غزلستان :: بيدل دهلوی

• شماره ١: نيستى پيشه کن از عالم پندار برا
• شماره ٢: وصف لب تو گر دمد از گفتگوى ما
• شماره ٣: وفاق تخم ثباتى نکاشت در دل و دين ها
• شماره ٤: وهم راحت صيد الفت کرد مجنون مرا
• شماره ٥: هر جا روى اين ناله سلامى ببر از ما
• شماره ٦: هر چند گرانى بود اسباب جهان را
• شماره ٧: هرزه برگردون رساندى وهم بود و هست را
• شماره ٨: هر کجا تسليم بندد بر ميان شمشير را
• شماره ٩: هر کجا نسخه کنند آن خط ريحانى را
• شماره ١٠: هستى بطپش رفت و اثر نيست نفس را
• شماره ١١: هم آبله هم چشم پرآبست دل ما
• شماره ١٢: همچو عنقا بى نياز عرض ايجاديم ما
• شماره ١٣: همه عمر با تو قدح زديم و نرفت رنج خمار ما
• شماره ١٤: هوس مشتاق رسوائى مکن سود اى پنهان را
• شماره ١٥: يک آه سرد نيم شبى از جگر برا
• شماره ١٦: از خامشى مپرس و ز گفتار عندليب
• شماره ١٧: از روانى در تحير هم اثر ميدارد آب
• شماره ١٨: از سر مستى نبود امشب خطايم با شراب
• شماره ١٩: اگر برافگنى از روى ناز طرف نقاب
• شماره ٢٠: امشب ز ساز مينا گرم است جاى مطرب
• شماره ٢١: اى جلوه تو سرشکن شان آفتاب
• شماره ٢٢: اى چيده نقش پاى تو دکان آفتاب
• شماره ٢٣: اى منت عرق ز جبينت بر آفتاب
• شماره ٢٤: باز در گلشن ز خويشم ميبرد افسون آب
• شماره ٢٥: ببند چشم و خط هر کتاب را درياب
• شماره ٢٦: بخاک راه که گرديد قطره زن مهتاب
• شماره ٢٧: بروى نسخه هستى که نيست جز تب و تاب
• شماره ٢٨: پرتو حسن تو هرجا شد نقاب افکن در آب
• شماره ٢٩: بزم ما را نيست غير از شهرت عنقا شراب
• شماره ٣٠: بسکه دارد برق تيغت درگذشتنها شتاب
• شماره ٣١: بسکه شد از تشنه کاميهاى ما ناياب آب
• شماره ٣٢: بود داغ من مردم ديده شب
• شماره ٣٣: بوصول مقصد عافيت نه دليل جو نه عصا طلب
• شماره ٣٤: به نيم گردش آن چشم فتنه رنگ شراب
• شماره ٣٥: پيام داشت بعنقا خط جبين حباب
• شماره ٣٦: بى کمالى نيست دل از شرم چون ميگردد آب
• شماره ٣٧: بى لطافت نيست از بس وحشت آهنگ است آب
• شماره ٣٨: پيوسته است از مژه بر ديده ها نقاب
• شماره ٣٩: تا از ان پاى نگارين بوسه کرد انتخاب
• شماره ٤٠: تاب زلفت سايه آويزد بطرف آفتاب
• شماره ٤١: تا زند فال گهر بى تابى آهنگ است آب
• شماره ٤٢: تا نمى دزدد غبار غفلت هستى خطاب
• شماره ٤٣: چو شمع تا سحر افسانه ميشود تب و تاب
• شماره ٤٤: چو من ز کسوت هستى تر آمده است حباب
• شماره ٤٥: چيست آدم مفرد کلک دبيرستان رب
• شماره ٤٦: خون بسته است از غم آن لعل پان بلب
• شماره ٤٧: دل از خمار طلب خون کن و شراب طلب
• شماره ٤٨: ز درد تشنه لبى ها درين محيط سراب
• شماره ٤٩: سايه اندازد اگر بخت سياه من دراب
• شماره ٥٠: شب که شد جوش فغانم همنواى عندليب
• شماره ٥١: صبحدم سياره بال افشاند از دامان شب
• شماره ٥٢: طرب درين باغ مى خرامد ز ساز فرصت پيام بر لب
• شماره ٥٣: علميکه خلق يافته بيچونش انتخاب
• شماره ٥٤: فال تسليم زن و شوکت شاهى درياب
• شماره ٥٥: فيض حلاوت از دل بى کبر و گين طلب
• شماره ٥٦: گذشته ام به تنکنظر فى از مقام حباب
• شماره ٥٧: گر باين گرميست آه شعله زاى عندليب
• شماره ٥٨: گرد رين بحر اعتبارى از هنر ميدارد آب
• شماره ٥٩: گر شود آن نرگس ميگون مقابل با شراب
• شماره ٦٠: کيفيت هواى که دارد سر حباب
• شماره ٦١: ممسک اگر بعرض سخاجوشد از شراب
• شماره ٦٢: ميدهد دل را نفس آخر بسيل اضطراب
• شماره ٦٣: ميکنم گاهى بياد مستى چشمت شتاب
• شماره ٦٤: ندانم بازم آغوش که خواهد شد دوچار امشب
• شماره ٦٥: نشسته ايم بيادت زگريه تنگ دراب
• شماره ٦٦: نگويمت بخطا ساز يا صواب طلب
• شماره ٦٧: نيم آنکه بجرات وصف لبت رسدم خم و پيچ عنان ادب
• شماره ٦٨: وقت پيرى شرم داريد از خضاب
• شماره ٦٩: هر کجا بى رويت از چشمم برون ميگردد آب
• شماره ٧٠: هر گرا کردند راحت محرم احسان شب
• شماره ٧١: هرگه بباغ بيتو فگندم نظر دراب
• شماره ٧٢: هيشه سنگدلانند نامدار طرب
• شماره ٧٣: يا حسن گير صورت آفاق يا نقاب
• شماره ٧٤: آتش وحشتم آنجا که برافروخته است
• شماره ٧٥: آخر سياهى از سرد اغم بدر نرفت
• شماره ٧٦: آرزوى دل چو اشک از چشم ما افتاده است
• شماره ٧٧: آزادگى غبار در و بام خانه نيست
• شماره ٧٨: آستان عشق جولانگاه هر بيباک نيست
• شماره ٧٩: آغاز نگاهم بقيامت نظرى داشت
• شماره ٨٠: آفت سر و برگ هوس آرائى جا هست
• شماره ٨١: آگاهى و افسردگى دل چه خيال است
• شماره ٨٢: آمدم تا صد چمن بر جلوه نازان بينمت
• شماره ٨٣: آمد و رفت نفس نيرنگ طوفان بلاست
• شماره ٨٤: آن جنگجو بظاهر اگر پشت داده است
• شماره ٨٥: آنچه در بال طلب رقص است در دل آتش است
• شماره ٨٦: آن شعله که در دل شرر عشق و هوس ريخت
• شماره ٨٧: آينه دل داغ جلا ماند و نفس سوخت
• شماره ٨٨: اجابتى ندميد از دعاى کس بدو دست
• شماره ٨٩: احتياجى با مزاج سبزه و گل شامل است
• شماره ٩٠: ادب اظهارم و با وصل توام کارى هست
• شماره ٩١: ادب نه کسب عبادت نه سعى حق طلبى است
• شماره ٩٢: از بس قماش دامن دلدار نازکست
• شماره ٩٣: از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است
• شماره ٩٤: از حباب اينقدرم عبرت احوال بس است
• شماره ٩٥: از ره و منزل تحقيق اگر دورى نيست
• شماره ٩٦: از ميانش مو بموى ناتوانان جستجوست
• شماره ٩٧: ازين بساط کسى داغ آرميدن رفت
• شماره ٩٨: اشک از مژگان درين ويرانه نشکست و نريخت
• شماره ٩٩: اشک يک لحظه بمژگان بار است
• شماره ١٠٠: اضطراب نبض دل تمهيد آهنگ فناست
• شماره ١٠١: اگر مى نيست جمعيت کدام است
• شماره ١٠٢: الفت تن باعث فکر پريشان دل است
• شماره ١٠٣: الفت دل عمرها شد دست و پايم بسته است
• شماره ١٠٤: امروز دور صحبت وقف ستم اياغيست
• شماره ١٠٥: امروز که اميد بکوى تو مقيم است
• شماره ١٠٦: امشب که بدل حسرت ديدار کمين داشت
• شماره ١٠٧: انديشه در نزاکت معنى کمال داشت
• شماره ١٠٨: اوج جاه آثارش از اجزاى مهمل ريخته است
• شماره ١٠٩: او گفتن ما و تو بهررنگ ضرور است
• شماره ١١٠: اى پرفشان چون بوى گل پيرنگى از پيراهنت
• شماره ١١١: اى خم مژگان شکوه نرگس مستانه ات
• شماره ١١٢: ايذوق فضولى زخود انداخته دورت
• شماره ١١٣: اى صبح گرد ناز تو از کاروان کيست
• شماره ١١٤: اى ظفر شيفته همت نصرت فالت
• شماره ١١٥: اى عدم پرورده لاف هستيت جاى حياست
• شماره ١١٦: اى غره اقبال سرانجام تو شرم است
• شماره ١١٧: اى کعبه چو يقينى اگر کار بستن است
• شماره ١١٨: اى که دنيا و جلالش ديده ئى خميازه است
• شماره ١١٩: اين انجمن چو شمع مپندار جاى ماست
• شماره ١٢٠: اين زمان يک طالب مستى درين ميخانه نيست
• شماره ١٢١: اى هستى از قصر غنا افگنده در ويرانه ات
• شماره ١٢٢: با دل تنگست کار اينجا زحرمان چاره نيست
• شماره ١٢٣: باز با طرز تکلف آشنا مى بينمت
• شماره ١٢٤: باز درس خاشاکم سطر شعله خوانيهاست
• شماره ١٢٥: باز سرگرمى نظاره بسامان شده است
• شماره ١٢٦: باز گردون در عبير افشانى زلف شب است
• شماره ١٢٧: بازم بدل نويد صفائى رسيده است
• شماره ١٢٨: باز وحشى جلوه ئى در ديده جولان کرد و رفت
• شماره ١٢٩: با کمال بى نقابى پرده دارم شيونست
• شماره ١٣٠: چوبا نوار قدم آن مهر عالمتاب نزديکست
• شماره ١٣١: بجاست شکوه ما تا ره فغان خاليست
• شماره ١٣٢: بحر رازم پيچ و تاب فکر گرداب من است
• شماره ١٣٣: بحيرتم چه فسون داشت بزم نيرنگت
• شماره ١٣٤: بخوان لذت دنيا گزند بسيار است
• شماره ١٣٥: بدست و تيغ کسى خون من حنا بسته است
• شماره ١٣٦: پربيسکم امروز کسى را خبرم نيست
• شماره ١٣٧: بر چهره آثار جهان رنگ سبب نيست
• شماره ١٣٨: بر روى ما چو صبح نه رنگى شکسته است
• شماره ١٣٩: بر طپيدنهاى دل هم ديده ئى واکردنيست
• شماره ١٤٠: پرفشان زين گلشن نيرنگ ميبايد گذشت
• شماره ١٤١: برق آفت لمعه در بى ضبطى اسرار داشت
• شماره ١٤٢: برق با شوقم شرارى بيش نيست
• شماره ١٤٣: برگ طربم عشرت بى برگ و نوائيست
• شماره ١٤٤: برگ عيش من بساز بيخودى آماده است
• شماره ١٤٥: بر کمر تا بهله آن ترک نزاکت مست بست
• شماره ١٤٦: برگ و سازم جز هجوم گريه بيتاب نيست
• شماره ١٤٧: بروت تافتنت گربه شانى هوس است
• شماره ١٤٨: بزخم هستى اگر شرم بخيه پردازيست
• شماره ١٤٩: بزم پيرى کز قد خم گشته ما چنگ اوست
• شماره ١٥٠: بزم تصور تو کدورت اياغ نيست
• شماره ١٥١: بزم گردون صبح خيز از گردبيتاب من است
• شماره ١٥٢: بسکه آفت ما ضعيفان را حصار آهن است
• شماره ١٥٣: بسکه اجزايم چمن پرورده نيرنگ اوست
• شماره ١٥٤: بسکه از طرز خرامت جلوه مستانه ريخت
• شماره ١٥٥: بسکه اين گلشن افسرده کدورت رنگ است
• شماره ١٥٦: بسکه برق ياس بنياد من ناکام سوخت
• شماره ١٥٧: بسکه بى قدرى دليل دستگاه عالم است
• شماره ١٥٨: بسکه حرف مدعا نازک رقم افتاده است
• شماره ١٥٩: بسکه دارم غنچه سان شوق تو پنهان زير پوست
• شماره ١٦٠: بسکه در بزم توام حسرت جنون پيمانه است
• شماره ١٦١: بسکه دشت از نقش پاى ليلى ما پر گل است
• شماره ١٦٢: بسکه راز عجز ما باليد پنهان زير پوست
• شماره ١٦٣: بسکه ساز اين بساط آشفتگيهاى دل است
• شماره ١٦٤: بسکه سود اى توام سر تا بپا زنجير پاست
• شماره ١٦٥: بسکه مستانرا بقدر ميکشيهاى آبروست
• شماره ١٦٦: بعد ازين بايد سراغ من ز خاموشى گرفت
• شماره ١٦٧: بعد مرگم شام نوميدى سحر آورده است
• شماره ١٦٨: بفکر دل لبم از ربط قيل و قال گذشت
• شماره ١٦٩: بگلزارى که حسنت بى نقابست
• شماره ١٧٠: بمحفلى که دل آئينه رضا طلبيست
• شماره ١٧١: بندگى با معرفت خاص حضور آدميست
• شماره ١٧٢: بندگى هنگامه عشرت پرستيها بس است
• شماره ١٧٣: بهار آئينه رنگى که باشد صرف آئينت
• شماره ١٧٤: بيا اى جام و ميناى طرب نقش کف پايت
• شماره ١٧٥: بى ادب بنياد هستى عافيت در بار نيست
• شماره ١٧٦: بيا که آتش کيفيت هوا تيز است
• شماره ١٧٧: بيا که هيچ بهارى بحسرت ما نيست
• شماره ١٧٨: بيتابى عشق اينهمه نيرنگ هوس ريخت
• شماره ١٧٩: بى توام جاى نگه جنبش مژگانى هست
• شماره ١٨٠: بى تو در هر جا دل صبر آزما خواهد شکست
• شماره ١٨١: بيدماغى مژده پيغام محبوبم بس است
• شماره ١٨٢: بيرخت در چشمه آئينه خاک است آب نيست
• شماره ١٨٣: پير عقل از ما بدرد نان مقدم رفته است
• شماره ١٨٤: بيروى تو مژگان چه نگارد بسر انگشت
• شماره ١٨٥: پيريم پيغامى از رمز سجود آورده است
• شماره ١٨٦: بى ساز انفعال سراپاى من تهيست
• شماره ١٨٧: پيش چشميکه نور عرفان نيست
• شماره ١٨٨: بى شکست از پرده سازم نوائى برنخااست
• شماره ١٨٩: بيقرارى هاى چرخ از دست کجرفتارى است
• شماره ١٩٠: بى کدورت نيست هر جا محرمى يا غافليست
• شماره ١٩١: بى محابا بر من مجنون ميفشان پشت دست
• شماره ١٩٢: پيوستگى بحق زد و عالم بريدن است
• شماره ١٩٣: تا بکى خواهى ز لاف بخت برسرها نشست
• شماره ١٩٤: تا بمطلوب رسيدن کاريست
• شماره ١٩٥: تا جنون نقد بهار عشرتم در چنگ داشت
• شماره ١٩٦: تا حيرت خرام نوسامان ديده است
• شماره ١٩٧: تاز آغوش وداعت داغ حيرت چيده است
• شماره ١٩٨: تا زجنس تب و تاب نفس آثارى هست
• شماره ١٩٩: تا زحسن او گلستان تماشا رنگ داشت
• شماره ٢٠٠: تا زمستى غنچه بر فرق چمن مينا شکست
• شماره ٢٠١: تا عرقناک از چمن آنشوخ بى پروا گذشت
• شماره ٢٠٢: تا غبار خط بران حسن صفا پيرا نشست
• شماره ٢٠٣: تا فلک در گردش است آفت بهر سو هاله است
• شماره ٢٠٤: تا نظر بر شوخى آن نرگس خودکام داشت
• شماره ٢٠٥: تا نفس باقيست در دل رنگ کلفت مضمر است
• شماره ٢٠٦: تعين جز افسون اوهام نيست
• شماره ٢٠٧: تنم زبند لباس تکلف آزاد است
• شماره ٢٠٨: تنها نه ذره دقت اظهار داشته است
• شماره ٢٠٩: تو آفتاب و جهان جز بجستجوى تو نيست
• شماره ٢١٠: تو ازان خلوت يکتا چه خبر خواهى داشت
• شماره ٢١١: توان بصبر نمودن دل شکسته درست
• شماره ٢١٢: توئى که غير دلم هيچ جا مقام تو نيست
• شماره ٢١٣: تو خود شخص نفسخوئى که با دل نيست پيوندت
• شماره ٢١٤: تو محو خواب و در سير کن فکان باز است
• شماره ٢١٥: تو مست وهم و درين بزم بوى صهبا نيست
• شماره ٢١٦: تهمت افسردگى بر طينت عاشق خطاست
• شماره ٢١٧: تيره بختى چون هجوم آرد سخن مهر لب است
• شماره ٢١٨: جائيکه مرگ شهرت انجام داشته است
• شماره ٢١٩: جائيکه نه فلک زحيا سرفگنده است
• شماره ٢٢٠: چاره دردسر دير محبت جليست
• شماره ٢٢١: جاى آرام بوحشتکده عالم نيست
• شماره ٢٢٢: جرأت سوال شرم ترا گر جواب داشت
• شماره ٢٢٣: جز خموشى هر که دل بر ناله و فرياد داشت
• شماره ٢٢٤: جز خون دل زنقد سلامت بدست نيست
• شماره ٢٢٥: چشم بيدار طرب مايه سامان گل است
• شماره ٢٢٦: چشم خرد آئينه جام مى ناب است
• شماره ٢٢٧: چشم واکن حسن نيرنگ قدم بى پرده است
• شماره ٢٢٨: چشميکه ندارد نظرى حلقه دام است
• شماره ٢٢٩: چمن امروز فرش منزل کيست
• شماره ٢٣٠: جنس ما با اين کسادى قيمتى فهميده است
• شماره ٢٣١: جنس موهومم دکان آبروئى چيده است
• شماره ٢٣٢: چنين که عمر تأملگر شتاب گذشت
• شماره ٢٣٣: چنين که نيک و بد ما بعجز وابسته است
• شماره ٢٣٤: جوش حرص از ياس من آخر زتاب و تب نشست
• شماره ٢٣٥: چو صبحم دماغ مى آشام نيست
• شماره ٢٣٦: چو لاله بيتو زبس رنگ اعتبارم سوخت
• شماره ٢٣٧: چون حباب آئينه ما از خموشى روشن است
• شماره ٢٣٨: چو حبابم الفت و هم بقا زنجير پاست
• شماره ٢٣٩: چون حبابم شيشه دل هر کجا خواهد شکست
• شماره ٢٤٠: چون سپند آرام جسم دردناکم ناله است
• شماره ٢٤١: چون سايه بسکه کلفت غفلت سرشت ماست
• شماره ٢٤٢: چون سحر طوما چاک سينه ام واکردنى است
• شماره ٢٤٣: چون شمع اگر خلق پس و پيش گذشتست
• شماره ٢٤٤: جهان در سرمه خوابيد از خيال چشم فتانت
• شماره ٢٤٥: جهان زجنس اثرهاى اين و آن خاليست
• شماره ٢٤٦: جهان قلمرو طوفان اعتبار تو نيست
• شماره ٢٤٧: چه خوش است اگر بود آنقدر هوس بلندى منظرت
• شماره ٢٤٨: چه دارد اين صفات حاجت آيات
• شماره ٢٤٩: چه سحر بود که دوشم دل آرزوى تو داشت
• شماره ٢٥٠: چه گويد آئينه ام شکر خوش معاشى حيرت
• شماره ٢٥١: حايل عزم نفس گرد ره و فرسنگ نيست
• شماره ٢٥٢: حذر زراه محبت که پرخطرناک است
• شماره ٢٥٣: حيرتم عمرى باميد ندامت شاد داشت
• شماره ٢٥٤: حضور کلبه فقر از تکلفات بريست
• شماره ٢٥٥: حيرت دميده ام گل داغم بهانه ايست
• شماره ٢٥٦: خاک غربت کيمياى مردم نيک اختر است
• شماره ٢٥٧: خاک نميم ما را کى فکر عز و جاهست
• شماره ٢٥٨: خامش نفسم شوخى آهنگ من اينست
• شماره ٢٥٩: خامشى در پرده سامان تکلم کرده است
• شماره ٢٦٠: خاموشيم جنونکده شور محشر است
• شماره ٢٦١: خط خوبان هم حريف طبع وحشت پيشه نيست
• شماره ٢٦٢: خط لعلت غبار حيرت افزاست
• شماره ٢٦٣: خلق را بر سر هر لقمه زبس سرشکيست
• شماره ٢٦٤: خم مکن در عرض حاجت تا توانى پشت دست
• شماره ٢٦٥: خنده صبحى است که دربند گريبان گلست
• شماره ٢٦٦: خنده تنها نه همين بر گل و سوسن تيغست
• شماره ٢٦٧: خنده ام صبحى بصد چاک گريبان آشناست
• شماره ٢٦٨: خواب در چشم و نفس بر دل محزون بار است
• شماره ٢٦٩: خواب را در ديده حيران عاشق بار نيست
• شماره ٢٧٠: خواجه تا کى بايد اين بنياد رسوائى که نيست
• شماره ٢٧١: خودگدازى نم کيفيت صهباى من است
• شماره ٢٧٢: خودنمائيها کثافت جوهريست
• شماره ٢٧٣: خيالى سد راه عبرت ماست
• شماره ٢٧٤: دارم زنفس ناله که جلاد من اينست
• شماره ٢٧٥: داغ اگر حلقه زند ساغر صهباى دل است
• شماره ٢٧٦: دران بساط که حسنت دچار آئينه است
• شماره ٢٧٧: دران مقام که عرض جلال معبود است
• شماره ٢٧٨: در بهار گريه عيش بيدلان آماده است
• شماره ٢٧٩: در پيچ و تاب گيسو تا شانه را عروسيست
• شماره ٢٨٠: در تکلم از ندامت هيچکس آسوده نيست
• شماره ٢٨١: در تماشائيکه بايد صد مژه بالا شکست
• شماره ٢٨٢: در چمن گر طرف دامانت صبا خواهد شکست
• شماره ٢٨٣: در جهان عجز طاقت پيشگى گردن زن است
• شماره ٢٨٤: در خموشى يکقلم آوازه جمعيت است
• شماره ٢٨٥: در خور غفلت نگاهى رونق ما و من است
• شماره ٢٨٦: در خيال آباد راحت آگهى نامحرم است
• شماره ٢٨٧: در خيال مزن فهم خويش ساز تو نيست
• شماره ٢٨٨: در ربط خلق يکسر ناموس کبريائيست
• شماره ٢٨٩: در سايه ابرو نگهت مست و خرابست
• شماره ٢٩٠: در سيرگاه امر تحير مقدم است
• شماره ٢٩١: در طپش آباد دهر حيرت دل لنگر است
• شماره ٢٩٢: در طريق رفتن از خود رهبرى در کار نيست
• شماره ٢٩٣: در طلبت شب چه جنونها گذشت
• شماره ٢٩٤: در گلستانيکه دلرا با اشاراتش سريست
• شماره ٢٩٥: در گلستانيکه گرد عجز ما افتاده است
• شماره ٢٩٦: در گلشن هوس که سراغ گليش نيست
• شماره ٢٩٧: در ندامت گل مقصود ببر نزديک است
• شماره ٢٩٨: در وادى ئى که قدرت عجزم کمال داشت
• شماره ٢٩٩: در وصلم و سيرم بگريبان خيال است
• شماره ٣٠٠: درين گلشن دو روزت خنده کاريست
• شماره ٣٠١: دل از بهار خيال تو گلشن راز است
• شماره ٣٠٢: دل از غبار نفس زخم خفته در نمک است
• شماره ٣٠٣: دل از ندامت هستى مکدر افتاده است
• شماره ٣٠٤: دل انجمن صد طرب از ياد وصال است
• شماره ٣٠٥: دل بسعى آب گرديدن طرب پيمانه است
• شماره ٣٠٦: دل بياد پرتو حسنت سراپا آتش است
• شماره ٣٠٧: دل بياد جلوه ئى طاقت بغارت داده است
• شماره ٣٠٨: دل در قدم آبله پايان که شکستست
• شماره ٣٠٩: دل را بخيال خط او سير فرنگيست
• شماره ٣١٠: دل راز نگه دام هوس بر سر راهست
• شماره ٣١١: دل را کشاد کار زصد عقده برتر است

---