غزلستان :: خاقانی

• شماره ١: اى آتش سوداى تو خون کرده جگرها
• شماره ٢: طبع تو دمساز نيست عاشق دلسوز را
• شماره ٣: خوش خوش خرامان مى روي، اى شاه خوبان تا کجا
• شماره ٤: رفتم به راه صفت ديدم به کوى صفا
• شماره ٥: ز خاک کوى تو هر خار سوسنى است مرا
• شماره ٦: به زبان چرب جانا بنواز جان ما را
• شماره ٧: بر سر کرشمه از دل خبرى فرست ما را
• شماره ٨: گرنه عشق او قضاى آسمانستى مرا
• شماره ٩: اى پار دوست بوده و امسال آشنا
• شماره ١٠: ارى فى النوم ما طالت نواها
• شماره ١١: جام مى تا خط بغداد ده اى يار مرا
• شماره ١٢: درد زده است جان من ميوه جان من کجا
• شماره ١٣: سر به عدم درنه و ياران طلب
• شماره ١٤: گر مدعى نه اى غم جانان به جان طلب
• شماره ١٥: مست تمام آمده است بر در من نيم شب
• شماره ١٦: به يکى نامه خودم درياب
• شماره ١٧: ترک خواهش کن و با راحت و آرام بخسب
• شماره ١٨: رويم ز گريه بين چو گلين کاه زير آب
• شماره ١٩: کار عشق از وصل و هجران درگذشت
• شماره ٢٠: انصاف در جبلت عالم نيامده است
• شماره ٢١: پاى گريز نيست که گردون کمان کش است
• شماره ٢٢: تا جهان است از جهان اهل وفائى برنخاست
• شماره ٢٣: دل پيشکش تو جان نهاده است
• شماره ٢٤: کار گيتى را نوائى مانده نيست
• شماره ٢٥: اهل بر روى زمين جستيم نيست
• شماره ٢٦: آگه نه اى که بر دلم از غم چه درد خاست
• شماره ٢٧: در اين عهد از وفا بوئى نمانده است
• شماره ٢٨: از کف ايام امان کس نيافت
• شماره ٢٩: زآتش انديشه جانم سوخته است
• شماره ٣٠: زخم زمانه را در مرهم پديد نيست
• شماره ٣١: چه آفتى تو که کمتر غم تو هجران است
• شماره ٣٢: حصن جان ساز در جهان خلوت
• شماره ٣٣: بخت بدرنگ من امروز گم است
• شماره ٣٤: طره مفشان که غرامت بر ماست
• شماره ٣٥: در جهان هيچ سينه بى غم نيست
• شماره ٣٦: مرا دانه دل بر آتش فتاده است
• شماره ٣٧: من ندانستم که عشق اين رنگ داشت
• شماره ٣٨: چه نشينم که فتنه بر پاى است
• شماره ٣٩: آن کز مى خواجگى است سرمست
• شماره ٤٠: فرمان ملک چه ساحرى ساخت
• شماره ٤١: اى قول دل به رفيع الدرجات
• شماره ٤٢: عيسى لب است يار و دم از من دريغ داشت
• شماره ٤٣: دست قبا در جهان نافه گشاى آمده است
• شماره ٤٤: اى باد صبح بين که کجا مى فرستمت
• شماره ٤٥: لعل او بازار جان خواهد شکست
• شماره ٤٦: ديدى که يار چون ز دل ما خبر نداشت
• شماره ٤٧: رخ تو رونق قمر بشکست
• شماره ٤٨: از حال خود شکسته دلان را خبر فرست
• شماره ٤٩: زان زلف مشک رنگ نسيمى به ما فرست
• شماره ٥٠: روى تو دارد ز حسن آنچه پرى آن نداشت
• شماره ٥١: به باغ وصل تو خاري، رقيب صد ورد است
• شماره ٥٢: تيره زلفا باده روشن کجاست
• شماره ٥٣: دردى است درد عشق که درمان پذير نيست
• شماره ٥٤: شمع شب ها بجز خيال تو نيست
• شماره ٥٥: سر سوداى تو را سينه ما محرم نيست
• شماره ٥٦: ما به غم خو کرده ايم اى دوست ما را غم فرست
• شماره ٥٧: بس لابه که بنمودم و دل دار نپذرفت
• شماره ٥٨: شورى ز دو عشق در سر ماست
• شماره ٥٩: دل شد از دست و نه جاى سخن است
• شماره ٦٠: آن نازنين که عيسى دلها زبان اوست
• شماره ٦١: عيسى لبى و مرده دلم در برابرت
• شماره ٦٢: گر هيچ شبى وصل دلارام توان يافت
• شماره ٦٣: چه گويى ز لب دوست شکر وام توان خواست
• شماره ٦٤: کيست که در کوى تو فتنه روى نيست
• شماره ٦٥: عشق تو قضاى آسمانى است
• شماره ٦٦: مى خور که جهان حريف جوى است
• شماره ٦٧: دل را ز دم تو دام روزى است
• شماره ٦٨: اى دل به عشق بر تو که عشقت چه درخور است
• شماره ٦٩: خاکى دلم که در لب آن نازنين گريخت
• شماره ٧٠: خه که دگر باره دل، درد تو در برگرفت
• شماره ٧١: به دو ميگون لب و پسته دهنت
• شماره ٧٢: هر که در عاشقى قدم نزده است
• شماره ٧٣: جو به جو عشقت شمار دم زدن بر من گرفت
• شماره ٧٤: سر و زر کو که منت يارم جست
• شماره ٧٥: يارب آن خال بر آن لب چه خوش است
• شماره ٧٦: در عشق تو عافيت حرام است
• شماره ٧٧: به جائى رسيد عشق که بر جاى جان نشست
• شماره ٧٨: چرا ننهم؟ نهم دل بر خيالت
• شماره ٧٩: هر که به سوداى چون تو يار بپرداخت
• شماره ٨٠: دلم در بحر سوداى تو غرق است
• شماره ٨١: بگشا نقاب رخ که ز ره بر در آيمت
• شماره ٨٢: علم عشق عالى افتاده است
• شماره ٨٣: فلک در نيکوئى انصاف دادت
• شماره ٨٤: بتى کز طرف شب مه را وطن ساخت
• شماره ٨٥: آن ها که محققان راهند
• شماره ٨٦: با او دلم به مهر و محبت نشانه بود
• شماره ٨٧: طريق عشق رهبر برنتابد
• شماره ٨٨: عقل در عشق تو سرگردان بماند
• شماره ٨٩: دل کشيد آخر عنان چون مرد ميدانت نبود
• شماره ٩٠: دولت عشق تو آمد عالم جان تازه کرد
• شماره ٩١: دل پيش خيال تو صد ديده برافشاند
• شماره ٩٢: صد يک حسن تو نوبهار ندارد
• شماره ٩٣: تب دوشين در آن بت چون اثر کرد
• شماره ٩٤: هر تار ز مژگانش تيرى دگر اندازد
• شماره ٩٥: عذر از که توان خواست که دلبر نپذيرد
• شماره ٩٦: عشق تو چون درآيد شور از جهان برآيد
• شماره ٩٧: عشق تو به گرد هر که برگردد
• شماره ٩٨: آن زمان کو زلف را سر مى برد
• شماره ٩٩: سر نيست کز تو بر سر خنجر نمى شود
• شماره ١٠٠: هر زمانى بر دلم بارى رسد
• شماره ١٠١: عشاق بجز يار سر انداز نخواهند
• شماره ١٠٢: نگارينا به صحرا رو که صحرا حله مى پوشد
• شماره ١٠٣: عشق تو به هر دلى فرو نايد
• شماره ١٠٤: فروغ جمالت نظر برنتابد
• شماره ١٠٥: خوى او از خام کارى کم نکرد
• شماره ١٠٦: ذره نمايد آفتاب ار به جمال تو رسد
• شماره ١٠٧: حاشا که مرا جز تو در ديده کسى باشد
• شماره ١٠٨: با ياد تو زهر بر شکر خندد
• شماره ١٠٩: جانا لب تو پيش کش از ما چه ستاند
• شماره ١١٠: مهر تو بر ديگران نتوان نهاد
• شماره ١١١: پرده نو ساخت عشق، زخمه نو در فزود
• شماره ١١٢: مرا وصلت به جانى برنيايد
• شماره ١١٣: دل که در دام تو افتاد غم جان نبرد
• شماره ١١٤: دل زخم تو را سپر ندارد
• شماره ١١٥: بوسه گه آسمان نعل سمند تو باد
• شماره ١١٦: با کفر زلفت اى جان ايمان چه کار دارد
• شماره ١١٧: آوازه جمالت چون از جهان برآمد
• شماره ١١٨: وصل تو به وهم در نمى آيد
• شماره ١١٩: چشم ما بر دوخت عشق و پرده ما بردريد
• شماره ١٢٠: دوست مرا رطل عشق تا خط بغداد داد
• شماره ١٢١: دل رفت و مى ندانم حالش که خود کجا شد
• شماره ١٢٢: لعلت اندر سخن شکر خايد
• شماره ١٢٣: دل از آن راحت جان نشکيبد
• شماره ١٢٤: لب جانان دواى جان بخشد
• شماره ١٢٥: اول از خود برى توانم شد
• شماره ١٢٦: دل عاشق به جان فرو نايد
• شماره ١٢٧: دل از آن دلستان به کس نرسد
• شماره ١٢٨: عشق تو دست از ميان کار برآورد
• شماره ١٢٩: ازين ده رنگ تر يارى نپندارم که کس دارد
• شماره ١٣٠: مى وقت صبوح راوقى بايد
• شماره ١٣١: تو را نازى است اندر سر که عالم بر نمى تابد
• شماره ١٣٢: چه روح افزا و راحت بارى اى باد
• شماره ١٣٣: چشم دارم که مرا از تو پيامى برسد
• شماره ١٣٤: باغ جان را صبوحى آب دهيد
• شماره ١٣٥: دل نام تو بر نگين نويسد
• شماره ١٣٦: فراقت ز خون ريز من در نماند
• شماره ١٣٧: آتش عشق تو ديد صبرم و سيماب شد
• شماره ١٣٨: دل بسته زلف تو شد از من چه نويسد
• شماره ١٣٩: آتش عياره اى آب عيارم ببرد
• شماره ١٤٠: خاکى دلم به گرد وصالش کجا رسد
• شماره ١٤١: اندرآ اى جان که در پاى تو جان خواهم فشاند
• شماره ١٤٢: سخن با او به موئى درنگيرد
• شماره ١٤٣: دلم آخر به وصالش برسد
• شماره ١٤٤: سر زلفت چو در جولان بيايد
• شماره ١٤٥: دل دادم و کار برنيامد
• شماره ١٤٦: مرا غم تو به خمار خانه باز آورد
• شماره ١٤٧: مکن کز چشم من بر خاک سيل آتشين خيزد
• شماره ١٤٨: بر دل غم فراقت آسان چگونه باشد
• شماره ١٤٩: شور عشق تو در جهان افتاد
• شماره ١٥٠: عقل ز دست غمت دست به سر مى رود
• شماره ١٥١: روى تو را در رکاب شمس و قمر مى رود
• شماره ١٥٢: دل سکه عشق مى نگرداند
• شماره ١٥٣: تا مرا عشق يار غار افتاد
• شماره ١٥٤: دلبر آن به که کسش نشناسد
• شماره ١٥٥: نقش تو خيال برنتابد
• شماره ١٥٦: روى تو چون نوبهار جلوه گرى مى کند
• شماره ١٥٧: زين وجودت به جان خلاص دهند
• شماره ١٥٨: روزم به نيابت شب آمد
• شماره ١٥٩: ماه را با نور رويش بيش مقدارى نماند
• شماره ١٦٠: ز خوبان جز جفاکارى نيايد
• شماره ١٦١: خار غم تو گل طرب دارد
• شماره ١٦٢: زهر با ياد تو شکر گردد
• شماره ١٦٣: عشقت چو درآمد ز دلم صبر بدر شد
• شماره ١٦٤: آن را که غم گسار تو باشى چه غم خورد
• شماره ١٦٥: آنچه تو کردى بتا نه شرط وفا بود
• شماره ١٦٦: رخ به زلف سياه مى پوشد
• شماره ١٦٧: آواز حسنت اى جان هفت آسمان بگيرد
• شماره ١٦٨: آنچه عشق دوست با من مى کند
• شماره ١٦٩: مرد که با عشق دست در کمر آيد
• شماره ١٧٠: عشق تو اندر دلم شاخ کنون مى زند
• شماره ١٧١: نى دست من به شاخ وصال تو بر رسيد
• شماره ١٧٢: اين عشق آتشينم دود از جهان برآرد
• شماره ١٧٣: دلم ز هواى تو بر نمى گردد
• شماره ١٧٤: صبح چون جيب آسمان بگشاد
• شماره ١٧٥: آن دم که صبح بينش من بال برگشاد
• شماره ١٧٦: زان بخششى که بر در عالم شد
• شماره ١٧٧: آباد بر آن شب که شب وصلت ما بود
• شماره ١٧٨: عافيت کس نشان دهد؟ ندهد
• شماره ١٧٩: دل ز گيتى وفاجويى ندارد
• شماره ١٨٠: دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد
• شماره ١٨١: آمد نفس صبح و سلامت نرسانيد
• شماره ١٨٢: آن کو چو تو دلرباى دارد
• شماره ١٨٣: چون زلف يار گيرم دستم به يارب آيد
• شماره ١٨٤: با درد تو کس منت مرهم نپذيرد
• شماره ١٨٥: آوازه جمالت اندر جهان فتاد
• شماره ١٨٦: در خوشاب را لبت سخت خوش آب مى دهد
• شماره ١٨٧: عشقت آتش ز جان برانگيزد
• شماره ١٨٨: پيش لب تو حلقه به گوشم بنفشه وار
• شماره ١٨٩: پيش صبا نثار کنم جان شکوفه وار
• شماره ١٩٠: دل پرده عشق توست برگير
• شماره ١٩١: خون ريزى و ننديشي، عيار چنين خوش تر
• شماره ١٩٢: خيز و به ايام گل باده گلگون بيار
• شماره ١٩٣: بر سر من نامده است از تو جفاجوى تر
• شماره ١٩٤: رحم کن رحم، نظر باز مگير
• شماره ١٩٥: حديث توبه رها کن سبوى باده بيار
• شماره ١٩٦: آن خال جو سنگش ببين، آن روى گندمگون نگر
• شماره ١٩٧: سرهاى سراندازان در پاى تو اولى تر
• شماره ١٩٨: فتاده ام به طلسم کشاکش تقدير
• شماره ١٩٩: روز عمرم در شب افتاده است باز
• شماره ٢٠٠: اى دل آن زنار نگسستى هنوز
• شماره ٢٠١: دهان شيشه گشا صبح شد شراب بريز
• شماره ٢٠٢: از اين ده رنگ تر يارى نپندارم که دارد کس
• شماره ٢٠٣: بوى وفا ز گلبن عالم نيافت کس
• شماره ٢٠٤: مه نجويم، مه مرا روى تو بس
• شماره ٢٠٥: کشد مو بر تن نخجير تير از شوق پيکانش
• شماره ٢٠٦: هر دل که غم تو داغ کردش
• شماره ٢٠٧: عقل ما سلطان جان مى خواندش
• شماره ٢٠٨: چو به خنده بازيابم اثر دهان تنگش
• شماره ٢٠٩: خسته ام نيک از بد ايام خويش
• شماره ٢١٠: بس سفالين لب و خاکين رخ و سنگين جانم
• شماره ٢١١: از دو عالم دامن جان درکشم هر صبح دم
• شماره ٢١٢: کو صبح که بار شب کشيدم
• شماره ٢١٣: نه راى آنکه ز عشق تو روى برتابم
• شماره ٢١٤: از دهر غدر پيشه وفائى نيافتم
• شماره ٢١٥: از گشت چرخ کار به سامان نيافتم
• شماره ٢١٦: بر سرير نياز مى غلطم
• شماره ٢١٧: با بخت در عتابم و با روزگار هم
• شماره ٢١٨: در سايه غم شکست روزم
• شماره ٢١٩: در سينه نفس چنان شکستم
• شماره ٢٢٠: ز خاک پاشى در دستخون فرومانديم
• شماره ٢٢١: گر به عيار کسان از همه کس کمتريم
• شماره ٢٢٢: تا چند ستم رسيده باشم
• شماره ٢٢٣: نماند اهل رنگى که من داشتم
• شماره ٢٢٤: از هستى خود که ياد دارم
• شماره ٢٢٥: گرچه به دست کرشمه تو اسيرم
• شماره ٢٢٦: منم آن کز طرب غمين باشم
• شماره ٢٢٧: دردى که مرا هست به مرهم نفروشم
• شماره ٢٢٨: خون دلم مخور که غمان تو مى خورم
• شماره ٢٢٩: ما از عراق جان غم آلود مى بريم
• شماره ٢٣٠: الصبوح اى دل که ما بزم قلندر ساختيم
• شماره ٢٣١: به کوى عشق تو جان در ميان راه نهم
• شماره ٢٣٢: اى قوم الغياث که کار اوفتاده ايم
• شماره ٢٣٣: يک نظر دوش از شکنج زلف او دزديده ام
• شماره ٢٣٤: دل بشد از دست دوست را به چه جويم
• شماره ٢٣٥: زنگ دل از آب روى شستيم
• شماره ٢٣٦: اين خود چه صورت است که من پاى بست اويم
• شماره ٢٣٧: گفتم آه آتشين بس کن، نه من خاک توام
• شماره ٢٣٨: نام تو چون بر زبان مى آيدم
• شماره ٢٣٩: از تف دل آتشين دهانم
• شماره ٢٤٠: کفر است راز عشقت پنهان چرا ندارم
• شماره ٢٤١: نازى است تو را در سر، کمتر نکنى دانم
• شماره ٢٤٢: به ميدان وفا يارم چنان آمد که من خواهم
• شماره ٢٤٣: گفتم به رى مراد دل آسان برآورم
• شماره ٢٤٤: مرا گوئى چه سر داري، سر سوداى او دارم
• شماره ٢٤٥: چون تلخ سخن رانى تنگ شکرت خوانم
• شماره ٢٤٦: گر رحم کنى جانا جان بر سرت افشانم
• شماره ٢٤٧: ما پيشکش تو جان فرستيم
• شماره ٢٤٨: ديده در کار لب و خالش کنم
• شماره ٢٤٩: دل به سوداى بتان دربسته ام
• شماره ٢٥٠: جانا ز سر مهر تو گشتن نتوانم
• شماره ٢٥١: به صفت، عاشق جمال توايم
• شماره ٢٥٢: امروز دو هفته است که روى تو نديدم
• شماره ٢٥٣: طبع تو دمساز نيست چاره چه سازم
• شماره ٢٥٤: اى جفت دل من از تو فردم
• شماره ٢٥٥: خوش خوش از عشق تو جانى مى کنم
• شماره ٢٥٦: من در طلب يارم ز اغيار نينديشم
• شماره ٢٥٧: دل را به غم تو باز بستيم
• شماره ٢٥٨: خيز تا رخت دل براندازيم
• شماره ٢٥٩: يارب از عشق چه سرمستم و بى خويشتنم
• شماره ٢٦٠: نزل عشقت جان شيرين آورم
• شماره ٢٦١: نيم شب پى گم کنان در کوى جانان آمدم
• شماره ٢٦٢: در عشق ز تيغ و سر نينديشم
• شماره ٢٦٣: ما دل به دست مهر تو زان باز داده ايم
• شماره ٢٦٤: تا من پى آن زلف سرافکنده همى دارم
• شماره ٢٦٥: تو را در دوستى رائى نمى بينم، نمى بينم
• شماره ٢٦٦: دست از دو جهان کشيده خواهم
• شماره ٢٦٧: ز باغت بجز بوى و رنگى نبينم
• شماره ٢٦٨: ز باغ عافيت بوئى ندارم
• شماره ٢٦٩: طاقتى کو که به سر منزل جانان برسم
• شماره ٢٧٠: دارم سر آنکه سر برآرم
• شماره ٢٧١: از گلستان وصل نسيمى شنيده ام
• شماره ٢٧٢: دلا زارت برون نتوان نهادن
• شماره ٢٧٣: خرمى کان فلک دهد غم دان
• شماره ٢٧٤: برون از جهان تکيه جايى طلب کن
• شماره ٢٧٥: سوختم چون بوى برنايد ز من
• شماره ٢٧٦: اى صبح مرا حديث آن مه کن
• شماره ٢٧٧: غصه آسمان خورم دم نزنم، دريغ من
• شماره ٢٧٨: دلا با عشق پيمان تازه گردان
• شماره ٢٧٩: رخش حسن اى جان شگرفى را به ميدان درفکن
• شماره ٢٨٠: دلم دردمند است بارى برافکن
• شماره ٢٨١: آب و سنگم داد بر باد آتش سوداى من
• شماره ٢٨٢: ترک سن سن گوى توسن خوى سوسن بوى من
• شماره ٢٨٣: از عشق دوست بين که چه آمد به روى من
• شماره ٢٨٤: اى باد بوى يوسف دلها به ما رسان
• شماره ٢٨٥: بر سر بازار عشق آزاد نتوان آمدن
• شماره ٢٨٦: اى لعل تو پرده دار پروين
• شماره ٢٨٧: روى است بناميزد يا ماه تمام است آن
• شماره ٢٨٨: تا مرا سوداى تو خالى نگرداند ز من
• شماره ٢٨٩: تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن
• شماره ٢٩٠: در يک سخن آن همه عتيبش بين
• شماره ٢٩١: شب من دام خورشيد است گوئى زلف يار است اين
• شماره ٢٩٢: درد دل گويم از نهان بشنو
• شماره ٢٩٣: آخر چه خون کرد اين دلم کامد به ناخن خون او
• شماره ٢٩٤: تو چه دانى که من از وفا چه نمودم به جاى تو
• شماره ٢٩٥: سينه پر آتشم چو ميغ از تو
• شماره ٢٩٦: شد آبروى عاشقان از خوى آتش ناک تو
• شماره ٢٩٧: گرچه جانى از نظر پنهان مشو
• شماره ٢٩٨: چه کرده ام بجاى تو که نيستم سزاى تو
• شماره ٢٩٩: پشت پايى زد خرد را روى تو
• شماره ٣٠٠: در عشق داستانم و بر تو به نيم جو
• شماره ٣٠١: بسته زلف اوست دل، اى دل از آن کيست او
• شماره ٣٠٢: اى تماشاگه جان بر طرف لاله ستان تو
• شماره ٣٠٣: رخت تمناى دل بر در عشاق نه
• شماره ٣٠٤: افدى بنفس من بدت فى المهد عنى غافله
• شماره ٣٠٥: خيال روى توام غم گسار و روى تو نه
• شماره ٣٠٦: هست به دور تو عقل نام شکسته
• شماره ٣٠٧: در دستت اوفتادم چون مرغ پر بريده
• شماره ٣٠٨: اى از پى آشوب ما از رخ نقاب انداخته
• شماره ٣٠٩: سرمستم و تشنه، آب در ده
• شماره ٣١٠: در صبوح آن راح ريحانى بخواه
• شماره ٣١١: اى برقرار خوبي، با تو قرار من چه
• شماره ٣١٢: اى دل به جفات جان نهاده
• شماره ٣١٣: اى زير نقاب مه نموده
• شماره ٣١٤: اى چشم پر خمارت دلها فگار کرده
• شماره ٣١٥: درا تا سيل بنشانم ز ديده
• شماره ٣١٦: ماه نو و صبح بين پياله و باده
• شماره ٣١٧: از زلف هر کجا گرهى برگشاده اى
• شماره ٣١٨: روى درکش ز دهر دشمن روى
• شماره ٣١٩: زين تنگناى وحشت اگر باز رستمى
• شماره ٣٢٠: غم بنياد آب و گل چه خورى
• شماره ٣٢١: روز دانش به ازين بايستى
• شماره ٣٢٢: اى دل اى دل هلاک تن کردى
• شماره ٣٢٣: خاک بغداد در آب بصرم بايستى
• شماره ٣٢٤: شوريده کرد ما را عشق پرى جمالى
• شماره ٣٢٥: اى راحت جان ها به تو، آرام جان کيستى
• شماره ٣٢٦: اى سرو غنچه لب ز گلستان کيستى
• شماره ٣٢٧: اى ترک دلستان ز شبستان کيستى
• شماره ٣٢٨: کردى نخست با ما عهدى چنان که دانى
• شماره ٣٢٩: يکى بخرام در بستان که تا سرو روان بينى
• شماره ٣٣٠: زره زلف بر قبا شکنى
• شماره ٣٣١: اين چه شور است آخر اى جان کز جهان انگيختى
• شماره ٣٣٢: جان بخشمت آن ساعت کز لب شکرم بخشى
• شماره ٣٣٣: تا بيش دل خراب دارى
• شماره ٣٣٤: تب ها کشم از هجر تو شب هاى جدائى
• شماره ٣٣٥: گلى از باغ وفا آمده اى
• شماره ٣٣٦: باز از کرشمه زخمه نو در فزوده اى
• شماره ٣٣٧: تا حلقه هاى بهم برشکسته اى
• شماره ٣٣٨: چه کرده ام که مرا پايمال غم کردى
• شماره ٣٣٩: آن لعل شکر خنده گر از هم بگشايى
• شماره ٣٤٠: تاطرف کلاه برشکستى
• شماره ٣٤١: يا وصل تو را نشانه بايستى
• شماره ٣٤٢: بر ديده ره خيال بستى
• شماره ٣٤٣: عالم افروز بهارا که تويى
• شماره ٣٤٤: گر زير زلف بند او باد صبا جا يافتى
• شماره ٣٤٥: چه کردم کاستين بر من فشاندى
• شماره ٣٤٦: جان از تنم برآيد چون از درم درآئى
• شماره ٣٤٧: هر زمان بر جان من بارى نهى
• شماره ٣٤٨: ديدى که هيچگونه مراعات من نکردى
• شماره ٣٤٩: ز بدخوئى دمى خو وانکردى
• شماره ٣٥٠: کاشکى جز تو کسى داشتمى
• شماره ٣٥١: درآ کز يک نظر جان تازه کردى
• شماره ٣٥٢: دوست دارى که دوستدار کشى
• شماره ٣٥٣: تا لوح جفا درست کردى
• شماره ٣٥٤: ز دلت چه داد خواهم که نه داور منى
• شماره ٣٥٥: خاک توام مرا چه خورى خون به دوستى
• شماره ٣٥٦: دل نداند تو را چنان که توئى
• شماره ٣٥٧: بانگ آمد از قنينه کآباد بر خرابى
• شماره ٣٥٨: دلم که مرغ تو آمد به دام باز گرفتى
• شماره ٣٥٩: به خرد راه عشق مى پوئى
• شماره ٣٦٠: خود لطف بود چندان اى جان که تو دارى
• شماره ٣٦١: صيد توام فکندى و در خون گذاشتى
• شماره ٣٦٢: به رخت چه چشم دارم که نظر دريغ دارى
• شماره ٣٦٣: زين نيم جان که دارم جانان چه خواست گوئى
• شماره ٣٦٤: مرا روزى نپرسى کآخر اى غم خوار من چونى
• شماره ٣٦٥: هرگز بود به شوخى چشم تو عبهرى
• شماره ٣٦٦: گر قصد جان نداري، خونم چرا خورى
• شماره ٣٦٧: خطى بر سوسن از عنبر کشيدى
• شماره ٣٦٨: هديه پاى تو زر بايستى
• شماره ٣٦٩: ناز جنگ آميز جانان برنتابد هر دلى
• شماره ٣٧٠: دشوار عشق بر دلم آسان نمى کنى
• شماره ٣٧١: گرنه تو اى زود سير تشنه خون منى
• شماره ٣٧٢: چه کرد اين بنده جز آزاد مردى
• شماره ٣٧٣: مرا تا جان بود جانان تو باشى
• شماره ٣٧٤: گر بر در وصالت اميد بار بودى
• شماره ٣٧٥: با هيچ دوست دست به پيمان نمى دهى
• شماره ٣٧٦: دلم غارتيدى ز بس ترک تازى
• شماره ٣٧٧: خاک شدم در تو را آب رخم چرا برى
• شماره ٣٧٨: هر روز به هر دستى رنگى دگر آميزى
• شماره ٣٧٩: از بوالعجبى هردم رنگ دگر آميزى
• شماره ٣٨٠: اى ديده ره ز ظلمت غم چون برون برى
• شماره ٣٨١: عتاب رنگ به من نامه اى فرستادى
• شماره ٣٨٢: ز من گسستى و با ديگران بپيوستى
• شماره ٣٨٣: يک زبان دارى و صد عشوه گرى
• شماره ٣٨٤: تو را افتد که با ما سر برآرى
• شماره ٣٨٥: در عشق، فتوح چيست؟ دانى
• شماره ٣٨٦: گويم همه دل منى و جانى
• شماره ٣٨٧: خاکم که مرا منى نيابى
• شماره ٣٨٨: ماهى که مه از قفاى او بينى
• شماره ٣٨٩: داور جاني، پس اين فرياد جان چون نشنوى
• شماره ٣٩٠: اى رخ نورپاش تو پيشه گرفته دلبرى
• شماره ٣٩١: دلم خاک تو شد گو باش من خون مى خورم بارى
• شماره ٣٩٢: اذا ما الطير غنت فى الصباح
• شماره ٣٩٣: تعاطى الکاس من شان الصبوح
• شماره ٣٩٤: ما انصف ندمانى لو انکر ادمانى
• شماره ٣٩٥: يارب ليل مظلم قد قلت يارب ارحم
• شماره ٣٩٦: قم بکرة و خذها با کورة الحيات
• شماره ٣٩٧: از روى تو فروزد شمع سراى عيسى
• شماره ٣٩٨: چو عمر رفته تو کس را به هيچ کار نيايى
• شماره ٣٩٩: ديوانه شوم چون تو پرى وار نمايى
• شماره ٤٠٠: لاله رخا سمن برا سرو روان کيستى
• شماره ٤٠١: باز از نواى دلبرى سازى دگرگون مى زنى

---