غزل شماره ۶۸۰
نگارا مردگان از جان چه دانند
كلاغان قدر تابستان چه دانند
بر بیگانگان تا چند باشی
بیا جان قدر تو ایشان چه دانند
بپوشان قد خوبت را از ایشان
كه كوران سرو در بستان چه دانند
خرامان جانب میدان خویش آ
مباش آن جا خران میدان چه دانند
بزن چوگان خود را بر در ما
كه خامان لطف آن چوگان چه دانند
بهل ویرانه بر جغدان منكر
كه جغدان شهر آبادان چه دانند
چه دانند ملك دل را تن پرستان
گدایان طبع سلطانان چه دانند
یكی مشتی از این بیدست و بیپا
حدیث رستم دستان چه دانند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آنچ در سینه نهان میداری
- به كوی دل فرورفتم زمانی
- ورای پرده جانت دلا خلقان پنهانند
- آب حیوان باید مر روح فزایی را
- ای عشق كه جمله از تو شادند
نظرات نوشته شده
- ناشناس در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ نوشته
- بسیار عالی