غزل شماره ۵۰

ای بگرفته از وفا گوشه كران چرا چرا

بر من خسته كرده‌ای روی گران چرا چرا

بر دل من كه جای تست كارگه وفای تست

هر نفسی همی‌زنی زخم سنان چرا چرا

گوهر نو به گوهری برد سبق ز مشتری

جان و جهان همی‌بری جان و جهان چرا چرا

چشمه خضر و كوثری ز آب حیات خوشتری

ز آتش هجر تو منم خشك دهان چرا چرا

مهر تو جان نهان بود مهر تو بی‌نشان بود

در دل من ز بهر تو نقش و نشان چرا چرا

گفت كه جان جان منم دیدن جان طمع مكن

ای بنموده روی تو صورت جان چرا چرا

ای تو به نور مستقل وی ز تو اختران خجل

بس دودلی میان دل ز ابر گمان چرا چرا

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده