شماره ١٥٩: ز روى لطف اگر اى مه شبى آئى بمهمانم
ز روى لطف اگر اى مه شبى آئى بمهمانم
سر و جان گرامى را بخاک پايت افشانم
غبارى کز سر کويت نسيم صبحدم آرد
بخاک پاى تو کان را درون ديده بنشانم
بگاه جلوه حسنت توانم باختن جانرا
وليکن ديده از رويت گرفتن باز نتوانم
چو من از عشق تو داغى چو لاله بر جگر دارم
نباشد رغبتى هرگز بگلشنهاى رضوانم
ترا خون ريختن زيبد که زخمت مرهم جانست
مرا جان باختن شايد که من مشتاق جانانم
حديث جنت و دوزخ کنند ارباب دين و دل
چو من حيران جانانم نه اين دانم نه آن دانم
چو عيد اکبر از وصلت حسين بينوا يابد
زهى دولت اگر سازى به تيغ عشق قربانم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده