شماره ١٧٦: بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم

غزلستان :: منصور حلاج :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم
جفا مکن که بجان بنده وفا دارم
اگر ز کوى تو گردى بمن رساند باد
بخاک پاى تو کان را چه توتيا دارم
مرا به تيغ جفا گر کشند ممکن نيست
که دست مهر ز فتراک دوست وادارم
بجور روى نه پيچم ز آستانه يار
که سالهاست که سر بر در رضا دارم
طبيب درد سرم گو مده براى علاج
که من ز درد غم عشق او دوا دارم
گداى درگه ارباب فقر تا شده ام
هزار گونه فراغت ز پادشا دارم
ز گرد کبر و ريا دامن دل افشاندم
که روى در حرم خاص کبريا دارم
مس وجود بکوشش کنم زر خالص
چو از حيات گرانمايه کيميا دارم
حسين از کرم ايزدى مشو نوميد
که من ز مرحمت او اميدها دارم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید