سوی باغ ما سفر كن بنگر بهار باری
سوی یار ما گذر كن بنگر نگار باری
نرسی به باز پران پی سایهاش همیدو
به شكارگاه غیب آ بنگر شكار باری
به نظاره و تماشا به سواحل آ و دریا
بستان ز اوج موجش در شاهوار باری
چو شكار گشت باید به كمند شاه اولی
چو برهنه گشت باید به چنین قمار باری
بكشان تو لنگ لنگان ز بدن به عالم جان
بنگر ترنج و ریحان گل و سبزه زار باری
هله چنگیان بالا ز برای سیم و كالا
به سماع زهره ما بزنید تار باری
به میان این ظریفان به سماع این حریفان
ره بوسه گر نباشد برسد كنار باری
به چنین شراب ارزد ز خمار خسته بودن
پی این قرار برگو دل بیقرار باری
ز سبو فغان برآمد كه ز تف میشكستم
هله ای قدح به پیش آ بستان عقار باری
پی خسروان شیرین هنر است شور كردن
به چنین حیات جانها دل و جان سپار باری
به دكان عشق روزی ز قضا گذار كردم
دل من رمید كلی ز دكان و كار باری
من از آن درج گذشتم كه مرا تو چاره سازی
دل و جان به باد دادم تو نگاه دار باری
هله بس كنم كه شرحش شه خوش بیان بگوید
هله مطرب معانی غزلی بیار باری