غزلستان :: منصور حلاج

• شماره ١: اى دور مانده از حرم خاص کبريا
• شماره ٢: آن ما حى جلالت و حامى دين حق
• شماره ٣: دامن همت برافشان اى دل از کبر و ريا
• شماره ٤: گوهر درج جلالت ماه برج سلطنت
• شماره ٥: من حسين وقت و نااهلان يزيد و شمر من
• شماره ٦: دلا تا کى پزى سودا درون گنبد خضرا
• شماره ٧: ز درد جور آن دلبر مکن اى دل شکايتها
• شماره ٨: اى صفات کبريايت برتر از ادراک ما
• شماره ٩: شه من بدرد عشقت بنواز جان ما را
• شماره ١٠: گشت مسلم ز عشق ملک معانى مرا
• شماره ١١: چون تو جان منى اى جان چکنم جان و جهانرا
• شماره ١٢: دلا اگر نفسى ميزنى بصدق و صفا
• شماره ١٣: زندگانى بى رخ دلبر نميبايد مرا
• شماره ١٤: دواى درد دل خسته ام بکن يارا
• شماره ١٥: اى سوخته ز آتش عشقت جگر مرا
• شماره ١٦: هر دم بناز ميکشد آن نازنين مرا
• شماره ١٧: اى بر دل شکسته ز درد تو داغها
• شماره ١٨: اى آنکه جانم سوختى با داغ محنت بارها
• شماره ١٩: اى روى دلارايت آتش زده در جانها
• شماره ٢٠: بصدر صفحه دولت کجا رسد اصحاب
• شماره ٢١: زهره ام ساقى و مه جام مدام است امشب
• شماره ٢٢: تا بکى ناله و فرياد که آن يار کجاست
• شماره ٢٣: خلق عالم بجمالت نگرانند اى دوست
• شماره ٢٤: الا اى کعبه دولت مرا خاک سر کويت
• شماره ٢٥: خسته هجر گشته ام با تو وصالم آرزوست
• شماره ٢٦: عشق است آتشى که بيکدم جهان بسوخت
• شماره ٢٧: تا عشق توام بدرقه راه حجاز است
• شماره ٢٨: واى که از حال من دلبرم آگاه نيست
• شماره ٢٩: ايکه جز حسن رخت پيرايه آفاق نيست
• شماره ٣٠: من دلى دارم که در وى جز خيال يار نيست
• شماره ٣١: هر که شد بنده عشق تو ز خلق آزاد است
• شماره ٣٢: منم و شورش و غوغا ز غمت تا بقيامت
• شماره ٣٣: جانم بلب رسيد چو جانان من برفت
• شماره ٣٤: تا چند ز ديدار تو مهجور توان زيست
• شماره ٣٥: چهره ات شمع شب افروزى خوش است
• شماره ٣٦: عيد در موسم نوروز بسى روح افزاست
• شماره ٣٧: کدام جان گرامى که مبتلاى تو نيست
• شماره ٣٨: اى لعل دلپذير تو سرمايه حيات
• شماره ٣٩: نور جمال روى تو در آفتاب نيست
• شماره ٤٠: ما را نماند ميل شکر با دهان دوست
• شماره ٤١: روئى است روى دوست که هيچش نظير نيست
• شماره ٤٢: دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
• شماره ٤٣: درد عشقت دامن جانم گرفت
• شماره ٤٤: ترک من بار ديگر راه جفا پيش گرفت
• شماره ٤٥: اى باد صبحدم گذرى کن بکوى دوست
• شماره ٤٦: رفتى و ياد تو ز دل ريش من نرفت
• شماره ٤٧: اين چه داغى است که از هجر تو بر جان من است
• شماره ٤٨: بيک لطيفه که دوشينه ذوالجلال انگيخت
• شماره ٤٩: گر در هلاک من بود الحق رضاى دوست
• شماره ٥٠: کنون که کشور خوبى بنام تست اى دوست
• شماره ٥١: جان من بى رخ تو جانم سوخت
• شماره ٥٢: مرا چو کعبه دولت حريم خانه اوست
• شماره ٥٣: بيا که جان من از داغ انتظار بسوخت
• شماره ٥٤: عيد شد قافله را عزم حرم ساختنى ست
• شماره ٥٥: رنجورم و شفاى دلم جز حبيب نيست
• شماره ٥٦: دوست از حال دل آشفتگان آگاه نيست
• شماره ٥٧: اگر برد سوى دارالقرار ما را دوست
• شماره ٥٨: اى راحت جان از نفس روح فزايت
• شماره ٥٩: کدام دل که گرفتار و مبتلاى تو نيست
• شماره ٦٠: بقاى عمر در اين خاکدان فانى نيست
• شماره ٦١: مرا جز تو بعالم هيچکس نيست
• شماره ٦٢: دست همت بر جهان خواهم فشاند
• شماره ٦٣: بر روى دل افروزت هر کو نظر اندازد
• شماره ٦٤: چو اهل دل بطواف تو عزم ره سازند
• شماره ٦٥: چو عاشقان حرم کعبه لقا جويند
• شماره ٦٦: بخت چون بنمود راهم جانب دلدار خود
• شماره ٦٧: دوش چشم جانم از ديدار شه پرنور بود
• شماره ٦٨: جان فداى آنکه ما را بى مهابا ميکشد
• شماره ٦٩: دوستان جان مرا جانب جانان آريد
• شماره ٧٠: عاشقان جان و دل خويش بدلدار دهيد
• شماره ٧١: بى نشان گردم اگر از تو نشانى نرسد
• شماره ٧٢: اهل دل با درد عشق او ز درمان فارغند
• شماره ٧٣: از من خبر بجانب جانان که ميبرد
• شماره ٧٤: گر پريچهره مه پيکر من باز آيد
• شماره ٧٥: مرا ز مدرسه عشقت بخانقاه کشيد
• شماره ٧٦: گر ترا عشوه چنان شيوه چنين خواهد بود
• شماره ٧٧: نگار من چو بلعل شکر نثار آيد
• شماره ٧٨: دلم هواى چنان سرو نازنين دارد
• شماره ٧٩: صبا رسيد در او بوى يار نيست چه سود
• شماره ٨٠: عشاق وفاپيشه اگر محرم مائيد
• شماره ٨١: بهار و عيد ميآيد که عالم را بيارايد
• شماره ٨٢: دوست چون خواهد که عاشق هر نفس زارى کند
• شماره ٨٣: عجب که درد مرا هيچکس دوا سازد
• شماره ٨٤: مه گلچهره من چون ز سفر بازآيد
• شماره ٨٥: نفخه سنبل گلچهره من ميآيد
• شماره ٨٦: نگار سرو قد گلعذار من آمد
• شماره ٨٧: کسى که شيفته روى آن صنم باشد
• شماره ٨٨: علاج عاشق مسکين حبيب ميداند
• شماره ٨٩: يک لحظه مرا بى رخت آرام نباشد
• شماره ٩٠: سلطان نگر که پرسش درويش ميکند
• شماره ٩١: دردا که دوست هيچ رعايت نميکند
• شماره ٩٢: دلبر برفت و درد دلم را دوا نکرد
• شماره ٩٣: نظر کنيد که آن شهسوار ميگذرد
• شماره ٩٤: اگر طريقه تو جمله ناز خواهد بود
• شماره ٩٥: خرم دل آن کس که تمناى تو دارد
• شماره ٩٦: چون شب و روز مرا از تو عنايت باشد
• شماره ٩٧: دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود
• شماره ٩٨: سلام من سوى آن شاه سرفراز بريد
• شماره ٩٩: دل هميشه تکيه بر فضل الهى ميکند
• شماره ١٠٠: رندان که مقيمان خرابات الستند
• شماره ١٠١: هر که را سلطان ما بيچارگى روزى کند
• شماره ١٠٢: عاشقان چون با خيال يار خود پرداختند
• شماره ١٠٣: سحرگه باد نوروزى چو از گلزار ميآيد
• شماره ١٠٤: بر آستان خرابات عشق مستانند
• شماره ١٠٥: صباح عيد ز بهر صبوح برخيزند
• شماره ١٠٦: ز شست عشق چو تير بلا روان کردند
• شماره ١٠٧: عيد است و حريفان ز مى عشق خرابند
• شماره ١٠٨: دلا بنال که ياران نازنين رفتند
• شماره ١٠٩: امير قافله کوس رحيل زد اى يار
• شماره ١١٠: زهى بوعده وصل تو جان ما مسرور
• شماره ١١١: ترا ز حال من زار مبتلا چه خبر
• شماره ١١٢: چشم عاشق کش او کشت مرا بار دگر
• شماره ١١٣: اى خسرو خوبان لبت از شهد شيرين کاره تر
• شماره ١١٤: سينه خلوتخانه يار است خالى کن ز غير
• شماره ١١٥: اگر طريقه آن دلرباست عشوه و ناز
• شماره ١١٦: بيار ساقى گلرخ شراب ناب امروز
• شماره ١١٧: بگذار تا بميرم بر خاک آستانش
• شماره ١١٨: بچشم او نظر ميکن دلا در ماه رخسارش
• شماره ١١٩: خوشا جانى که بستاند بدست خويش جانانش
• شماره ١٢٠: اين منم ره يافته در مجلس سلطان خويش
• شماره ١٢١: اگر تو محرم عشقى مگوى اسرارش
• شماره ١٢٢: دلى که عشق حقيقى کند سرافرازش
• شماره ١٢٣: ديوانه گشتم بى آن پريوش
• شماره ١٢٤: اى ستمگر که ندارى خبر از بيدل خويش
• شماره ١٢٥: در کشتنم ار بود رضايش
• شماره ١٢٦: سحر ز هاتف غيبم رسيد مژده بگوش
• شماره ١٢٧: شوريده کرد حالم لعل شکر نثارش
• شماره ١٢٨: دوست در خانه و ما را خبرى نيست دريغ
• شماره ١٢٩: عيد است و موسم گل و هنگام طرف باغ
• شماره ١٣٠: اى ناوک بلاى ترا سينه ها هدف
• شماره ١٣١: تافت بر جان و دلم انوار عشق
• شماره ١٣٢: ميبرد قد تو از سرو خرامان رونق
• شماره ١٣٣: عزيزان وفاپيشه مبارکباد اين منزل
• شماره ١٣٤: اى غمزه ات کشيده خدنگى بکين دل
• شماره ١٣٥: ز حد گذشت فراق تو اى فرشته خصال
• شماره ١٣٦: اى که با سوز غم عشق تو مى سازد دل
• شماره ١٣٧: چون تيره گشت روزم بى آن چراغ محفل
• شماره ١٣٨: گر من سر از نشيمن دنيا برآورم
• شماره ١٣٩: تا من خيال عارض تو نقش بسته ام
• شماره ١٤٠: ما که در باديه عشق تو سرگردانيم
• شماره ١٤١: من آن آشفته مستم که آنساعت که برخيزم
• شماره ١٤٢: دل بيچاره ام گم شد بکوى يار ميجويم
• شماره ١٤٣: منم که با تو زمانى وصال مى بينم
• شماره ١٤٤: بوئى ز گلستان تو ما چون بشنيديم
• شماره ١٤٥: قفل در ما بستى و پندار تو ديديم
• شماره ١٤٦: اى گشته مست عشقت روز الست جانم
• شماره ١٤٧: رضا دادم بعشق او اگر غارت کند جانم
• شماره ١٤٨: وقت آنست که ما جانب ميخانه شويم
• شماره ١٤٩: من آشفته و شيدا چو تمناى تو دارم
• شماره ١٥٠: دو ديده بر سر راه اميد ميدارم
• شماره ١٥١: چو قدر دلبر و آداب عشق ما دانيم
• شماره ١٥٢: من کيستم که طالب ديدار او شوم
• شماره ١٥٣: روزى که من بداغ غمت از جهان روم
• شماره ١٥٤: اى شهريار حسن ترا تا شناختيم
• شماره ١٥٥: تو پادشاه و من از بندگان درگاهم
• شماره ١٥٦: در راه شهرستان جان از عشق شه رهبر کنم
• شماره ١٥٧: ساقى بزم خاص شه آمد که خمارى کنم
• شماره ١٥٨: گرد زمين و آسمان من سالها گرديده ام
• شماره ١٥٩: ز روى لطف اگر اى مه شبى آئى بمهمانم
• شماره ١٦٠: ما سر بر آستان در يار مى نهيم
• شماره ١٦١: اى از فروغ روى تو روشن سراى چشم
• شماره ١٦٢: وقتى نظر بطلعت منظور داشتم
• شماره ١٦٣: بى تو چون طره تو حال مشوش دارم
• شماره ١٦٤: گر چه از دست غمت حال پريشان دارم
• شماره ١٦٥: در نامه حديث دل درويش نويسم
• شماره ١٦٦: تا بسوداى تو از راه دراز آمده ايم
• شماره ١٦٧: ما اى صنم هواى تو از سر گرفته ايم
• شماره ١٦٨: من که بر جان و دل از درد تو داغى دارم
• شماره ١٦٩: شکيبم از رخ جانان نمى شود چکنم
• شماره ١٧٠: ما بار تن ز کوى وصال تو مى بريم
• شماره ١٧١: نبودم يکنفس طاقت که چشم از يار بربندم
• شماره ١٧٢: يارى که ز جان دوسترش داشته بودم
• شماره ١٧٣: ما جگرسوختگان با غم دلدار خوشيم
• شماره ١٧٤: گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم
• شماره ١٧٥: سرگشته در اين باديه تا چند بپوئيم
• شماره ١٧٦: بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم
• شماره ١٧٧: شبى اگر بکشد درد آرزوى توام
• شماره ١٧٨: با درد غم عشق تو درمان نشناسم
• شماره ١٧٩: تا خاک صفت معتکف آن سر کويم
• شماره ١٨٠: در ره عشق تو با درد و الم ساخته ايم
• شماره ١٨١: گذشت عمر و خلاص از محن نمييابم
• شماره ١٨٢: دو چشم کز هوس روى دوست تر داريم
• شماره ١٨٣: چمن شکفته و گلها ببار مى بينم
• شماره ١٨٤: مراد خاطر خود در جهان نمى يابم
• شماره ١٨٥: الا اى طاير سدره نشيمن
• شماره ١٨٦: اى دل از وحشت سراى دار گيتى کن کران
• شماره ١٨٧: ماه من چون آگهى از ناله شبهاى من
• شماره ١٨٨: اى سر کويت بلاى روضه رضوان من
• شماره ١٨٩: از باده دوشينت بس بيخبريم اى جان
• شماره ١٩٠: با کس حديث عشق تو گفتن نمى توان
• شماره ١٩١: نتوان لعل فرح بخش ترا جان گفتن
• شماره ١٩٢: بازم به نازى شاد کن اى نازنين دلدار من
• شماره ١٩٣: اگر چه شد دل ريشم ز دست هجر تو خون
• شماره ١٩٤: دور از رخ تو زيستن اى جان نميتوان
• شماره ١٩٥: اى رخت آرام جان عاشقان
• شماره ١٩٦: اى فاش کرده عشق تو راز نهان من
• شماره ١٩٧: بدين کرشمه بهر جانبى نگاه مکن
• شماره ١٩٨: باختيار نگشتم ز کوى دوست برون
• شماره ١٩٩: اى غم سوداى تو خلوت نشين جان من
• شماره ٢٠٠: يارب مه تابان من يا نور ربانى است اين
• شماره ٢٠١: روزى اگر گذار تو افتد بخاک من
• شماره ٢٠٢: اى در همه عالم پنهان تو و پيدا تو
• شماره ٢٠٣: جان خود قربان به تيغ جان ستانش ميکنم
• شماره ٢٠٤: باز آتشى در جان من زد عشق شورانگيز تو
• شماره ٢٠٥: بيا در بزم عشق اى دل حريف درد جانان شو
• شماره ٢٠٦: بر جگر آبم نماند از آتش سوداى او
• شماره ٢٠٧: پاى خيال سست شد در طلب وصال تو
• شماره ٢٠٨: اى دل و جان عاشقان شيفته لقاى تو
• شماره ٢٠٩: اى که در ظاهر مظاهر آشکارا کرده اى
• شماره ٢١٠: گفته اى اليوم اکملت لکم دين الهدى
• شماره ٢١١: اى وجودت مظهر اسماى حسنى آمده
• شماره ٢١٢: اى ز ما و من شده فانى بهنگام شهود
• شماره ٢١٣: دست بختم کوته است از دامن وصلت که هست
• شماره ٢١٤: ديده متاع قلب مرا صد هزار عيب
• شماره ٢١٥: ساقى بيار جامى زان باده شبانه
• شماره ٢١٦: اى گنج سوداى ترا کنج دلم ويرانه
• شماره ٢١٧: دوش خوردم از شراب عشق او پيمانه
• شماره ٢١٨: اى آنکه در ديار دلم خانه کرده اى
• شماره ٢١٩: اى همچو جان سوى بدن ناگه بر ما آمده
• شماره ٢٢٠: گر ماه من بتابد از بام تا بخانه
• شماره ٢٢١: باز اين چه فتنه است که آغاز کرده اى
• شماره ٢٢٢: بازم اى دوست چرا از نظر انداخته اى
• شماره ٢٢٣: ما را چو عهد خويش فراموش کرده اى
• شماره ٢٢٤: اى ز دردت عاشقان خسته درمان يافته
• شماره ٢٢٥: دلا از جان روان بگذر اگر جوياى جانانى
• شماره ٢٢٦: دلا تا کى ز نادانى همه نقش جهان بينى
• شماره ٢٢٧: گر تو روى دل خود آينه سيما بينى
• شماره ٢٢٨: اى دل چه پاى بسته بند علايقى
• شماره ٢٢٩: از دست شر نفس از آن روى ايمنى
• شماره ٢٣٠: ايکه در اقليم دلها حاکم و سلطان توئى
• شماره ٢٣١: گر عشق ازل بدرقه راه نبودى
• شماره ٢٣٢: فرخنده زمانى که تو ديدار نمائى
• شماره ٢٣٣: اگر تو عاشق حسنى چرا وابسته جانى
• شماره ٢٣٤: بشارت باد اى عاشق که يار آمد بمهمانى
• شماره ٢٣٥: بار ديگر فتنه اى در انس و جان انداختى
• شماره ٢٣٦: اى عشق منم از تو سرگشته و سودائى
• شماره ٢٣٧: چه حذر کنم ز مردن که توام بقاى جانى
• شماره ٢٣٨: رخ خويش اگر نمائى دل عالمى ربائى
• شماره ٢٣٩: بيا ايکه جانرا مداوا توئى
• شماره ٢٤٠: دوش مرا رخ نمود دلبر روحانئى
• شماره ٢٤١: روانى نقد جان درباز اگر سوداى ما دارى
• شماره ٢٤٢: جانم بسوخت از غم و بى غم نميکنى
• شماره ٢٤٣: اى کاشکى غم تو نصيب دلم شدى
• شماره ٢٤٤: هر جا که هست چون تو گلى سرو قامتى
• شماره ٢٤٥: ايکاش در هواى تو من خاک گشتمى
• شماره ٢٤٦: اگر شبى ز جمالت نقاب بگشائى
• شماره ٢٤٧: تو که شاه ملک حسنى و سرير و جاه دارى
• شماره ٢٤٨: شبى از روى دلدارى اگر ديدار بنمائى
• شماره ٢٤٩: نظر بحال دل خسته ام نمى فکنى
• شماره ٢٥٠: من آنکسم که ندارم بجز گنه کارى
• شماره ٢٥١: اى سروناز رونق بستان ما توئى
• شماره ٢٥٢: بسته ام دل بغم عشق پرى رخسارى
• شماره ٢٥٣: بيا بيا و مترسان مرا ز جانبازى
• شماره ٢٥٤: روزم چو شب تيره شد از درد جدائى
• شماره ٢٥٥: مرا تا کى ز هجرانت بسوزد جان به تنهائى
• شماره ٢٥٦: گفتم دلا ببين که جفاى که ميکشى
• شماره ٢٥٧: قد رعنا رخ زيبا لب شيرين دارى
• شماره ٢٥٨: حيف آيدم که چون تو نگار پريوشى
• شماره ٢٥٩: اى در اقليم معانى زده کوس شاهى
• شماره ٢٦٠: آه که از ره کرم يار نکرد يارئى
• شماره ٢٦١: تا ز حسن خويش عکسى در جهان انداختى
• شماره ٢٦٢: دلا چون در خم چوگان عشق دوست چون گوئى
• شماره ٢٦٣: اى دوست سعى کن که بدست آورى دلى
• شماره ٢٦٤: اگر بگوشه چشمى بسوى ما نگرى
• شماره ٢٦٥: جان و جهان فدايت اى آنکه به ز جانى
• شماره ٢٦٦: راه اگر سوى خرابات مغان دريابى
• شماره ٢٦٧: خجسته عيد من آندم که چهره بگشائى
• شماره ٢٦٨: خرم از درد توام زانرو که درمانم توئى
• شماره ٢٦٩: هر دم ز پس پرده دل و دين بربائى
• شماره ٢٧٠: اى سرو ناز رونق بستان عالمى
• شماره ٢٧١: گلى نازک ز گلزار معانى
• شماره ٢٧٢: اى دل چه شد که خشک و تر غم بسوختى

---