شماره ٤٠: هر چند خودنمائى تخت و حشم نباشد

غزلستان :: بيدل دهلوی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
هر چند خودنمائى تخت و حشم نباشد
در عرض بيحيائى آئينه کم نباشد
پيش از خيال هستى بايد در عدم زد
اين دستگاه خجلت کو يکدودم نباشد
موضوع کسوت جود دامن افشانى ئى هست
در بند آستين ها دست کرم نباشد
از خوان اين بزرگان دستى بشوى و بگذر
کانجا زخوردنيها غيرا ز قسم نباشد
حيف است ننگ افلاس دامان مرد گيرد
تا ناخنيست در دست کس بى درم نباشد
غفلت هزار رنگست در کارگاه اجسام
چون چشم خواب پا را مژگان بهم نباشد
بى انتظار نتوان از وصل کام دل برد
شادى چه قدر دارد جائيکه غم نباشد
روزى دو اين تب و تاب بايد غنيمت انگاشت
اى راحت انتظاران هستى عدم نباشد
دل داغ سرنوشت است از انفعال تقدير
تا سرنگون نگردد خط در قلم نباشد
در عرصه ئى که بالد گرد ضعيفى ما
مژگان بلندکردن کم از علم نباشد
از ما سراغ ما کن وهم دوئى رها کن
جائيکه ما نباشيم آئينه هم نباشد
هر دم زدن دراينجا صد کفر و دين مهياست
دل معبد تماشاست دير و حرم نباشد
ازشاخ بيد گيريد معيار بى بريها
کاين بار برندارد دوشيکه خم نباشد
عمريست گوهر ما رفته است از کف ما
اين آبله ببينيد زير قدم نباشد
وحشت کمين نشسته است گرد هزار مجنون
مگذار پا بخاکم تا ديده نم نباشد
چون عمر رفته (بيدل) پر بى نشان سراغم
جز دست سوده ما را نقش قدم نباشد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید