شماره ٢٣٩: از تف دل آتشين دهانم

غزلستان :: خاقانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
از تف دل آتشين دهانم
زان نام تو بر زبان نرانم
ترسم که چو صبر از غم تو
نام تو بسوزد از زبانم
فرياد کز آتش دل من
فرياد بسوخت در دهانم
بالاى سر ايستاد روزم
در پستى غم فتاد جانم
مشتى خاکم سبکتر از باد
هم کشتى آهن گرانم
گر آهن نيستى تف آه
با خود بردى بر آسمانم
چون ريمآهن ز بند آهن
پالوده سوخته روانم
لب تشنه ترم ز سگ گزيده
از دست کس آب چون ستانم
وز کوى کس آب چون توان خواست
کآتش ندهند رايگانم
دور از تو ز بى تنى که هستم
چون وصل تو هست بى نشانم
مجهول کسى نيم، شناسند
من شاعر صاحب القرانم
از من اثرى نماند ماناک
خاقانى ديگرم، نه آنم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید