غزل شماره ۱۴۴۵

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
من دلق گرو كردم عریان خراباتم
خوردم همه رخت خود مهمان خراباتم
ای مطرب زیبارو دستی بزن و برگو
تو آن مناجاتی من آن خراباتم
خواهی كه مرا بینی ای بسته نقش تن
جان را نتوان دیدن من جان خراباتم
نی مرد شكم خوارم نی درد شكم دارم
زین مایده بیزارم بر خوان خراباتم
من همدم سلطانم حقا كه سلیمانم
كلی همه ایمانم ایمان خراباتم
با عشق در این پستی كردم طرب و مستی
گفتم چه كسی گفتا سلطان خراباتم
هر جا كه همی‌باشم همكاسه اوباشم
هر گوشه كه می گردم گردان خراباتم
گویی بنما معنی برهان چنین دعوی
روشنتر از این برهان برهان خراباتم
گر رفت زر و سیمم با سینه سیمینم
ور بی‌سر و سامانم سامان خراباتم
ای ساقی جان جانی شمع دل ویرانی
ویران دلم را بین ویران خراباتم
گویی كه تو را شیطان افكند در این ویران
خوبی ملك دارد شیطان خراباتم
هر گه كه خمش باشم من خم خراباتم
هر گه كه سخن گویم دربان خراباتم

امانخراباتدلقساقیسخنسلطانسینهشمعطربعشقمستمطربهمدم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید