قصايد خاقانی
- در يکتا پرستى و ستايش حضرت خاتم الانبياء
- مطلع دوم
- در پند و اندرز و مدح پيامبر بزرگوار
- در حکمت و موعظه و مدح خاتم الانبيا (ص)
- در نعت پيغمبر اکرم صلى الله عليه و آله
- در پند و اندرز و معراج حضرت ختمى مرتبت
- در مباهات و نکوهش حسودان
- در شکايت از حبس و بند و مدح عظيم الروم عز الدوله قيصر
- اين قصيده را ارتجالا در مدح شروان شاه منوچهر و صفت شکارگاه او و بناى بند باقلانى سروده است
- رشيد الدين وطوط در مدح خاقانى قصيده اى مشتمل بر سى و يک بيت سرود و براى او فرستاد که اولش اين است «اى سپهر قدر را خورشيد و ماه وى سرير فضل را دستور و شاه » «افضل الدين بوالفضايل بحر فضل فيلسوف دين فزاى کفر گاه » خاقانى در جواب وى گفته است
- در ستايش ابوالمظفر جلال الدين شروان شاه
- مطلع دوم
- در صفت عشق و مدح شيخ الاسلام ناصر الدين ابراهيم
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- اين قصيده را منطق الطير گويند مطلع اول در وصف صبح و مدح کعبه و مطلع ثانى در وصف بهار و مدح پيامبر بزرگوار
- مطلع دوم
- در مدح خاقان اکبر شروان شاه منوچهربن فريدون و بستن سد باقلانى و التزام صبح در هر بيت
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- سوگند نامه و مدح رضى الدين ابونصر نظام الملک وزير شروان شاه
- در تحسر و تالم از مرگ کافى افدين عمربن عثمان عموى خود گويد
- در مدح دستور اعظم مختار الدين
- در فقر و گوشه نشينى و گله از سفر
- در شکايت از زندان
- در مدح خاقان کبير ابوالمظفر اخستان شروان شاه و ملکه
- در مدح صفوة الدين بانوى شروان شاه
- در مدح خواجه همام الدين حاجب و ياد کردن از مرگ منوچهر
- در مدح صفوة الدين بانوى شروان شاه
- در بى اعتنايى به دنيا
- در مدح عموى خود کافى الدين شروانى
- وله ايضا
- در حسب حال و شکايت از استرداد ملکى که بوى داده بودند
- اين قصيده را حرز الحجاز خوانند در کعبه عليا انشاء کرده و بر بالين مقدس پيغمبر اکرم صلوات الله عليه در يثرب به پايان آورده
- اين قصيده را نهزة الارواح و نزهة الاشباح گويند و در کعبه معظمه انشاء کرده مطلع اول صفت عشق و مقصد صدق کند و باز شرح منازل و مناسک راه کعبه دهد از بغداد تا مکه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- اين قصيده به نام کنز الرکاز است و خاقانى آن را در ستايش پيغمبر اکرم و در جوار تربت مقدس آن حضرت سروده است
- اين قصيده را در جواب امام مجد الدين سروده و به مدح شاه اخستان پايان داده است
- در شکايت از زندان
- در شکايت از روزگار
- قصيده
- در نکوهش و ملامت حسودان
- در ستايش ابو المظفر اخستان شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستايش مظفر الدين قزل ارسلان ايلدگز
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستايش اتابک منصور فرمانرواى شماخى و ابوالمظفر شروان شاه
- مطلع دوم
- در ستايش منوچهر بن فريدون شروان شاه
- تجديد مطلع
- در ستايش اتابک اعظم مظفر الدين قزل ارسلان عثمان بن ايلدگز
- مطلع دوم
- در ستايش نصرة الدين ابوالمظفر اصفهبد ليالواشير پادشاه مازندران
- مطلع دوم
- وقتى او را از رفتن به خراسان منع مى کردند مشتاقانه اين قصيده را سرود
- اين قصيده را در زمان کودکى در ستايش فخر الدين منوچهر بن فريدون شروان شاه سروده است
- در ستايش صفوة الدين بانوى شروان شاه اخستان
- در رثاء امام محمد بن يحيى و حادثه حبس سنجر در فتنه غز
- اين قصيده را در مرثيه فرزند خويش امير رشيد الدين سروده و آن را ترنم المصائب گويند
- مطلع دوم
- در بيمارى فرزند و تاثر از درگذشت وى گويد
- در رثاء امام ابو عمر و اسعد
- در رثاء بهاء الدين احمد
- در رثاء امام شهاب الدين
- در بيان عشق و گوشه نشينى و ستايش عصمة الدين خواهر منوچهر
- در حکمت و اندرز
- در تهنيت ولادت فرزند اخستان شاه
- تجديد مطلع
- در ستايش رکن الدين محمد بن عبد الرحمن طغان يزک
- در ستايش صفوه الدين بانوى شروان شاه
- در ستايش ملک الوزرا زين الدين دستور عراق
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستايش ملک ارسلان مظفر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- مطلع پنجم
- در ستايش علاء الدين آتسزبن محمد خوارزم شاه
- مطلع دوم
- در پند و اندرز و ستايش رکن الدين مفتى خوى و رکن الدين عالم رى و تاج الدين رازى ابن امين الدين
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در رثاء امام عز الدين ابوعمر و اسعد
- قصيده مرآت الصفا، در حکمت و تکميل نفس
- اين قصيده را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبه معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدين اصفهانى نموده که تعمير حرم کرده بود و خواص مکه اين قصيده را به زر نوشتند
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- در ستايش فخر الدين منوچهر شروان شاه به التزام لفظ «عيد» در هر بيت
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- اين قصيده بر بديهه در ساحل باکو به نزديک آتش خودسوز در وصف شکار کردن خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- در ستايش ملک الرؤسا شمس الدين محمودبن على
- در ستايش فخر الدين شروان شاه منوچهر
- در رثاء امام محمد بن يحيى خراسانى و خفه شدن او به دست غزان
- هنگام حبس در عزلت و قناعت و تخلص به مدح خاتم انبياء
- در شکايت از روزگار و مدح پيغمبر بزرگوار و ياد از کعبه معظمه
- در حماسه و نکوهش حسودان و سخنى در حکمت
- مطلع دوم
- در دل تنگى و شکايت از روزگار و خوش دلى از گوشه گيرى و قناعت
- در وصف خاک مقدسى که از بالين حضرت ختمى مرتبت آورده بود
- در ستايش سلطان غياث الدين محمد بن محمود بن محمد بن ملک شاه سلجوقى
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستايش بهاء الدين محمد دبير خوارزم شاه تکش بن ايل ارسلان
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در شکايت از روزگار و دوستان و ستايش تهمتن پهلوان
- مطلع دوم
- در مدح امام ناصر الدين ابراهيم
- در شکايت و عزلت
- در ستايش مظفر الدين قزل ارسلان ايلدگز
- در مدح عصمت الدين خواهر منوچهر و شفيع آوردن براى اجزاه سفر
- در موعظه و نصيحت و تخلص به ستايش بهاء الدين سعد بن احمد
- در شکايت از روزگار
- در ستايش خراسان و آرزوى وصول به آن مدح صدر جهان محيى الدين
- در مرثيه شيخ الاسلام عمدة الدين محمد بن اسعد طوسى نيشابورى شافعى معروف به حفده
- در مرثيه نصرة الدين ابوالمظفر اصفهبد کيالواشير
- در شکايت از روزگار و مردم
- در رثاء خانواده خود
- باز هم در مرثيه خانواده خويش
- در شکايت از جهان و نعت خاتم پيغمبران
- در موعظه و گوشه گيرى
- در عزلت و قناعت و بى طمعى
- در موعظه و تجريد و تخلص به مرگ عموى خود
- در تجريد و عزلت و قناعت و بى طمعى و شکايت از روزگار
- در شکايت و عزلت و تخلص به نعت پيامبر بزرگوار
- در شکايت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پيغمبر اکرم
- امام مطلق نجم المله والدين ابوالفضايل احمد سيمگر در مدح خاقانى گفته بود
- خاقانى درجواب ابوالفضايل احمد سيمگر گويد
- در مذمت مغرضان و حسودان
- در ستايش جلال الدين ابوالفتح شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح شروان شاه منوچهر
- مطلع دوم
- در مدح قاضى القضاة احمشاد
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح ابوالمظفر شروان شاه
- در ستايش موفق الدين عبد الغفار
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- درستايش اصفهان
- هنگام عبور از مداين و ديدن طاق کسرى
- در مدح ملک الوزراء زين الدين دستور عراق
- در مرثيه قدوة الحکماء کافى الدين عم خويش
- در مدح پيغمبر اکرم (ص)
- در مدح پدر خويش على نجار
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در تغزل و شکايت
- اين قصيده را تحفة الحرمين و تفاحة الثقلين خوانند در کعبه معظمه انشاد کرده و پيش حظيره مقدس پيغمبر اکرم به عرض و اتمام آورده است
- مطلع دوم در وداع کعبه
- در عزلت و حکمت و موعظه و رياضت و انتباه و ارشاد
- در عزلت و فقر و قناعت و تجريد
- در تحقيق و وعظ و ذکر صفاى صبح
- در مدح ابوالفتح شروان شاه منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح غياث الدين محمد مسعود ملک شاه
- در مدح جلال الدين شروان شاه اخستان بن منوچهر
- در مدح خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح ابو المظفر شروان شاه اخستان بن منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در تهنيت عيد و مدح جلال الدين شروان شاه اخستان بن منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح عصمة الدين عمه اخستان
- در حال بيمارى به اشتياق خراسان
- در مدح صفوة الدين بانو و بيان توفيق اداى حج او
- اين مرثيه را از زبان قرة العين امير رشيد فرزند خود گويد
- مطلع دوم
- در موعظه و حکمت و مرثيه امام ناصر الدين ابراهيم
- در مدح فخر الدين ابوالفتح منوچهر شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- در مدح ابوالمظفر جلال الدين شروان شاه اخستان
- مطلع دوم
- در مدح ابوالمظفر جلال الدين شروان شاه اخستان
- در تهنيت عيد و مدح خاقان کبير ابوالمظفر اخستان بن منوچهر بن فريدون
- مطلع دوم
- در شکايت از زمان و مذمت اقران
- در حکمت و قناعت و عزلت
- در مذمت آب و هواى رى گويد
- در مرثيه قدوة الحکما کافى الدين عم خود
- در مرثيه وحيد الدين شروانى
- قصيده
- در رثاء امام شهاب الدين ابوالفضائل شروانى
- قصيده
- درباره بيمارى خود
- قصيده
- در رثاء خانواده خود
- ايضا در مرثيه خانواده خود
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- در مرثيه سپهبد کيالواشير
- در رثاء زوجه خود
- در ستايش عز الدوله
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- در ستايش شروان شاه
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده
- قصيده