غزل شماره ۲۴۰۵
ای همه منزل شده از تو ره بی‌رهه
بی‌قدمی رقص بین بی‌دهنی قهقهه
از سر پستان عشق چونك دمی شیر یافت
قامت سروی گرفت كودكك یك مهه
روی ببینید روی بهر خدا عاشقان
گر چه زنخ زد بسی كوردلی ابلهه
والله كو یوسف است بشنو از من از آنك
بودم با یوسفی هم نمك و هم چهه
چونك نماید جمال گوش سوی غیب دار
عرش پر از نعره‌هاست فرش پر از وه وهه
عاشق باشد كمان خاص بتی همچو تیر
هیچ نپرد كمان گر بشود ده زهه
آنك ز تبریز دید یك نظر شمس دین
طعنه زند بر چله سخره كند بر دهه
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چونك جمال حسن تو اسب شكار زین كند
- شیر خدا بند گسستن گرفت
- یك غزل آغاز كن بر صفت حاضران
- آه كان طوطی دل بی‌شكرستان چه كند
- ای ز تو مه پای كوبان وز تو زهره دف زنان
نظرات نوشته شده