غزل شماره ۵۷۶
اگر گلاله مشکین ز رخ براندازی
کنند در قدمت عاشقان سراندازی
اگر به رقص درآیی تو سرو سیم اندام
نظاره کن که چه مستی کنند و جانبازی
تو با چنین قد و بالا و صورت زیبا
به سرو و لاله و شمشاد و گل نپردازی
کدام باغ چو رخسار تو گلی دارد
کدام سرو کند با قدت سرافرازی
به حسن خال و بناگوش اگر نگاه کنی
نظر تو با قد و بالای خود نیندازی
غلام باد صبایم غلام باد صبا
که با کلاله جعدت همی کند بازی
بگوی مطرب یاران بیار زمزمه ای
بنال بلبل مستان که بس خوش آوازی
که گفته ست که صد دل به غمزه ای ببری
هزار صید به یک تاختن بیندازی
ز لطف لفظ شکربار گفته سعدی
شدم غلام همه شاعران شیرازی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- امیدوارم اگر صد رهم بیندازی
- پنجه با ساعد سیمین که نیندازی به
- اگر تو برشکنی دوستان سلام کنند
- تو خود به صحبت امثال ما نپردازی
- اگر تو پرده بر این زلف و رخ نمی پوشی
نظرات نوشته شده