غزلستان :: بيدل دهلوی

• شماره ١: باوج کبريا کز پهلوى عجز است راه آنجا
• شماره ٢: از نام اگر نگذرى از ننگ برون آ
• شماره ٣: ازين هوس کده با آرزو بجنگ برون آ
• شماره ٤: اى مرده تکلف از کيف و کم برون آ
• شماره ٥: چون شمع يک مژه واکن زپرده مست برون آ
• شماره ٦: چه کدخدائيست اى ستم کش جنون کن از دردسر برون آ
• شماره ٧: آبيار چمن رنگ، سرابست اينجا
• شماره ٨: آخر بلوح آئينه اعتبار ما
• شماره ٩: آخر زفقر بر سر دنيا زديم پا
• شماره ١٠: آسودگان گوشه دامان بوريا
• شماره ١١: آن پرى گويند شب خنديد بر فرياد ما
• شماره ١٢: آنجا که فشارد مژه ام ديده تر را
• شماره ١٣: آنچه نذر درگه آورديم ما
• شماره ١٤: آئينه بر خاک زد صنع يکتا
• شماره ١٥: آئينه چندين تب و تاب است دل ما
• شماره ١٦: اثر دور است ازين ياران حقوق آشنائى را
• شماره ١٧: از بس گرفته است تحير عنان ما
• شماره ١٨: از پا نشيند ايکاش محمل کش هوس ها
• شماره ١٩: از حادث آفرينى طبع سقيم ما
• شماره ٢٠: از سپند ما که مييابد سراغ ناله را
• شماره ٢١: از ما پيام وصل تهى کرد جاى ما
• شماره ٢٢: ازين محفل چه امکانست بيرون رفتن مينا
• شماره ٢٣: افتاده زندگى بکمين هلاک ما
• شماره ٢٤: اگر انديشه کند طرز نگاه او را
• شماره ٢٥: گربه گلشن ز ناز گردد قدبلند تو جلوه فرما
• شماره ٢٦: اگر حيرت باين رنگست دست و تيغ قاتل را
• شماره ٢٧: اگر مردى در تسليم زن راه طلب مگشا
• شماره ٢٨: الهى پاره تمکين رم وحشى نگاهان را
• شماره ٢٩: اى آب رخ از خاک درت ديده تر را
• شماره ٣٠: اى آرزوى مهر تو سيلاب کينه ها
• شماره ٣١: اى آئينه حسن تمناى تو جانها
• شماره ٣٢: اى بزلفت جوهر آئينه دل تاب ها
• شماره ٣٣: اى بهار جلوه بس کن کز خجالت بارها
• شماره ٣٤: اى بهارستان اقبال اى چمن سيما بيا
• شماره ٣٥: اى جگرها داغدار شوق پيکان شما
• شماره ٣٦: اى چشم تو مهميز جنون وحشى رم را
• شماره ٣٧: اى خيال قامتت آه ضعيفان را عصا
• شماره ٣٨: اى داغ کمال تو عيانها و نهانها
• شماره ٣٩: اى رسته زگلزارت آن نرگس جادوها
• شماره ٤٠: اى زچشم مى پرستت مست حيرت جامها
• شماره ٤١: اى زشوخيهاى حسنت محو پيچ و تاب ها
• شماره ٤٢: اى غافل از رنج هوس آئينه پردازى چرا
• شماره ٤٣: اى فداى جلوه مستانه ات ميخانه ها
• شماره ٤٤: اى قيامت صبح خيز لعل خندان شما
• شماره ٤٥: اى گداز دل نفسى اشک شو بديده بيا
• شماره ٤٦: اى گرد تگاپوى سراغ تو نشان ها
• شماره ٤٧: اى موج زن بهار خيالت زسينه ها
• شماره ٤٨: اين انجمن عشق است طوفان گر سامان ها
• شماره ٤٩: اينقدر نقشى که گل کرد از نهان و فاش ما
• شماره ٥٠: اى همه آيات قدرت ظاهر از شان شما
• شماره ٥١: با بد و نيک است يکرنگى هوس آئينه را
• شماره ٥٢: پا بنوميدى شکست آزادى دلخواه ما
• شماره ٥٣: با دل آسوده از تشويش آب و نان برا
• شماره ٥٤: باز آب شمشيرت از بهار جوشيها
• شماره ٥٥: با سحر ربطى ندارد شام ما
• شماره ٥٦: پاس کار خود نباشد صاحب تدبير را
• شماره ٥٧: با کمال اتحاد از وصل مهجوريم ما
• شماره ٥٨: با همه افسردگى مفت تماشائيم ما
• شماره ٥٩: بتازگى نکشد عافيت دماغ مرا
• شماره ٦٠: به تردستى بزن ساقى غنيمت دار قلقل را
• شماره ٦١: بحر مى پيچد به موج از اشک غم پرورد ما
• شماره ٦٢: بحيرت آينه پرداختند روى ترا
• شماره ٦٣: به خاک تيره آخر خودسريها ميبرد ما را
• شماره ٦٤: بخيال آن عرق جبين زفعان علم نزدى چرا
• شماره ٦٥: بخيال چشم که ميزند قدح جنون دل تنگ ما
• شماره ٦٦: بداغ غربتم واسوخت آخر خودنمائيها
• شماره ٦٧: بدزد گردن بيمغز بر فراخته را
• شماره ٦٨: بدعوت هم کسى را کس نميگويد بيا اينجا
• شماره ٦٩: بذوق داغ کسى در کنار سوختگى ها
• شماره ٧٠: بر آن سرم که زدامن برون کشم پا را
• شماره ٧١: پر تشنه است حرص فضولى کمين ما
• شماره ٧٢: پرتو آهى زجيبت گل نکرد ايدل چرا
• شماره ٧٣: بر سنگ زد زمانه زبس ساز آشنا
• شماره ٧٤: بر طاق نه تبختر جاه و جلال را
• شماره ٧٥: بر قماش پوچ هستى تابکى وسواسها
• شماره ٧٦: پر کرده جزو لايتجزى کتاب ما
• شماره ٧٧: برنگ غنچه سوداى خطت پيچيده دلها را
• شماره ٧٨: پريشان نسخه کرد اجزاى مژگان تر ما را
• شماره ٧٩: بسکه از ساز ضعيفى ها خبر داريم ما
• شماره ٨٠: بسکه چون گل پرده ها بر پرده شد سامان مرا
• شماره ٨١: بسکه دارد ناتوانى نبض احوال مرا
• شماره ٨٢: بسکه شد حيرت پرست جلوه ات گلزارها
• شماره ٨٣: بسکه وحشت کرده است آزاد مجنون مرا
• شماره ٨٤: بشبنم صبح اين گلستان نشاند جوش غبار خود را
• شماره ٨٥: بطوق فاخته نازد محبت از فن ما
• شماره ٨٦: بعجزيکه دارى قوى کن ميان را
• شماره ٨٧: بگلشن گر بر افشاند زروى ناز کاکل را
• شماره ٨٨: بگلشنى که دهم عرض شوخى او را
• شماره ٨٩: پل و زورق نميخواهد محيط کبريا اينجا
• شماره ٩٠: بمهر مادر گيتى مکش رنج اميد اينجا
• شماره ٩١: بنمود هستى بى اثر چه نقاب شق کنم از حيا
• شماره ٩٢: بود بى مغز سر تند خروش مينا
• شماره ٩٣: بود سرمشق درس خامشى باريک بينى ها
• شماره ٩٤: بوى وصلت گر ببالاند دل ناکام را
• شماره ٩٥: بهار انديشه صد رنگ عشرت کرد بسمل را
• شماره ٩٦: به پيرى الفت حرص و هوس شد آينه ما
• شماره ٩٧: بهر جبين که بوى سطرى از کتاب حيا
• شماره ٩٨: بهستى انقطاعى نيست از سر سرگرانى را
• شماره ٩٩: بيا تا دى کنيم امروز فرداى قيامت را
• شماره ١٠٠: بيا خورشيد معنى را ببين از روزن مينا
• شماره ١٠١: بياد آرد دل بيتاب اگر نقش ميانش را
• شماره ١٠٢: بيا که جام مروت دهيم حوصله را
• شماره ١٠٣: بيتو چون شمع زضعف تن ما
• شماره ١٠٤: بى ثمرى حصار شد در چمن اميد ما
• شماره ١٠٥: بى دماغى با نشاط از بسکه دارد جنگ ها
• شماره ١٠٦: بى ريشه سوخت مزرع آه حزين ما
• شماره ١٠٧: پيش آن چشم سخنگو موج مى در جامها
• شماره ١٠٨: پيش توانگرمنشان پهلوى لاغر مگشا
• شماره ١٠٩: تا بکى در پرده دارم آه بى تأثير را
• شماره ١١٠: تا چند بهر عيب و هنر طعنه زنيها
• شماره ١١١: تا درين گلزار چون شبنم گذر داريم ما
• شماره ١١٢: تاراج گر کل بود به مستى اجزاها
• شماره ١١٣: تبسم ريز لعلش گر نشان پرسد غبارم را
• شماره ١١٤: تجديد سحر کاريست در جلوه زار عنقا
• شماره ١١٥: تعلق بود سير آهنگ چندين نوحه سازيها
• شماره ١١٦: جام اميد نظر گاه خمار است اينجا
• شماره ١١٧: جز پيش ما مخوانيد افسانه فنا را
• شماره ١١٨: جلوه او داد فرمان نگاه آئينه را
• شماره ١١٩: چنان پيچيده طوفان سرشکم کوه و هامون را
• شماره ١٢٠: چندين دماغ دارد اقبال و جاه مينا
• شماره ١٢١: جنون آنجا که ميگردد دليل وحشت دلها
• شماره ١٢٢: جنون کى قدردان کوه و هامون ميکند ما را
• شماره ١٢٣: چو اشک آنکس که ميچيند گل عيش از طپيدنها
• شماره ١٢٤: چو تخم اشک بکلفت سرشته اند مرا
• شماره ١٢٥: چو سايه چند بهر خاک جبهه سودنها
• شماره ١٢٦: جوش اشکيم و شکست آينه دار است اينجا
• شماره ١٢٧: جوش زخمم داد سر در صبح محشر تيغ را
• شماره ١٢٨: چو شمعم از خجالت ره نورد نارسيدنها
• شماره ١٢٩: جولان ما فسرد بزنجير خواب پا
• شماره ١٣٠: چون سرو کلفتى چند پيچيده اند بر ما
• شماره ١٣١: چون صبح مجو طاقت آزار کس از ما
• شماره ١٣٢: چون غنچه همان به که بدردى نفس اينجا
• شماره ١٣٣: چون نقش پا ز عجز نگرديد روى ما
• شماره ١٣٤: چون نگاه از بس بذوق جلوه همدوشيم ما
• شماره ١٣٥: چه امکانست فردا عرض شوخى ناتوانش را
• شماره ١٣٦: چه امکان است گرد غير ارين محفل شود پيدا
• شماره ١٣٧: جهان گرفت غبار جنون تلاشى ما
• شماره ١٣٨: چه ظلمت است اينکه گشت غفلت بچشم ياران زنور پيدا
• شماره ١٣٩: چه فسردگى بلد تو شد که بمحفل من و ما بيا
• شماره ١٤٠: چه ممکن است که راحت سرى برآورد از ما
• شماره ١٤١: چيده است لاف خلق بچندين ترانه ها
• شماره ١٤٢: چيست اين باغ و اين شگفتنها
• شماره ١٤٣: حرص فرصت انتظار و دور رنگ است آسيا
• شماره ١٤٤: حسابى نيست با وحشت جنون کامل ما را
• شماره ١٤٥: حسن شرم آئينه داند روى تابان ترا
• شماره ١٤٦: حسنى است بر رخش رقم مشک ناب را
• شماره ١٤٧: حيرت حسنى است در طبع نگه پرورد ما
• شماره ١٤٨: حيرت دل گر نپردازد بضبط کارها
• شماره ١٤٩: حيرت ديدار سامان سفر داريم ما
• شماره ١٥٠: حيرتيم اما بوحشتها هم آغوشيم ما
• شماره ١٥١: حيف است کشد سعى دگر باده کشانرا
• شماره ١٥٢: حيف کز افلاس نوميدى فزايد مرد را
• شماره ١٥٣: خارج آهنگى ندارد سبحه و زنار ما
• شماره ١٥٤: خار غفلت مى نشانى در رياض دل چرا
• شماره ١٥٥: خاکسار تو طپيدن کند آغاز چرا
• شماره ١٥٦: خدا چو شمع دهد جرأت آب ديده ما را
• شماره ١٥٧: خداوندا به آن نور نظر در ديده جابنما
• شماره ١٥٨: خط آوردى و ننوشتى برات مطلب ما را
• شماره ١٥٩: خط جبين ماست هم آغوش نقش پا
• شماره ١٦٠: خواجه ممکن نيست ضبط عمر و حفظ مالها
• شماره ١٦١: خيال قرب غفلت دورى از انس است محرم را
• شماره ١٦٢: داغ عشقم نيست الفت با تن آسانى مرا
• شماره ١٦٣: داغ گل کرد بهار از اثر لاله ما
• شماره ١٦٤: داغم از سوداى خام غفلت و وهم رسا
• شماره ١٦٥: داغيم چون سپند مپرس از بيان ما
• شماره ١٦٦: دام يکعالم تعلق گشت حيرانى مرا
• شماره ١٦٧: در بى زرى زجبهه اخلاق چين گشا
• شماره ١٦٨: در خموشى همه صلح است نه جنگ است اينجا
• شماره ١٦٩: در داغ دل نهان بود از رفتگان نشانها
• شماره ١٧٠: در شهد راحتند فقيران بوريا
• شماره ١٧١: در طلب تا چند ريزى آبروى کام را
• شماره ١٧٢: در عالمى که با خود رنگى نبود ما را
• شماره ١٧٣: در فکر حق و باطل خورديم عبث خونها
• شماره ١٧٤: در محفل ما و منم محو صفير هر صدا
• شماره ١٧٥: درياى خياليم و نمى نيست درينجا
• شماره ١٧٦: درين محفل که دارد شام بر بند و سحر بگشا
• شماره ١٧٧: درين نه آشيان غير از پر عنقا نشد پيدا
• شماره ١٧٨: درين وادى چسان آرام باشد کاروانها را
• شماره ١٧٩: دل ميرود و نيست کسى دادرس ما
• شماره ١٨٠: دو روزى فرصت آموزد درود مصطفى ما را
• شماره ١٨١: ربود از بس خيال ساعد او هوش ماهى را
• شماره ١٨٢: رخصت نظاره ئى گر ميدهد جانان مرا
• شماره ١٨٣: رنگ شوخى نيست در طبع ادب تخمير ما
• شماره ١٨٤: روزى که زد بخواب شعورم اياغ پا
• شماره ١٨٥: زآهم مجوئيد تأثير را
• شماره ١٨٦: زباده ايست ببزم شهود مستى ما
• شماره ١٨٧: زبخت نارسا نگرفت دستم گردن مينا
• شماره ١٨٨: زبرق اين تحير آب شد آئينه دلها
• شماره ١٨٩: زبزم وصل خواهشهاى بيجا ميبرد ما را
• شماره ١٩٠: زبس جوش اثر زد از تب شوق تو ياربها
• شماره ١٩١: زچشم بى نگه بودم خراب آباد غارتها
• شماره ١٩٢: زخم دل چندين زبان داده است پيغام مرا
• شماره ١٩٣: زفسانه لب خامش که رسيد مژده بگوش ما
• شماره ١٩٤: زگفتگو نيامد صيد جمعيت ببند ما
• شماره ١٩٥: زهى چون گل بياد چيدن از شوق تو دامانها
• شماره ١٩٦: زهى سودائى شوق تو مذهبها و مشربها
• شماره ١٩٧: زهى نظاره را از جلوه حسن تو زيورها
• شماره ١٩٨: زين گلستان درس ديدار که ميخوانيم ما
• شماره ١٩٩: زين وجودى کز عدم شرمنده ميگيرد مرا
• شماره ٢٠٠: ساختم قانع دل از عافيت بيگانه را
• شماره ٢٠١: سادگى باغيست طبع عافيت آهنگ را
• شماره ٢٠٢: ستم است اگر هوست کشد که بسير سر و سمن درا
• شماره ٢٠٣: سجود خاک راحت گر هوا جوشاند از سرها
• شماره ٢٠٤: سخت موهوم است نقش پرده اظهار ما
• شماره ٢٠٥: سرمه سنگين نکند شوخى چشم او را
• شماره ٢٠٦: سرى نبود بوحشت زبزم جستن ما را
• شماره ٢٠٧: سطر يقين بحک داد تکرار بيحد ما
• شماره ٢٠٨: سعى دير و حرم بهانه ما
• شماره ٢٠٩: سلسله شوق کيست سر خط آهنگ ما
• شماره ٢١٠: سوار برق عمرم نيست برگشتن عنانم را
• شماره ٢١١: شب وصل است و نبود آرزو را دسترس اينجا
• شماره ٢١٢: شدى پيرو همان در بند غفلت ميکنى جانرا
• شماره ٢١٣: شرر تمهيد سازد مطلب ما داستانها را
• شماره ٢١٤: شرم از خط پيشانى ما ريخته شقها
• شماره ٢١٥: شفق در خون حسرت ميطپد از ديدن مينا
• شماره ٢١٦: شکوه جور تو نکشايد دهان زخم را
• شماره ٢١٧: شور جنون در قفسى با همه بيگانه برا
• شماره ٢١٨: شوق اگر بى پرده سازد حسرت مستور را
• شماره ٢١٩: شوق تو دامنى زد بر نارسائى ما
• شماره ٢٢٠: صبح پيرى اثر قطع اميد است اينجا
• شماره ٢٢١: صورت وهمى بهستى متهم داريم ما
• شماره ٢٢٢: طرح قيامتى زجگر مى کشيم ما
• شماره ٢٢٣: عبث تعليم آگاهى مکن افسرده طبعان را
• شماره ٢٢٤: عبرتى کو تا لب ارهزيان بهم دوزد مرا
• شماره ٢٢٥: عريان گذشت زين چمن اميد و ياس ما
• شماره ٢٢٦: عشق اگر در جلوه آرد پرتو مقدور را
• شماره ٢٢٧: عشق هر جا شويد از دلها غبار زنگ را
• شماره ٢٢٨: عقبه ديگر نباشد روح از تن رسته را
• شماره ٢٢٩: عمريست گرد گردش رنگ خوديم ما
• شماره ٢٣٠: عمريست ناز ديده تر ميکشيم ما
• شماره ٢٣١: عيش داند دل سرگشته پريشانى را
• شماره ٢٣٢: غباريم زحمت کش بادها
• شماره ٢٣٣: غم طرب جوش کرده است مرا
• شماره ٢٣٤: غنچه سان بى در است خانه ما
• شماره ٢٣٥: غير وحدت برنتابد همت عرفان ما
• شماره ٢٣٦: فال حباب زن بشمر موج آب را
• شماره ٢٣٧: فرصتى دارى زگرد اضطراب دل برا
• شماره ٢٣٨: فسون جاه عذر لنگ سازد پرفشانى را
• شماره ٢٣٩: فشاند محمل نازت گل چه رنگ بصحرا
• شماره ٢٤٠: فقر نخواست شکوه مفلسى از کداى ما
• شماره ٢٤١: فلک اين سرکشى چند از غبار آرميدنها
• شماره ٢٤٢: قاصد بحيرت کن ادا تمهيد پيغام مرا
• شماره ٢٤٣: قيد هستى نيست مانع خاطر آزاده را
• شماره ٢٤٤: کافرم گر مخمل و سنجاب ميبايد مرا
• شماره ٢٤٥: کجا الوان نعمت زبن بساط آسان شود پيدا
• شماره ٢٤٦: گدا زسعى دليل است جستجوى ترا
• شماره ٢٤٧: گداز گوهر دل باده نابست شبنم را
• شماره ٢٤٨: کدامين نشه بيرون داد راز سينه مينا
• شماره ٢٤٩: گذشت از چرخ و بگرفت آبله چشم ثريا را
• شماره ٢٥٠: گذشتگان که هوس ديده اند دنيا را
• شماره ٢٥١: گر باين وحشت دهد گرد جنون سامان ما
• شماره ٢٥٢: گر دمى بوس کفت گردد ميسر تيغ را
• شماره ٢٥٣: کردم رقم بکلک نفس مد ناله را
• شماره ٢٥٤: کرده ام باز بآن گريه سودا سودا
• شماره ٢٥٥: کرده ام سرمشق حيرت سرو موزون ترا
• شماره ٢٥٦: گر کماندار خيالت در زه آرد تير را
• شماره ٢٥٧: گر کنم با اين سر پرشور بالين سنگ را
• شماره ٢٥٨: گر کنى با موج خونم همزبان شمشير را
• شماره ٢٥٩: گر لعل خموشت کند آهنگ نواها
• شماره ٢٦٠: گر يک نفس آئينه کنى نقش قدم را
• شماره ٢٦١: کسى چه شکر کند دولت تمنا را
• شماره ٢٦٢: کسى دربند غفلت مانده چون من نديد اينجا
• شماره ٢٦٣: گفتگو صد رنگ ناکامى دماند از کامها
• شماره ٢٦٤: گل بر رخت کشود نقاب کشيده را
• شماره ٢٦٥: کلک مصور از چه ننگ کرد نظر بسوى ما
• شماره ٢٦٦: کو بقا گر نفست گشت مکرر پيدا
• شماره ٢٦٧: کوتاه نيست سلسله دود آه ما
• شماره ٢٦٨: کو دماغ جهد تن در خاکسارى داده را
• شماره ٢٦٩: کو ذوق نگاهيکه بهنگام تماشا
• شماره ٢٧٠: گه از موى ميان شهرت دهد نازک خيالى را
• شماره ٢٧١: کى بود سيرى زناز آن نرگس خودکام را
• شماره ٢٧٢: کز جزا ميرسد از اهل حيا سرکش
• شماره ٢٧٣: کيست کز راه تو چون خاشاک بردارد مرا
• شماره ٢٧٤: کيست بردارد زاهل معرفت ناز ترا
• شماره ٢٧٥: لب جوئيکه از عکس تو پردازيست آبش را
• شماره ٢٧٦: لغزشى خورده زپا تا سر ما
• شماره ٢٧٧: مآل کار چه بيند کسى نظر بهوا
• شماره ٢٧٨: مآل کار نقصان هاست هر صاحب کمالى را
• شماره ٢٧٩: ما را زگرد اين دشت عزميست رو بدريا
• شماره ٢٨٠: ما رشته سازيم مپرس از ادب ما
• شماره ٢٨١: مپسند جز برهن تغافل پيام ما
• شماره ٢٨٢: مغتنم گيريد دامان دل آگاه را
• شماره ٢٨٣: مکش اى آفتاب از فکر زر بر پشت آتش را
• شماره ٢٨٤: مکن زشانه پريشان دماغ گيسو را
• شماره ٢٨٥: مکن سراغ غبار زپا نشسته ما را
• شماره ٢٨٦: موج پوشيد روى دريا را
• شماره ٢٨٧: ميخورد خون نفس اندر دل غم پيشه ما
• شماره ٢٨٨: نام خود را تا برسوائى علم داريم ما
• شماره ٢٨٩: نباشد بى عصا امداد طاقت پيکر خم را
• شماره ٢٩٠: نباشد گر کمند موج تردسى حجابش را
• شماره ٢٩١: نباشد ياد اسباب طرب وحشت گزينى را
• شماره ٢٩٢: نبود بغير نام تو ورد زبان ما
• شماره ٢٩٣: نخل شمعيم که درشعله دود ريشه ما
• شماره ٢٩٤: نديدم مهربان دلهاى از انصاف خالى را
• شماره ٢٩٥: نرسيدى بفهم خود ره عزم دگر کشا
• شماره ٢٩٦: نزيبد پرده فانوس ديگر شمع سودا را
• شماره ٢٩٧: نسيم شانه کند زلف موج دريا را
• شماره ٢٩٨: نشاند بر مژه اشک زهم گسسته ما را
• شماره ٢٩٩: نشد درين درسگاه عبرت بفهم چندين رساله پيدا
• شماره ٣٠٠: نشود جاه و حشم شهرت خام دل ما
• شماره ٣٠١: نظر بر کجروان از راستان بيش است گردون را
• شماره ٣٠٢: نغمه رنگ افتاده نقش بى نشان تأثير ما
• شماره ٣٠٣: نفس آشفته ميدارد چو گل جمعيت ما را
• شماره ٣٠٤: نقاب عارض گلجوش کرده ما را
• شماره ٣٠٥: نگاه وحشى ليلى چه افسون کرد صحرا را
• شماره ٣٠٦: نگردد همت موجم قفس فرسود گوهرها
• شماره ٣٠٧: نميدانم چه تنگى درهم افسرد آه مجنون را
• شماره ٣٠٨: نميدزدد کس از لذات کاهش آفرين خود را
• شماره ٣٠٩: نه طرح باغ و نه گلشن فگنده اند اينجا
• شماره ٣١٠: نيست با حسنت مجال گفتگو آئينه را
• شماره ٣١١: نيست باک از برق آفت دل به آفت بسته را
• شماره ٣١٢: نيست با مژگان تعلق اشک وحشت پيشه را
• شماره ٣١٣: نيست خاکستر ما شعله صفت بستر ما

---