شماره ٥٤٦: يار ار بچشم مست سوى ما نظر کند

غزلستان :: سیف فرغانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
يار ار بچشم مست سوى ما نظر کند
دل پيش تيغ غمزه او جان سپر کند
آن کو زکبر مى ننهد پاى بر گهر
برمن که خاک کوى شدم کى گذر کند
بى مهر ماه طلعت او آفتاب را
آن نور نى که مشعله صبح برکند
اى دوست دست تربيت ولطف وا مگير
زآنکس که حق گزارى پايت بسر کند
جوياى روز وصل ترا خواب شد حرام
مشتاق مه بشب چو ستاره سهر کند
مارا هواى عشق تو از جاى ببرد وخاک
گر همرهى چو باد بيابد سفر کند
گر ماجراى عشق تو زين سان بود درو
صوفى روح خرقه قالب بدر کند
در راه عشق مرد چو مالى زدست داد
خاکى که زير پاش بود کار زر کند
هجر تو گر بسوختن دل چو آتش است
آتش زسوز سينه عاشق حذر کند
آتش بروزها نکند آنچه در شبى
عاشق بآب ديده و آه سحر کند
ناخفته شب زشوق تو آن روز دست وصل
در دامنت زند که سر از خاک برکند
اى بخت ازآن مکارم آنک توقعست
صعبست اگر بگويم وسهلست اگر کند
چون تلخ کام کرد من شور بخت را
اندر دهانم از لب شيرين شکر کند
وصل نگار کو که مرا وقت خوش شود
فصل بهار کو که درختى زهر کند
اميدوار باش بروز وصال سيف
مى دان يقين که ناله شبها اثر کند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید