غزل شماره ۷۷۳

سحری چو شاه خوبان به وثاق ما درآمد

به مثال ساقیان او به سبو و ساغر آمد

نه سبوی او بدیدم نه ز ساغرش چشیدم

كه هزار موج باده به دماغ من برآمد

بگشاد این دماغم پر و بال بی‌نهایت

كه به آفتاب ماند كه به ماه و اختر آمد

به مباركی و شادی چو جمال او بدیدم

ز جمال او دو دیده ز دو كون برتر آمد

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.