غزل شماره ۸۵۵

عید آمد و خوش آمد دلدار دلكش آمد

هر مرده‌ای ز گوری برجست و پیشش آمد

دل را زبان بباید تا جان به چنگش آرد

جان پاكشان بیاید كان یار سركش آمد

جان غرق شهد و شكر از منبع نباتش

مه در میان خرمن زان ترك مه وش آمد

خاك از فروغ نفخش قبله فرشته آمد

كب از جوار آتش همطبع آتش آمد

جان و دل فرشته جفت هوای حق شد

گردون فرشتگان را زان روی مفرش آمد

نر باش و صیقلی كن دل را و نقش برخوان

بی نقش و بی‌جهات این شش سو منقش آمد

آن لعل را در آخر در جیب خویش یابی

بر جیب پاك جیبان نورش مر شش آمد

ز افیون شربت او سرمست خفت بدعت

ز استون رحمت او دولت منعش آمد

ای هوشمند گوشی كو را كشید دستش

وی روسپید رویی كز وی مخمش آمد

خاموش پنج نوبت مشنو ز آسمانی

كان آسمان برون این پنج و این شش آمد

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.