خنده از لطفت حكایت میكند
ناله از قهرت شكایت میكند
این دو پیغام مخالف در جهان
از یكی دلبر روایت میكند
غافلی را لطف بفریبد چنان
قهر نندیشد جنایت میكند
وان یكی را قهر نومیدی دهد
یأس كلی را رعایت میكند
عشق مانند شفیعی مشفقی
این دو گمره را حمایت میكند
شكرها داریم زین عشق ای خدا
لطفهای بینهایت میكند
هر چه ما در شكر تقصیری كنیم
عشق كفران را كفایت میكند
كوثر است این عشق یا آب حیات
عمر را بیحد و غایت میكند
در میان مجرم و حق چون رسول
بس دوادو بس سعایت میكند
بس كن آیت آیت این را برمخوان
عشق خود تفسیر آیت میكند