غزل شماره ۲۴۲۵

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
طوبی لمن آواه سر فاده
سكن الفاد بعشقه و وداده
نفس الكریم كمریم و فاده
شبه المسیح و صدره كمهاده
اذن الفاد لكی یبوح بسره
شرح الصدور كرامه لعباده
رحم القلوب بفتح‌ها و فتوح‌ها
قهر النفوس سیاسه لجهاده
كشف الغطاء و لا انتظار و لا نسا
فرح السعید تانسا بعتاده
عشقوا لرأیه ربهم و تعلقوا
و العرش یخضع حالهم بعماده
و صلوا الی نظر الحبیب بفضله
و الحق ارشدهم بحسن رشاده
القوم معشوقون فی اوصافهم
و الحق عاشقهم علی افراده
حار العقول به عاشقیه تحیرا
كیف العقول به معشقیه فناده
لا تنكرن و لا تكن متصرفا
بالعقل فی هذا و خف لكیاده
فالامر اعظم من تصرف حكمنا
و الود بالجبار من اعقاده
ملك البصیره من ممالك شیخنا
یعطی و یمنع ما یشا بمراده
ما غاب من قلبی شعاشع خده
لا تشمتوا بصدوده و بعاده
شمس المصیف اذا نی بغروبه
ما غاب حر الشمس من عباده
تبریز جل به شمس دین سیدی
ما اكرم المولی بكثر رماده

بادهتبریزشوقشیخعاشقعرشعشقعقلفالمسیحمعشوق


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید