دل با دل دوست در حنین باشد
گویای خموش همچنین باشد
گویم سخن و زبان نجنبانم
چون گوش حسود در كمین باشد
دانم كه زبان و گوش غمازند
با دل گویم كه دل امین باشد
صد شعلهی آتش است در دیده
از نكته دل كه آتشین باشد
خود طرفهتر این كه در دل آتش
چندین گل و سرو و یاسمین باشد
زان آتش باغ سبزتر گردد
تا آتش و آب همنشین باشد
ای روح مقیم مرغزاری تو
كان جا دل و عقل دانه چین باشد
آن سوی كه كفر و دین نمیگنجد
كی ما و من فلان دین باشد