چه مرد عشق تو باشند خودپرستى چند
• شماره ١٥٣: عشق تو زير و زبر دارد دلم
• شماره ١٥٤: بپوش آن رخ و دلربايى مکن
• شماره ١٥٥: بخت من از تست شور اى بت شيرين دهن
• شماره ١٥٦: دل زنده بدرد عشق باشد
• شماره ١٥٧: گر جمله شهر صورت و روى نکو بود
• شماره ١٥٨: بغير دوست نداند کسى که من چه کسم
• شماره ١٥٩: دلم بوسه زآن لعل نوشين خوهد
• شماره ١٦٠: هم کوى تو از جهان برونست
• شماره ١٦١: خط نورست بر آن تخته پيشانى تو
• شماره ١٦٢: اى همه هستى مبر در خود گمان نيستى
• شماره ١٦٣: دين و دنيا از آن من باشد
• شماره ١٦٤: ترا من دوست دارم تا جهان هست
• شماره ١٦٥: تا نقش تو هست در ضميرم
• شماره ١٦٦: تويى که عارض رخسار دلستان دارى
• شماره ١٦٧: اى دوستر از جانم زين بيش مرنجانم
• شماره ١٦٨: اندرين شهر دلم سرو روانى دارد
• شماره ١٦٩: روى تو که ماه را خجل دارد
• شماره ١٧٠: ايا بحسن رخت را لواى سلطانى
• شماره ١٧١: همه جان و دلست دلبر من
• شماره ١٧٢: ماه دو هفته را نبود نور روى دوست
• شماره ١٧٣: مرا گر دولتى باشد که روزى با تو بنشينم
• شماره ١٧٤: مشکلست اين که کسى را بکسى دل برود
• شماره ١٧٥: نظر کن روى آن دلبر ببين شمع
• شماره ١٧٦: اگر شبى ز وصال تو کام برگيرم
• شماره ١٧٧: سزد که صبر کنم بر فراق دلبر خويش
• شماره ١٧٨: چو شود کز سر جرمم بکرم برخيزى
• شماره ١٧٩: اى نو عروس حسن ترا آفتاب روى
• شماره ١٨٠: بدل چه پند دهم تا دل از تو برگيرد
• شماره ١٨١: نه اهل دل بود آن کو دل از دلبر بگرداند
• شماره ١٨٢: شمع خورشيد که آفاق منور دارد
• شماره ١٨٣: از پسته تنگ خود آن يار شکر بوسه
• شماره ١٨٤: نام تو گر بر زبان رانم زبانم خوش شود
• شماره ١٨٥: اى جان من ز جوهر عشقت خزينه يى
• شماره ١٨٦: اى کرده بعشق تو دل پرورش جانها
• شماره ١٨٧: خورشيد منى بروى پرنور
• شماره ١٨٨: باغ را گرچه برخ کرد بهشت آيين گل
• شماره ١٨٩: چو بيند روى تو اى نازنين گل
• شماره ١٩٠: باز دريافتن دوست مرا چون خورشيد
• شماره ١٩١: مرا بغير تو اندر جهان دگر کس نيست
• شماره ١٩٢: دلارامى که همچون مه بشب بينند ديدارش
• شماره ١٩٣: چه دلبرى که رخ تست در گلستان ماه
• شماره ١٩٤: زهى با صورت خوبت تعلق اهل معنى را
• شماره ١٩٥: اى بلبل جانم (را) از روى تو گلزارى
• شماره ١٩٦: بيک نظر دل خلقى همى برد يارم
• شماره ١٩٧: از آن شکر که تو در پسته دهان دارى
• شماره ١٩٨: عاشق روى تو از کوى تو نايد در بهشت
• شماره ١٩٩: هلال حسن بعهد رخ تو يافت کمال
• شماره ٢٠٠: من ز عشق تو رستم از غم خويش
• شماره ٢٠١: نگارا تا ترا ديدم دل اندر کس نمى بندم
• شماره ٢٠٢: اى گل روى تو برده رونق گلزارها
• شماره ٢٠٣: عشق تو مرا ز من برآورد
• شماره ٢٠٤: ز دلبران همه شهر دل پذير تويى
• شماره ٢٠٥: چو حسن روى تو آوازه در جهان انداخت
• شماره ٢٠٦: آنکس که بهر نام تو از جان زيان نکرد
• شماره ٢٠٧: پيغام روى تو چو ببردند ماه را
• شماره ٢٠٨: فرامش کرد جان تو تماشاگاه اعلى را
• شماره ٢٠٩: زهى ز خنده شيرينت شرمسار شکر
• شماره ٢١٠: بخود نظر کن اگر مى خوهى که جان بينى
• شماره ٢١١: آن دلارامى که آرامى نباشد با منش
• شماره ٢١٢: تبارک الله از آن روى دلستان که تراست
• شماره ٢١٣: اى مشک و عنبر شمه يى از بوى تو
• شماره ٢١٤: اى خورده روح از جام عشقت باده يى
• شماره ٢١٥: اى بگرد خرمن تو خوشه چين خورشيد و ماه
• شماره ٢١٦: گر دست رسد روزى در پات سرافشانم
• شماره ٢١٧: ما را دليست سوخته آتش طلب
• شماره ٢١٨: ترا من دوست ميدارم چو بلبل مر گلستانرا
• شماره ٢١٩: اى که شاهان جهانند گدايان درت
• شماره ٢٢٠: اى که شيرينى تو شور در آفاق افگند
• شماره ٢٢١: گرچه جان مى دهم از آرزوى ديدارش
• شماره ٢٢٢: اى که لبت منبع آب بقاست
• شماره ٢٢٣: گر درد عشق در دل و در جان اثر کند
• شماره ٢٢٤: من مى روم و دلم بر تست
• شماره ٢٢٥: مرا چندانکه در سر ديده باشد
• شماره ٢٢٦: نور رخ تو قمر ندارد
• شماره ٢٢٧: عاشقانرا مى دهد دايم نشان از روى دوست
• شماره ٢٢٨: هر دم دلم ز عشق تو افغان برآورد
• شماره ٢٢٩: ما دل براى دوست ز جان برگرفته ايم
• شماره ٢٣٠: شبى از مجلس مستان برآمد ناله چنگش
• شماره ٢٣١: من از خداى جهان عمر ميخوهم چندان
• شماره ٢٣٢: تعالى الله چه رويست آن بنزهت چون گلستانى
• شماره ٢٣٣: تويى سلطان ملک حسن و چون من صد گدا دارى
• شماره ٢٣٤: دلم بربود دوش آن نرگس مست
• شماره ٢٣٥: کسى که عشق نورزد مگو که جان دارد
• شماره ٢٣٦: آن نگارى کو رخ گلرنگ داشت
• شماره ٢٣٧: گر عيب کنى که زار مى نالم
• شماره ٢٣٨: اى ايمن آفتاب رخت از زوال حسن
• شماره ٢٣٩: اى که اندر چشم مستت فتنه دارد خوابگاه
• شماره ٢٤٠: اى نور ديده ديده ز (روي) تو نور يافت
• شماره ٢٤١: دل نميرد تا ابد گر عشق باشد جان دل
• شماره ٢٤٢: اى رخ تو شاه ملک دلبرى
• شماره ٢٤٣: عشق اسلامست و ديگر کافرى
• شماره ٢٤٤: دلا با عشق کن پيمان و مى رو
• شماره ٢٤٥: چو کرد زلف تو پيرامن قمر حلقه
• شماره ٢٤٦: اى که نام اشنوده باشى خسرو پرويز را
• شماره ٢٤٧: اى نامه نو رسيده از يار
• شماره ٢٤٨: کسى کو غم عشق جانان نداشت
• شماره ٢٤٩: دل حظ خويشتن ز رخ يار برگرفت
• شماره ٢٥٠: غنچه چون کرد تبسم سوى صحرا نرويم
• شماره ٢٥١: اى ستم کرده هميشه با وفاداران خويش
• شماره ٢٥٢: دل ز غمت زنده شد اى غم تو جان دل
• شماره ٢٥٣: مرا تا دل شد اندر کار رويت
• شماره ٢٥٤: بهشت روح شد گلزار رويت
• شماره ٢٥٥: دلرا چو کرد عشق تهى و فرو نشست
• شماره ٢٥٦: بتى که بر همه خوبان امير خواهد بود
• شماره ٢٥٧: اى زآفتاب رويت مه برده شرمسارى
• شماره ٢٥٨: يار دل بر بود و از من روى پنهان کردو رفت
• شماره ٢٥٩: مرا کرد بيچاره در کار او
• شماره ٢٦٠: اى که با من مهربان صد کينه در دل داشتى
• شماره ٢٦١: گر چه وصلت نفسى مى ندهد دست مرا
• شماره ٢٦٢: ترکيست يارمن که نداند کس از گلش
• شماره ٢٦٣: زکوى دوست بادى بر من افتاد
• شماره ٢٦٤: اى هما سايه قدم از در من بازمگير
• شماره ٢٦٥: آنکوبتست زنده بجانش چه حاجتست
• شماره ٢٦٦: چو دست و روى بشويى ودر نماز شوى
• شماره ٢٦٧: هر که يک شکر از آن پسته دهان بستاند
• شماره ٢٦٨: اى که در باغ نکويى بتو نبود مانند
• شماره ٢٦٩: گشت روى زمين چو صحن بهشت
• شماره ٢٧٠: تا چند بر اميد روم در سراى يار
• شماره ٢٧١: اى زروى تو مه و خور را مدد
• شماره ٢٧٢: اى رفته دور از برما چون نيامدى
• شماره ٢٧٣: دولت نيافت هر که طلب کار ما نبود
• شماره ٢٧٤: آن نکو روى که روى ازنظرم پنهان داشت
• شماره ٢٧٥: اى اهل دل زلعل تو کرده غذاى روح
• شماره ٢٧٦: بيا که بى تو مرا کار برنمى آيد
• شماره ٢٧٧: چنان بوصل تو ميليست خاطر مارا
• شماره ٢٧٨: آنجا که جاى دوست بود من نمى رسم
• شماره ٢٧٩: زمهر روى تواى سرو ماه پيشانى
• شماره ٢٨٠: کسى کو عشق بازد بارخ تو
• شماره ٢٨١: نسخه عشق تو بر رق دلم مسطورست
• شماره ٢٨٢: در شهر اگر زمانى آن خوش پسر برآيد
• شماره ٢٨٣: اى نکو رو مشو از اهل نظر پوشيده
• شماره ٢٨٤: اى چو جان صورت خود را ز نظر پوشيده
• شماره ٢٨٥: اى بنور رخ تو روى قمر پوشيده
• شماره ٢٨٦: زهى صيت حسن تو عالم گرفته
• شماره ٢٨٧: چو شدبخنده شکر بار پسته دهنش
• شماره ٢٨٨: مجلس انس ترا چون محرم راز آمدم
• شماره ٢٨٩: اى برده آب روى من ازعشق تو درآتشم
• شماره ٢٩٠: اى برده رويت آب مه ازمهر تو درآتشم
• شماره ٢٩١: در حضرت تو کآنجاسلطان کند غلامى
• شماره ٢٩٢: ماه سعادتم را باشد شب تمامى
• شماره ٢٩٣: دل چون بجان نظر فگند جاى عشق تست
• شماره ٢٩٤: گر عاشقى فدا کن در ره عشق جان را
• شماره ٢٩٥: عشقم دليل شد بسوى دوست راه ديدم
• شماره ٢٩٦: زهى از زلف تو جان حلقه در گوش
• شماره ٢٩٧: اى عارض و خط تو شده صبح و شام چشم
• شماره ٢٩٨: گر کسى را حسد آيد که ترا مى نگرم
• شماره ٢٩٩: مبداء عشق ز جاييست که نيز آنجا را
• شماره ٣٠٠: عشق تو دردست و درمانش تويى
• شماره ٣٠١: آن عاشقى که طعمه عشق تو جان اوست
• شماره ٣٠٢: اى توانگر چو (ن) گدايانت بدر باز آمدم
• شماره ٣٠٣: کفر عشقت مى کند منع از مسلمانى مرا
• شماره ٣٠٤: اى نبرده وصل تو روزى بمهمانى مرا
• شماره ٣٠٥: اى لبت نوشين زمن نيش فراقت دور دار
• شماره ٣٠٦: بنده عشق توام زآن پادشاهى مى کنم
• شماره ٣٠٧: اى بچشم دل نديده روى يار خويش را
• شماره ٣٠٨: عقل در کفر و دين سخن گويد
• شماره ٣٠٩: دى مرا گفت آن مه ختنى
• شماره ٣١٠: اى مرا ناديده کرده عاشق ديدار خويش
• شماره ٣١١: عشق تو در مخزن جانم نهاد اسرار خويش
• شماره ٣١٢: اى لب لعل ترا بنده بجان شيرينى
• شماره ٣١٣: اى گرفته زحديث تو جهان شيرينى
• شماره ٣١٤: خوبان رعيت اند وتويى پادشاهشان
• شماره ٣١٥: اين خيل دلبران که تويى پادشاهشان
• شماره ٣١٦: رفتى و دل ربودى يکشهر مبتلا را
• شماره ٣١٧: کى بنگرد برحمت چشم خوش تو ما را
• شماره ٣١٨: اى پسته دهانت نرخ شکر شکسته
• شماره ٣١٩: اى صبا قصه عشاق بر يار بگو
• شماره ٣٢٠: اى سيم بر زکات تن وجان خويش را
• شماره ٣٢١: هرچند ديده هرگز رويت نديده باشد
• شماره ٣٢٢: بر صفحه رخسار تو آنکس که نظر کرد
• شماره ٣٢٣: پيغام روى تو چو ببردند ماه (را)
• شماره ٣٢٤: ترکيست يار من که نداند کس از گلشن
• شماره ٣٢٥: بمهر و مه نگرم بى تو هر زمان چه کنم
• شماره ٣٢٦: يار در شيرينى از شکر گذشت
• شماره ٣٢٧: ديدن روى تو را محرم نباشد چشم ما
• شماره ٣٢٨: اى غم عشق تو چون مى طرب افزاى دگر
• شماره ٣٢٩: اى گنج غم نهاده بويرانه دلم
• شماره ٣٣٠: گربشنوى که ناله کند دردمند عشق
• شماره ٣٣١: اى که رنگى نديده از رويت
• شماره ٣٣٢: اى گشته نهان از من پيدات همى جويم
• شماره ٣٣٣: چون ترا ميل و مرا ازتو شکيبايى نيست
• شماره ٣٣٤: اى چو فرهاد دلم عاشق شيرين لبت
• شماره ٣٣٥: از تو تا کى حال ما باشد چنين
• شماره ٣٣٦: خداوندا نگارم را بمن ده
• شماره ٣٣٧: دل در غم چون تو بى وفايى
• شماره ٣٣٨: بى تو دانى حالم اى جان چون بود
• شماره ٣٣٩: مرا در دل غم جان مى نگنجد
• شماره ٣٤٠: تويى که زلف و رخت رو بکفر و دين دارد
• شماره ٣٤١: مدتى شد که من از عشق تو سودا دارم
• شماره ٣٤٢: اى از خمار چشم تو آشوب در جهان
• شماره ٣٤٣: من چو از جان شده ام عاشق آن روى نکو
• شماره ٣٤٤: اى همچو من بسى را عشق تو زار کشته
• شماره ٣٤٥: باسر زلف تو صعبست مسلمان بودن
• شماره ٣٤٦: اى پيش تو ماه آسمان خيره
• شماره ٣٤٧: اى بدل کرده آشنايى را
• شماره ٣٤٨: دوشم اسباب عيش نيکو بود
• شماره ٣٤٩: اى درسر من از لب ميگون تو مستى
• شماره ٣٥٠: ترا بصحبت ما سر (فر) ونمى آيد
• شماره ٣٥١: گرخوش کند لب تو دهانم ببوسه يى
• شماره ٣٥٢: مرا گفت دل چون چنين يار دارى
• شماره ٣٥٣: در آن زمان که دلم ميل با جمالى داشت
• شماره ٣٥٤: اى بت پسته دهن وقت تو چون نامت خوش
• شماره ٣٥٥: کسى که همچو تو ازلب شکر فروش بود
• شماره ٣٥٦: اى رخ خوب تو آفتاب جهان سوز
• شماره ٣٥٧: مرا بنزد تو بهر نشست جايى نى
• شماره ٣٥٨: زهى بالعل ميگونت شکر هيچ
• شماره ٣٥٩: زهى بالعل تو شهد و شکر هيچ
• شماره ٣٦٠: روز عمرم بزوال آمد وشب نيز رسيد
• شماره ٣٦١: بکوش تا بنشينيم يک نفس با هم
• شماره ٣٦٢: اى دل از دوست جان دريغ مدار
• شماره ٣٦٣: شرم دارد آفتاب ازروى تو
• شماره ٣٦٤: آن زمانى که ترا عزم سفر خواهدبود
• شماره ٣٦٥: دلبرم عزم سفرکردو روان خواهدشد
• شماره ٣٦٦: با رخ خوب تو قمر چه بود
• شماره ٣٦٧: روى پنهان کن که آرام دل ازمن مى برى
• شماره ٣٦٨: عاشقان را در ره عشق آرميدن شرط نيست
• شماره ٣٦٩: چون کنم اى جان مرااز چون تو يارى چاره نيست
• شماره ٣٧٠: آه درد مرا دوا که کند
• شماره ٣٧١: دلبرا عشق تو نه کار منست
• شماره ٣٧٢: اى فغان بى دلان از چشم شوخ شنگ تو
• شماره ٣٧٣: نگارا بارعشقت رادل وجان برنمى تابد
• شماره ٣٧٤: اى غمت همنشين بيداران
• شماره ٣٧٥: اکنون که شد دل من در عشق يار بسته
• شماره ٣٧٦: در دل از عشق کسى گر خار خارت اوفتد
• شماره ٣٧٧: بتى که ازلب او ذوق جان همى يابم
• شماره ٣٧٨: روزى آن روى چو خورشيد وبر و خال چوشب
• شماره ٣٧٩: مرد محنت نيستى با عشق دمسازى مکن
• شماره ٣٨٠: زبار عشق توام طالب سبکسارى
• شماره ٣٨١: دلم از وصل تو اى طرفه پسر نشکيبد
• شماره ٣٨٢: کيست کاندر دو جهان عاشق ديدار تو نيست
• شماره ٣٨٣: هرآن نسيم که ازکوى يار برخيزد
• شماره ٣٨٤: در حلقه زلف تو هر دل خطرى دارد
• شماره ٣٨٥: دل بى رخ خوب تو سر خويش ندارد
• شماره ٣٨٦: ترا به زمن هم نفس کم نيايد
• شماره ٣٨٧: شب نيست که خون نبارم ازچشم
• شماره ٣٨٨: عمر بى روى يار چون باشد
• شماره ٣٨٩: بى تو بحال عجب همى گذرانم
• شماره ٣٩٠: مه نکويى زروى او دارد
• شماره ٣٩١: اى دل فغان که آن بت چالاک مى رود
• شماره ٣٩٢: دلبرا حسن رخت مى ندهد دستورى
• شماره ٣٩٣: عذر قدمت بسر توان خواست
• شماره ٣٩٤: جانا بيک کرشمه دل و جان همى برى
• شماره ٣٩٥: اگر دلست بجان مى خرد هواى ترا
• شماره ٣٩٦: دلم بسلسله زلف يار در بندست
• شماره ٣٩٧: تا مرا آن ماه تابان دوستست
• شماره ٣٩٨: بازم از جور فلک اين دل غمناک پرست
• شماره ٣٩٩: در کوى عشق هرکه چومن سيم وزر نداشت
• شماره ٤٠٠: بداد باز مراصحبت نگارى دست
• شماره ٤٠١: گر بدان خوش پسر رسد دستم
• شماره ٤٠٢: گرمرا زلفت اوفتد در دست
• المناجات فى التوحيد جل و علا
• ايضا له فى التوحيد
• شماره ٤٠٥: در گلستان گرنباشد شاهد رعناى گل
• شماره ٤٠٦: ايا چوحسن بمعنى نکو بصورت خوب
• شماره ٤٠٧: اى ازلب تو مجلس ما پر شکر شده
• شماره ٤٠٨: نسيم صبح پندارى زکوى يار مى آيد
• شماره ٤٠٩: نگارى کز رخ چون مه کند بر نيکوان شاهى
• شماره ٤١٠: غم عشق تو مقبلان را بود
• شماره ٤١١: دل تندرست گشت چو بيمار عشق شد
• شماره ٤١٢: ملکست وصل تو بچو من کس کجا رسد
• شماره ٤١٣: همچون تو دلبرى را از بى دلان بريدن
• شماره ٤١٤: درتو، زهى صورت تو گنج معاني،
• شماره ٤١٥: دل زدستم شد و دلدار بدستم نامد
• شماره ٤١٦: خوشا دلى که چو تو دلبرش بدست افتد
• شماره ٤١٧: دلبرا حسن رخت مى ندهد دستورى
• شماره ٤١٨: اى جهان ازتو مزين چو بهشت از حورى
• شماره ٤١٩: چشم تو کوجز دل سياه ندارد
• شماره ٤٢٠: اى دل تنگ مرا از غم تو جان تازه
• شماره ٤٢١: تا بعقل وراى خود در راه تو ننهيم پاى
• شماره ٤٢٢: کجايى اى سر کوى تو از جهان بيرون
• شماره ٤٢٣: زپسته چون تو بخندى شکر فرو ريزد
• شماره ٤٢٤: عاشق روى توام از من مپوش آن روى را
• شماره ٤٢٥: اى سجده کرده پيش جمالت بت چگل
• شماره ٤٢٦: اى آنکه عشق تو دل جانست وجان دل
• شماره ٤٢٧: اگر فراق تو زين سان اثر کند روزى
• شماره ٤٢٨: ايا گرفته مه وآفتاب نور از تو
• شماره ٤٢٩: چو ماندم (من) زسلطان جهان دور
• شماره ٤٣٠: شکر لبى که مرا جان دهد بهر خنده
• شماره ٤٣١: هر کو نه خدمت تو کند در بطالتست
• شماره ٤٣٢: هردم از عشق تو حال من دگرگون مى شود
• شماره ٤٣٣: اى توانگر در خود برمن مسکين بگشاى
• شماره ٤٣٤: دلى کز وصل جانان بازماند
• شماره ٤٣٥: نه هرچه عشق توبود از درون برون کردم
• شماره ٤٣٦: الا اى غمت شادى جان ما
• شماره ٤٣٧: عشق را حمل بر مجاز مکن
• شماره ٤٣٨: روز نوروزست وبوى گل همى آرد نسيم
• شماره ٤٣٩: ايا خلاصه خوبان کراست درهمه دنيى
• شماره ٤٤٠: آنى که کس بخوبى تو من نديده ام
• شماره ٤٤١: آن توانگر بمعالى که منش درويشم
• شماره ٤٤٢: گر دوست حق عشق خود ازما طلب کند
• شماره ٤٤٣: اى لطف تو بسى مرا کار ساخته
• شماره ٤٤٤: مرا با رخ تو نظر بهر چيست
• شماره ٤٤٥: بس کور دلست آنکه بجز تو نگرانست
• شماره ٤٤٦: يار من خسرو خوبان ولبش شيرينست
• شماره ٤٤٧: اى پسر گر عاشقى دعوى ما ومن مکن
• شماره ٤٤٨: بروز وصل زهجران يار مى ترسم
• شماره ٤٤٩: اى مهر ومه رعيت وروى تو پادشاه
• شماره ٤٥٠: اى خواسته زلعل لب آن نگار بوس
• شماره ٤٥١: دوش در مجلس ما بود زروى دلبر
• شماره ٤٥٢: گر او مراست هرچه بخواهم مرا بود
• شماره ٤٥٣: مهى که از غم عشقش دلم پر ازخونست
• شماره ٤٥٤: زهى از جمال تو گشته جهان خوش
• شماره ٤٥٥: اى بکويت عاشقان رانور رويت رهنماى
• شماره ٤٥٦: نام تو شنيدم رخ خوب تو نديدم
• شماره ٤٥٧: اى چو خورشيد چشمه يى از نور
• شماره ٤٥٨: اى گلستان شکفته بنسيم وباران
• شماره ٤٥٩: اى از چو تو شيرين لبى صد شور در هر انجمن
• شماره ٤٦٠: مرا که در تن بى قوتست جانى خشک
• شماره ٤٦١: عاشقان راسوى خود هم خود بود جانان دليل
• شماره ٤٦٢: مرا که يک نفس از وصل يار سيرى نيست
• شماره ٤٦٣: هان اى نسيم صبح که بويت معطرست
• شماره ٤٦٤: آنچه عشقت با دل ما مى کند
• شماره ٤٦٥: ماه پيش رخ تو تاب نداشت
• شماره ٤٦٦: حق که اين روى دلستان بتو داد
• شماره ٤٦٧: منم آن کس که عشق يارم کشت
• شماره ٤٦٨: اى که از سيم خام تن دارى
• شماره ٤٦٩: ما جان فداى آن رخ نيکوش مى کنيم
• شماره ٤٧٠: اى دل وجانم شده سلطان عشقت را سرير
• شماره ٤٧١: آن دوست که ما ازآن اوييم
• شماره ٤٧٢: دل زمن برد آنکه جان را نزد او مقدارنيست
• شماره ٤٧٣: خرم آن جان که برويت نگرانى دارد
• شماره ٤٧٤: بى تو دل خسته جان نمى خواهد
• شماره ٤٧٥: کسى که ازلب شيرين تو دهان خوش کرد
• شماره ٤٧٦: اى سعادت مددى کن که بدان يار رسم
• شماره ٤٧٧: گر از ره تو بود خاک را گهر دانم
• شماره ٤٧٨: اى دل ار جانان خوهى جان ترک کن
• شماره ٤٧٩: از لطف وحسن يارم در جمع گل عذاران
• شماره ٤٨٠: ما غريبيم وشهر ازآن شماست
• شماره ٤٨١: اى دل اى دل مهرآن مه ورز وايمان تازه کن
• شماره ٤٨٢: دلم ببوسه شکر خواست زآن لب چو عقيق
• شماره ٤٨٣: اى ترا تعبيه درتنگ شکر مرواريد
• شماره ٤٨٤: ايا نموده دهانت زلعل خندان در
• شماره ٤٨٥: اى شکسته لب لعل تو بهاى گوهر
• شماره ٤٨٦: از سر صدق ارکسى بر آستانت سر نهاد
• شماره ٤٨٧: گشت گرد عالم وبر آستانت سر نهاد
• شماره ٤٨٨: گرترا بى عشق ازين سان زندگانى بگذرد
• شماره ٤٨٩: نگارا گرد کوى تو اگر بسيار مى گردم
• شماره ٤٩٠: اگر بر درگه جانان چو سگ بسيار مى گردم
• شماره ٤٩١: سوخت عشق تو من شيفته شيدارا
• شماره ٤٩٢: يار سلطانست ومن در خدمت سلطان خويش
• شماره ٤٩٣: دل سقيم شفا يابد از اشارت عشق
• شماره ٤٩٤: بگو بدانکه چون من عشق يار من دارد
• شماره ٤٩٥: باز آن زمان رسيد که گلزار گل کند
• شماره ٤٩٦: اى صبا لطفى بکن حالم بجانان عرضه دار
• شماره ٤٩٧: هرچند لطف عادت آن نازنين بود
• شماره ٤٩٨: بديدم بر در يار ايستاده
• شماره ٤٩٩: اى که لعل لب تو آبخور جان منست
• شماره ٥٠٠: دردمندان غم عشق دوا مى خواهند
• شماره ٥٠١: نسيم باد بهارى گر اتفاق افتد
• شماره ٥٠٢: درين تفکرم اى جان که گر فراق افتد
• شماره ٥٠٣: بياور آنچه دل ما بيکدگر کشدا
• شماره ٥٠٤: کسى که بار غم عشق آن پسر کشدا
• شماره ٥٠٥: اى گشته طالع ازرخ تو آفتاب حسن
• شماره ٥٠٦: از عشق دل افروزم چون شمع همى سوزم
• شماره ٥٠٧: زخاک کوى توبوى هوا معطر شد
• شماره ٥٠٨: صحبت جانان بر اهل دل از جان خوشترست
• شماره ٥٠٩: تو قبله دل وجانى چو روى بنمايى
• شماره ٥١٠: عشق هرجا رو نمايد کفرها دين مى شود
• شماره ٥١١: دلم روى چون تو نگارين خوهد
• شماره ٥١٢: دلبرا عشق تو اندر دل وجان داشتنيست
• شماره ٥١٣: اى غم تو روغن چراغ ضميرم
• شماره ٥١٤: ما گداى در جانان نه براى نانيم
• شماره ٥١٥: سحرگه سوى ما بويى اگر زآن دلستان آيد
• شماره ٥١٦: گر خوش کنم دهان زلب دلستان خويش
• شماره ٥١٧: دلبرا من از شراب عشق مخمورم هنوز
• شماره ٥١٨: چون قهرمان عشق تو با هر که کين کند
• شماره ٥١٩: عاشقانى که مبتلاى تواند
• شماره ٥٢٠: شکر اندر پسته پنهان وآب حيوان در شکر
• شماره ٥٢١: قند خجل مى شود از لب چون شکرش
• شماره ٥٢٢: ايا عشقت گرفته عالم جان
• شماره ٥٢٣: اى زياران گشته غافل ازتو خود يارى نيايد
• شماره ٥٢٤: اى لب لعلت شکرستان من
• شماره ٥٢٥: مه و خورشيد اگرچه رخ نيکو دارند
• شماره ٥٢٦: اى زماه ومهر برده گوى دعوى روى تو
• شماره ٥٢٧: هرگز گلى اندر جهان بى خار نتوان يافتن
• شماره ٥٢٨: دل برد از من دلبرى کآرام دلها مى برد
• شماره ٥٢٩: تو آن شاهى که سلطانت غلامست
• شماره ٥٣٠: هرکه يک بار در آن طلعت ميمون نگرد
• شماره ٥٣١: اى رقعه حسن را رخت شاه
• شماره ٥٣٢: بکرشمه اگر از عاشق خود جان ببرى
• شماره ٥٣٣: دل عاشق رهين جان نبود
• شماره ٥٣٤: اى سعادت زپى زينت وزيبايى را
• شماره ٥٣٥: دلبر من که همه مهر جمالش دارند
• شماره ٥٣٦: دلا اين يک سخن از من نگه دار
• شماره ٥٣٧: حسن رخ دوست جهان خوش کند
• شماره ٥٣٨: اى چون گل نو بتازه رويى
• شماره ٥٣٩: عاشقم زنده دلى را که تو جانش باشى
• شماره ٥٤٠: هرچه غير دوست اندر دل همى آيد ترا
• شماره ٥٤١: عاشق اينجا از براى ديدن يار آمدست
• شماره ٥٤٢: گل خوش بوى که پار از بر يار آمده بود
• شماره ٥٤٣: ايا سلطان عشق تو نشسته برسرير دل
• شماره ٥٤٤: اختر ازخدمت قمر دورست
• شماره ٥٤٥: گرچه متاع جان بر جانان خطرنداشت
• شماره ٥٤٦: يار ار بچشم مست سوى ما نظر کند
• شماره ٥٤٧: اول نظر که سوى تو جانان نظر کند
• شماره ٥٤٨: عشق تو عالم دل جمله بيکبار گرفت
• شماره ٥٤٩: ازرخت در نظرم باغ وگلستان آيد
• شماره ٥٥٠: اى ز زلفت حلقه يى بر پاى دل
• شماره ٥٥١: بسى گفتم ترا گر ياد باشد
• شماره ٥٥٢: طريق عشق جانان چيست در درياى خون رفتن
• شماره ٥٥٣: وقت آن شد که خضر گويد و مردم دانند
• شماره ٥٥٤: ايا رخت زگريبان قمر برآورده
• شماره ٥٥٥: بر در تو عاشقان دارند کار
• شماره ٥٥٦: تويى از اهل معنى بازمانده
• شماره ٥٥٧: ايا بحسن رخت را لواى سلطانى
• شماره ٥٥٨: زانديشه تو که هست جان در وى
• شماره ٥٥٩: اى ترا پاى بر سر خورشيد
• شماره ٥٦٠: چو نيست غير تو کس آفتاب با سايه
• شماره ٥٦١: اى ماه اختران تو اندر زمين مهند
• شماره ٥٦٢: اى چو شيرين بدهان پسته بگفتارشکر
• شماره ٥٦٣: درعشق دوست ازسر جان نيز بگذريم
• شماره ٥٦٤: اى بى خبر زحسن گلستان روى خويش
• شماره ٥٦٥: اى زروى خوب تو پشت زمين آراسته
• شماره ٥٦٦: دوست جز دل نمى پذيرد جاى
• شماره ٥٦٧: مرا زعشق تو باريست بر دل افتاده
• شماره ٥٦٨: جانا بيا که مرا جان دريغ نيست
• شماره ٥٦٩: اى زمعنى مر ترا صورت چو جان آراسته
• شماره ٥٧٠: اى دل ارزنده بعشقى منت جان برمگير
• شماره ٥٧١: جانست وتن در آتش عشق ودرآب چشم
• شماره ٥٧٢: جانا زرشک خط تو عنبر در آتش است
• شماره ٥٧٣: اى شکرلب نظرى سوى من مسکين کن
• شماره ٥٧٤: اى خرد با عشق تو تنگ آمده
• شماره ٥٧٥: آن روى نگر بدان نکويى
• شماره ٥٧٦: دلبرا اندوه عشقت شادى جان آورد
• شماره ٥٧٧: کسى که او بغم عشق مبتلا آمد
• شماره ٥٧٨: کسى کز دل سخن گويد دمش چون جان اثر دارد
• شماره ٥٧٩: تا نمودى روى و ديدم گرد چشمت آن مژه
• شماره ٥٨٠: چو خمر عشق تو خوردم سخن نگيرم باز
• شماره ٥٨١: نگارا دل همى خواهد که عشقت را نهان دارد
• شماره ٥٨٢: هرکه او نام تو گويد دم او نور شود

---