شماره ٣٦٣: زين نيم جان که دارم جانان چه خواست گوئى

غزلستان :: خاقانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
زين نيم جان که دارم جانان چه خواست گوئى
کرد آنچه خواست با دل از جان چه خواست گوئى
چشم کمان کش او ترکى است ياسج افکن
چون صبر کرد غارت ز ايمان چه خواست گوئى
در وعده خورد خونم پس داد وعده کژ
زان خون که نيست چندين، چندان چه خواست گوئى
چون بلبلم بر آتش نعره زنان و سوزان
کز زيره آب دادن جانان چه خواست گوئى
هجرانش آتش غم در کشت عمر من زد
زين کشت زرد عمرم هجران چه خواست گوئى
گفتم رسم به وصلت مژگان بر ابروان زد
زين بر زدن به ابرو مژگان چه خواست گوئى
من سر نهم به پايش او روى تابد از من
من پشت دست خايم کو زان چه خواست گوئى
طوفان آب و آتش بر باد داد خاکم
زين هست و نيست موئى طوفان چه خواست گوئى
محرم نزاد دوران ور زاد کشت خيره
زين خيره کشتن آوخ دوران چه خواست گوئى
زان همدمان يک دل يک نازنين نمانده است
اين دور بى وفايان ز ايشان چه خواست گوئى
خاقانيا دلت را ز افغان چه حاصل آيد
چون دل نيافت دارو ز افغان چه خواست گوئى
شروان ز باغ سلوت بس دور کرد ما را
زين دور کردن ما شروان چه خواست گوئى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید