غزلستان :: بيدل دهلوی

• شماره ١: نفس با يکجهان وحشت بخاک و آب ميسازد
• شماره ٢: نفس بغير تگ و پوى باطلى که ندارد
• شماره ٣: نفس تا پرفشانست از تو و من برنمى آيد
• شماره ٤: نفس درازى کس تا بچون و چند نيفتد
• شماره ٥: نفس زينسان که بر عزم پرافشانى کدى دارد
• شماره ٦: نفس را شور دل از عافيت بيگانه ئى دارد
• شماره ٧: نفس هم از دل من بى شکستن برنمى آيد
• شماره ٨: نقش دوئى بر آئينه من نه بسته اند
• شماره ٩: نقشم از ضعف بانديشه ديدن نرسد
• شماره ١٠: نقشم کسى از سعى چه فرهنگ برارد
• شماره ١١: نقش نيرنگ جهان جوهر رم ميباشد
• شماره ١٢: نقش هستى جز غبار وهم نيرنگى نبود
• شماره ١٣: نقطه دل کرد گشت و خط پرکار شد
• شماره ١٤: نگاهت جوش صد ميخانه از ساغر برون آرد
• شماره ١٥: نگه در شبهه تحقيق من معذور ميباشد
• شماره ١٦: نگه زروى تو تا کامياب ميگردد
• شماره ١٧: نوبهار است و جهان سير چمن ها دارد
• شماره ١٨: نهال زندگى باليدنى وحشت کمين دارد
• شماره ١٩: نهال وحشت ما خالى از ثمر نبود
• شماره ٢٠: نه با ساز هوس جوشد نه بر کسب هنر پيچد
• شماره ٢١: نه تنها از قدح مستى و از گل رنگ مى جوشد
• شماره ٢٢: نه غنچه سر بگريبان کشيده ميماند
• شماره ٢٣: نه فخر ميدمد اينجا نه ننگ ميبارد
• شماره ٢٤: نه مفصل نه مجملى دارد
• شماره ٢٥: نه هستى از نفسهايم شمار ناله ميگيرد
• شماره ٢٦: نيام تيغ عالمگير مستى موج مى باشد
• شماره ٢٧: نيرنگ امل گل بقا بود
• شماره ٢٨: وحشت ما را تعلق رام نتوانست کرد
• شماره ٢٩: وحشتم گر يک طپش در دشت امکان بشکفد
• شماره ٣٠: وداع عمر چمن ساز اعتبارم کرد
• شماره ٣١: وداع کلفتم تا گل کند چاک جگر ريزد
• شماره ٣٢: وضع فلک آنجا که بيک حال نباشد
• شماره ٣٣: وعده افسونان طلسم انتظارم کرده اند
• شماره ٣٤: وهم بلند و پست جاه چند دلت سيه کند
• شماره ٣٥: هر جا خرام ناز تو تمکين عيان کند
• شماره ٣٦: هر جا صلاى محرمى راز داده اند
• شماره ٣٧: هر جا طپش شمع درينخانه نهفتند
• شماره ٣٨: هر جا نفسى هست زهستى گله دارد
• شماره ٣٩: هر چند بحق قرب تو مقدور نباشد
• شماره ٤٠: هر چند خودنمائى تخت و حشم نباشد
• شماره ٤١: هر چند دل از وصل قدح نوش نباشد
• شماره ٤٢: هر چه آنجاست چو آنجا روى اينجا گردد
• شماره ٤٣: هر سخن سنجى که خواهد صيد معنيها کند
• شماره ٤٤: هر سو نظر گشوديم زان جلوه رنگ دارد
• شماره ٤٥: هر کجا آئينه حسن جنون گل ميکند
• شماره ٤٦: هر کجا سعى جنون بر عزم جولان بشکند
• شماره ٤٧: هر کجا شمع تماشاى تو روشن ميشود
• شماره ٤٨: هرکجا عبرت بدرس وعظ رهبر ميشود
• شماره ٤٩: هر کجا عشاق را درد طلب منظور شد
• شماره ٥٠: هر کرا اجزاى موهوم نفس دفتر بود
• شماره ٥١: هر کرا ديدم زلاف ما و من شرمنده بود
• شماره ٥٢: هرگز بدستگاه نظر پا نميرسد
• شماره ٥٣: هر کس برهت چشم ترى داشته باشد
• شماره ٥٤: هر که آمد در جهان بيکس تر از ما ميرود
• شماره ٥٥: هر که انجام غرور من و ما مى بيند
• شماره ٥٦: هر که اينجا ميرسد بى اعتدالى ميکند
• شماره ٥٧: هر که حرفى از لبت واميکشد
• شماره ٥٨: هر که در اظهار مطلب هرزه نالى ميکند
• شماره ٥٩: هر که زين انجمن آثار صفا ميبيند
• شماره ٦٠: هر نفس دل صد هزار انديشه پيدا ميکند
• شماره ٦١: همت از گردن کشى مشکل باستغنا رسد
• شماره ٦٢: همتى گر هست پائى بر سر دنيا زنيد
• شماره ٦٣: همچو آتش هر کرا دود طلب در سر بود
• شماره ٦٤: همچو گوهر قطره خشکى عيانم کرده اند
• شماره ٦٥: همچو مينا غنچه رازم بهار آهنگ شد
• شماره ٦٦: همه راست زين چمن آرزو که بکام دل ثمرى رسد
• شماره ٦٧: همين دنياست کانجامش قيامت پرده در گردد
• شماره ٦٨: هوس پيمائى جاهت خمار آلود غم دارد
• شماره ٦٩: هوس پيماى فرصت گرد کلفت در قفس دارد
• شماره ٧٠: هوس تا چند بر دل تهمت هر خشک وتر بندد
• شماره ٧١: هوس تعين خواجگى به نياز بنده نميرسد
• شماره ٧٢: هوس جنون زده نفس بکدام جلوه کمين کند
• شماره ٧٣: هوس در مزرع آمال گو صد خرمن انبارد
• شماره ٧٤: هوش تا عافيت آئينه مستى نشود
• شماره ٧٥: هيهات دم باز پسن عرض ادب برد
• شماره ٧٦: ياد تو آتشى است که خامش نميشود
• شماره ٧٧: ياد شوقى کز جفاهايت دل ما شاد بود
• شماره ٧٨: ياران مزه عبرت زين مائده بردند
• شماره ٧٩: ياران فسانه هاى تو و من شنيده اند
• شماره ٨٠: ياران درين بيابان از ما اثر مجوئيد
• شماره ٨١: ياران چو صبح قيمت وحشت گران کنيد
• شماره ٨٢: ياران تميز هست بد خو نکرده اند
• شماره ٨٣: يارب چسان کنم بهواى دعا بلند
• شماره ٨٤: ياس فرساى تغافل دل ناشاد مباد
• شماره ٨٥: يک دو دم هنگامه تشويش مهر کينه بود
• شماره ٨٦: يکسر مو گر هوس از فکر جاهى بگذرد
• شماره ٨٧: اى ساز برو دوش تو پيراهن کاغذ
• شماره ٨٨: ستمکش تو بقاصد اگر دهد کاغذ
• شماره ٨٩: از بسکه زد خيال توام آب در نظر
• شماره ٩٠: از غبار جلوه غير تو تا بستم نظر
• شماره ٩١: اى ابرنى بباغ و نه در لاله زار بار
• شماره ٩٢: ايقا صد تحقيق زتسليم مدد گير
• شماره ٩٣: اين بحر را يک آينه دشت سراب گير
• شماره ٩٤: ايهوس قطع نفس کن ساعتى دنگم گذار
• شماره ٩٥: بار شاد ادب در دستگاه خودسران مگذر
• شماره ٩٦: با همه بيدست و پائى اندکى همت گمار
• شماره ٩٧: بخود آنقدر کر و فر مچين که ببنددت پى کين کمر
• شماره ٩٨: بر تماشاى فنايم دوخت پيرى ها نظر
• شماره ٩٩: بر خيالى چيده ئيم از ديده تا دل انتظار
• شماره ١٠٠: بصفحه ئى که حديث جنون کنم تحرير
• شماره ١٠١: بعجز کوش و تگ و تاز ديگر آسان گير
• شماره ١٠٢: تا چند حسرت چمن و سايه هاى ابر
• شماره ١٠٣: تا کنم از هر بن مو رنگ هستى آشکار
• شماره ١٠٤: تا کى خيال هستى موهوم سر بر آر
• شماره ١٠٥: ترک دنيا کن غم اين سحر باطل برمدار
• شماره ١٠٦: تيغ در دستست يار از جيب بيرون آر سر
• شماره ١٠٧: جسم غافل را باندوه رم فرصت چکار
• شماره ١٠٨: چشم تعظيم از گرانجانان اين محفل مدار
• شماره ١٠٩: چشم واکردم بخويش اما زآغوش شرار
• شماره ١١٠: چشم واکن رنگ اسرار دگر دارد بهار
• شماره ١١١: چه رسد زنشه ئى معنوى بدماغ بيحس بيخبر
• شماره ١١٢: چيست هستى بآنهمه آزار
• شماره ١١٣: حکم دل دارد زهموارى سرو روى گهر
• شماره ١١٤: خاک ما نامها بجانب يار
• شماره ١١٥: خيال زلف که واکرد راه در زنجير
• شماره ١١٦: دارم زسير گلشن اسباب در نظر
• شماره ١١٧: در چمن تا قامتش انداز شوخى کرد سر
• شماره ١١٨: درس هستى فکر تکرارى ندارد خوانده گير
• شماره ١١٩: در طلسم درد از ما ميتوان بردن اثر
• شماره ١٢٠: در عشق زپرواز نفس آينه برگير
• شماره ١٢١: در گلستانى که سرو او نباشد جلوه گر
• شماره ١٢٢: در هوسگاه عالم بيکار
• شماره ١٢٣: درين ادبکده جز سر بهيچ جا مگذار
• شماره ١٢٤: دست دارى بر فشان چون گل درين گلزار زر
• شماره ١٢٥: دل از فسون تعلق نگاه در زنجير
• شماره ١٢٦: دل بيضه طاوس خيالست ببر گير
• شماره ١٢٧: زاهد زدعوت خلق دارد عجب کر و فر
• شماره ١٢٨: زصبح طلعتش آينه دل را صفا بنگر
• شماره ١٢٩: زهى زروى تو آينه آفتاب منير
• شماره ١٣٠: زين بحر بيکران کم هر اعتبار گير
• شماره ١٣١: سعى نفس کفيل تست زحمت جستجو مبر
• شماره ١٣٢: سير گلزار که يارب در نظر دارد بهار
• شماره ١٣٣: شب زندگى سرآمد بنفس شمارى آخر
• شماره ١٣٤: شبى که شعله ياد تو داشت سير جگر
• شماره ١٣٥: شد نظر واکردنى خواب فراموشى شرار
• شماره ١٣٦: غبار فرصت ازين کارگاه وهم مگير
• شماره ١٣٧: قد خميده ندارد بغير ناله حضور
• شماره ١٣٨: گل عجزى تصور کن بهار کبريا بنگر
• شماره ١٣٩: مردى چو شمع در همه جا نگاه دار
• شماره ١٤٠: مژگان گشا جهان ته بال نگاه گير
• شماره ١٤١: ناتمام همتى تا عجز سامان نيست سر
• شماره ١٤٢: نکرد ضبط نفس راز وحشتم مستور
• شماره ١٤٣: نميگويم بگردون سير کن يا بر هوا بنگر
• شماره ١٤٤: به جام باده شناسم نه کاسه طنبور
• شماره ١٤٥: نه غنچه عافيت افسون نه گل بقا تأثير
• شماره ١٤٦: هستى چو صبح قابل ضبط نفس مگير
• شماره ١٤٧: همنشين با من زتشويش هوسها کين مگير
• شماره ١٤٨: هواى تيغ تو افتاد تا مرا در سر
• شماره ١٤٩: اى بيخودى بر آينه وهم رنگ ريز
• شماره ١٥٠: بدل زمقصد موهوم خار خار مريز
• شماره ١٥١: بسکه از شادابى خطت شد اين گلزار سبز
• شماره ١٥٢: بکنج زانوى تسليم طرح امن انداز
• شماره ١٥٣: بى پرده است و نيست عيان راز من هنوز
• شماره ١٥٤: پوچست سر بسر فلک بيمدار مغز
• شماره ١٥٥: جامى مگر از بزم حيا در زده ئى باز
• شماره ١٥٦: جرأت پيريم اين بس که بچندين تگ و تاز
• شماره ١٥٧: چو شمع غره مشو چشم بر حيا انداز
• شماره ١٥٨: خار خارت کشت و پيش حرص بيکارى هنوز
• شماره ١٥٩: خودسرى گرد دل تنگ نگردد هرگز
• شماره ١٦٠: خون شد دل و زاشک اثر ميکشد هنوز
• شماره ١٦١: دارم دلى از داغ تمناى تو لبريز
• شماره ١٦٢: دل مصفا کن شرر در خرمن اسباب ريز
• شماره ١٦٣: رنگ طاقت سوخت اما وحشت آغازم هنوز
• شماره ١٦٤: سوداى تگ و تاز هوسها زسرانداز
• شماره ١٦٥: عمرى خيال پخت سر گير و دار مغز
• شماره ١٦٦: غبار ره شو و سرکوب صد حشم برخيز
• شماره ١٦٧: فتيله ئى بدل بيخبر زداغ افروز
• شماره ١٦٨: کى رود از خاطر آشفته ام سوداى ناز
• شماره ١٦٩: نرگسش واميکند طومار استغناى ناز
• شماره ١٧٠: هر کجا آينه ما گردد از زنگار سبز
• شماره ١٧١: از لب خامش زبان وامانده کامست و بس
• شماره ١٧٢: ايدلت صياد راز از لب مده بيرون نفس
• شماره ١٧٣: بى پردگى کسوت هستى زحيا پرس
• شماره ١٧٤: بى تأمل در دم پيرى مده بيرون نفس
• شماره ١٧٥: پر تيره روزم از من بى پا و سر مپرس
• شماره ١٧٦: تب و تاب بيهده تا کجا بگشاد بال و پر از نفس
• شماره ١٧٧: جز ستم بر دل ناکام نکرداست نفس
• شماره ١٧٨: چشم واکن شش جهت يار است و بس
• شماره ١٧٩: چند نشينى زکلفت دل مايوس
• شماره ١٨٠: خود سر زعافيت بتکلف بريد و بس
• شماره ١٨١: درين بساط هوس پيش از اعتبار نفس
• شماره ١٨٢: دل قيامت ميکند از طبع ناشادم مپرس
• شماره ١٨٣: وق شهرتها دليل فطرت خام است و بس
• شماره ١٨٤: زندگى محروم تکرار است و بس
• شماره ١٨٥: صاحب دلرا نزيبد گفت و گو با هيچکس
• شماره ١٨٦: صبحست و دارد آن گل در سر هواى نرگس
• شماره ١٨٧: غفلت آهنگم زساز حيرت ايجادم مپرس
• شماره ١٨٨: غم نه تنها بر دلم ناليد وبس
• شماره ١٨٩: کاروان ما ندارد گردى از صوت جرس
• شماره ١٩٠: گر شود از خواب من خيال تو محبوس
• شماره ١٩١: گره چو غنچه نبايد زدن بتار نفس
• شماره ١٩٢: نفس ثبات ندارد بسست کار نويس
• شماره ١٩٣: نيست بيشور حوادث آمد و رفت نفس
• شماره ١٩٤: آب از ياقوت ميريزد تکلم کردنش
• شماره ١٩٥: آخر چو شمع سوختم از برگ و ساز خويش
• شماره ١٩٦: آنرا که زخود برد تمناى سراغش
• شماره ١٩٧: آه ازين جلوه نقاب فروش
• شماره ١٩٨: آئين خودآرائى از روز الستستش
• شماره ١٩٩: اشکم قدم آبله فرسا ننهد پيش
• شماره ٢٠٠: اگر چه غنچه ميسر شود شکستن خويش
• شماره ٢٠١: اگر زين رنگ تمکين ميزند موج از سراپايش
• شماره ٢٠٢: اى خيال آواره نيرنگ هوش
• شماره ٢٠٣: اى زلعلت سخن گلاب فروش
• شماره ٢٠٤: اين صبح که جولانها بر چرخ برين هستش
• شماره ٢٠٥: ببر کشيد زبس جوش نازکى تنگش
• شماره ٢٠٦: بتاراج جنون دادم چه هستى و چه فرهنگش
• شماره ٢٠٧: برنگى کج کلاه افتاده خم در پيکر تيغش
• شماره ٢٠٨: پر خودنماى کارگه چند و چون مباش
• شماره ٢٠٩: بزم امکان بسکه عام افتاده دور ساغرش
• شماره ٢١٠: بساز نيستى بسته است شور ما و من بارش
• شماره ٢١١: بسکه افتاده است بى نم خون صيد لاغرش
• شماره ٢١٢: بلوح جسم که يکسر نفس خطوط حکستش
• شماره ٢١٣: بهار صنع چو ديديم در سرو کارش
• شماره ٢١٤: به پيرى از هوس زندگى خمار مکش
• شماره ٢١٥: بهر بزمى که باشد جلوه فرما جوهر تيغش
• شماره ٢١٦: بيتو مشکل کنم از خلق نهان جوهر خويش
• شماره ٢١٧: بيخلل نگذاشت گل را صنعت اجزاى خويش
• شماره ٢١٨: بى نشان حسنى که جز در پرده نتوان ديدنش
• شماره ٢١٩: تا کى افسردن دمى از فکر خود وارسته باش
• شماره ٢٢٠: تماشائى که من دارم مقيم چشم حيرانش
• شماره ٢٢١: جفاجوئى که من دارم هواى تير مژگانش
• شماره ٢٢٢: چند پاشى زجنون خاک هوس بر سر خويش
• شماره ٢٢٣: چنين تا کى طپد در انتظار زخم نخچيرش
• شماره ٢٢٤: جوانى دامن افشان رفت و پيرى هم بدنبالش
• شماره ٢٢٥: جوانى سوخت پيرى چند بنشاند بمهتابش
• شماره ٢٢٦: چو ابرو بحر زلاف سخا پشيمان باش
• شماره ٢٢٧: چو تمثالى که بى آينه معدوم است بنيادش
• شماره ٢٢٨: چو دريابد کسى رنگ اداى چشم خودکامش
• شماره ٢٢٩: چه سازم تا توانم ريخت رنگ سجده در کويش
• شماره ٢٣٠: چه لازمست کشد تيغ چشم خونخوارش
• شماره ٢٣١: چه لازم جوهر ديگر نمايد پيکر تيغش
• شماره ٢٣٢: حيا بى پرده نپسنديد راز حسن يکتايش
• شماره ٢٣٣: خط مشکين شد و بال غنچه جان پرورش
• شماره ٢٣٤: خواه در معموره جان خواه در ويرانه باش
• شماره ٢٣٥: در آن کشور که پيشانى گشايد حسن جاويدش
• شماره ٢٣٦: دل بکام دست چندى خرمى اظهار باش
• شماره ٢٣٧: دل بهجران صبر کرد اما فزون شد شيونش
• شماره ٢٣٨: دل بيمدعا رنگى ندارد تا کنم فاشش
• شماره ٢٣٩: دلى ديوانه ئى دارم بگيسوى گره گيرش
• شماره ٢٤٠: دلى گمگشته ئى دارم چه ميپرسى زاحوالش
• شماره ٢٤١: دلى دارم که غير از غنچه بودن نيست بهبودش
• شماره ٢٤٢: دلى را که بخشد گداز آرزويش
• شماره ٢٤٣: دلى که گردش چشم تو بشکند سازش
• شماره ٢٤٤: رنگ گل تعبير دميد از کف پايش
• شماره ٢٤٥: زبان فرسوده نقدى را که شد پابسته سودايش
• شماره ٢٤٦: زبرق بى نيازى خنده ها دارد گلستانش
• شماره ٢٤٧: زبس دامان ناز افشاند زلف عنبرافشانش
• شماره ٢٤٨: رسا زقافله ما که ما و من جرسستش
• شماره ٢٤٩: سخن سنجى که مدح خلق نفريبد بوسواسش
• شماره ٢٥٠: سر تاراج گلشن داشت سرو فتنه بالايش
• شماره ٢٥١: شخص معدومى به پيش وهم خود موجود باش
• شماره ٢٥٢: شکست خاطرى دارم مپرس از فکر تدبيرش
• شماره ٢٥٣: شوق آزادى سر از سامان استغنا مکش
• شماره ٢٥٤: صبا اى بيک مشتاقان قدم فهميده نه سويش
• شماره ٢٥٥: صبح از چه خرابات جنون کرد بهارش
• شماره ٢٥٦: طپيد آئينه بسکه در آرزويش
• شماره ٢٥٧: طرب خواهى درين محفل برون آگامى آنسويش
• شماره ٢٥٨: عالم از چشم ترم شد ميفروش
• شماره ٢٥٩: عبارت مختصر تا کى سوال وصل پيغامش
• شماره ٢٦٠: عمرها شد بى نصيب راحتم از چشم خويش
• شماره ٢٦١: عيب همه عالم زتغافل بهنر پوش
• شماره ٢٦٢: فرياد جهان سوخت نفس سعى کمندش
• شماره ٢٦٣: گر نه ئى عين تماشا حيرت سرشار باش
• شماره ٢٦٤: کشت عاشق که دهد داد گياه خشکش
• شماره ٢٦٥: کلاه نيست تعين که ما زسر فگنيمش
• شماره ٢٦٦: که دارد جوهر تحقيق حسرتگاه ناموسش
• شماره ٢٦٧: گزند زندگانى در کفن جسم است تدبيرش
• شماره ٢٦٨: متاع هستى ئى دارم مپرس از بود و نابودش
• شماره ٢٦٩: مرغى که پرافشاند بگلزار خيالش
• شماره ٢٧٠: مکش دردسر شهرت ميفگن بر نگين زورش
• شماره ٢٧١: من و آن فتنه بالائى که عالم زير دستستش
• شماره ٢٧٢: من و پرفشانى حسرتى که گم است مقصد بسملش
• شماره ٢٧٣: من نميگويم زيان کن يا بفکر سود باش
• شماره ٢٧٤: مپرسيد از نگين شاه و اقبال نفس کاهش
• شماره ٢٧٥: نداشت پرواى عرض جوهر صفاى آئينه فرنگش
• شماره ٢٧٦: نميدانم چه گل درپرده دارد زخم شمشيرش
• شماره ٢٧٧: هر گه روم از خويش بسوداى وصالش
• شماره ٢٧٨: هوس وداع بهار خيال امکان باش
• شماره ٢٧٩: از قناعت خاک بايد کرد درانبان حرص
• شماره ٢٨٠: پر کوته است دست بهر سود راز حرص
• شماره ٢٨١: گرفته اشک مرا ديده تا بدان رقص
• شماره ٢٨٢: اى بيخبر مشو زنفس در هواى فيض
• شماره ٢٨٣: خلقى است شمع وار درين قحط جاى فيض
• شماره ٢٨٤: مباد دامن کس گيرم از فسون غرض
• شماره ٢٨٥: مگشا جريده ئى حاجتت بر دوستان زکف غرض
• شماره ٢٨٦: بر جنون نتوان شد از عقل ادب پرور محيط
• شماره ٢٨٧: شده فهم مقصد عالمى زتلاش هرزه قدم غلط
• شماره ٢٨٨: گشتم از بيدست و پائيها بخشک تر محيط
• شماره ٢٨٩: نبود نقطه ئى از علم اين کتاب غلط
• شماره ٢٩٠: دارد از ضبط نفس طبع هوس پرور چه حظ
• شماره ٢٩١: نشکسته ساغر عاريت زحصول آب بقا چه حظ
• شماره ٢٩٢: نميشود کس ازين عبرت انجمن محظوظ
• شماره ٢٩٣: از عدم مشکل نه آسان سير امکان کرد شمع
• شماره ٢٩٤: اثر خجالت مدعا اگر اين الم دمد از طمع
• شماره ٢٩٥: اى هستى تو وضع درنگ و شتاب شمع
• شماره ٢٩٦: باز امشب نفس شعله فشان دارد شمع
• شماره ٢٩٧: بى نم خجلت نميباشد سر و کار طمع
• شماره ٢٩٨: سوختن يک نغمه است از ساز شمع
• شماره ٢٩٩: غبار تفرقه هر جا بود مقابل جمع
• شماره ٣٠٠: نشسته ئى زدل تنگ بر در تصديع
• شماره ٣٠١: نى در پرواز زدنى سعى جولان کرد شمع
• شماره ٣٠٢: هر چه در دل گذرد وقف زبان دارد شمع
• شماره ٣٠٣: هر کجا کردم بياد سجده ات ساز رکوع
• شماره ٣٠٤: هوس جنون زده تا کجا همه سو قدم زند از طمع
• شماره ٣٠٥: بذوق گرد رهت ميدوم سراسر باغ
• شماره ٣٠٦: شمع من گرم حيا کرد مگر سوى چراغ
• شماره ٣٠٧: عالم همه داغست و ندارد اثر داغ

---