شماره ٦٦: رفتى و نام تو ز زبانم نمى رود

غزلستان :: سیف فرغانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
رفتى و نام تو ز زبانم نمى رود
وانديشه تو از دل و جانم نمى رود
گر چه حديث وصل تو کارى نه حد ماست
الا بدين حديث زبانم نمى رود
تو شاهدى نه غايب ازيرا خيال تو
از پيش خاطر نگرانم نمى رود
گريم ز درد عشق و نگويم که حال چيست
کين عذر بيش با همگانم نمى رود
خونى روانه کرده ام از ديده وين عجب
کز حوض قالب آب روانم نمى رود
چندان چو سگ بکوى تو در خفته ام که هيچ
از خاک درگه تو نشانم نمى رود
ذکر لب تو کرده ام اى دوست سالها
هرگز حلاوتش ز دهانم نمى رود
از مشرب وصال خود اين جان تشنه را
آبى بده که دست بنانم نمى رود
دانم يقين که ماه رخى قاتل منست
جز بر تو اين نگار گمانم نمى رود
آبم روان ز ديده و خوابم شده ز چشم
اينم همى نيايد و آنم نمى رود
از سيف رفت صبر و دل و هردم اندهى
ناخوانده آيد و چو برانم نمى رود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید