غزل شماره ۱۶۱۰

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
منم آن عاشق عشقت كه جز این كار ندارم
كه بر آن كس كه نه عاشق بجز انكار ندارم
دل غیر تو نجویم سوی غیر تو نپویم
گل هر باغ نبویم سر هر خار ندارم
به تو آوردم ایمان دل من گشت مسلمان
به تو دل گفت كه ای جان چو تو دلدار ندارم
چو تویی چشم و زبانم دو نبینم دو نخوانم
جز یك جان كه تویی آن به كس اقرار ندارم
چو من از شهد تو نوشم ز چه رو سركه فروشم
جهت رزق چه كوشم نه كه ادرار ندارم
ز شكربوره سلطان نه ز مهمانی شیطان
بخورم سیر بر این خوان سر ناهار ندارم
نخورم غم نخورم غم ز ریاضت نزنم دم
رخ چون زر بنگر گر زر بسیار ندارم
نخورد خسرو دل غم مگر الا غم شیرین
به چه دل غم خورم آخر دل غمخوار ندارم
پی هر خایف و ایمن كنمی شرح ولیكن
ز سخن گفتن باطن دل گفتار ندارم
تو كه بی‌داغ جنونی خبری گوی كه چونی
كه من از چون و چگونه دگر آثار ندارم
چو ز تبریز برآمد مه شمس الحق و دینم
سر این ماه شبستان سپهدار ندارم

بستانتبریزخسروسخنسلطانشیرینعاشقعشقچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید