ز جام ساقی باقی چو خوردهای تو دلا
كه لحظه لحظه برآری ز عربده عللا
مگر ز زهره شنیدی دلا به وقت صبوح
كه بزم خاص نهادم صلای عیش صلا
بلا درست بلایش بنوش و در میبار
چه میگریزی آخر گریز توست بلا
پیاله بر كف زاهد ز خلق باكش نیست
میان خلق نشستست در خست خ
زهی پیاله كه در چشم سر همیناید
ز دست ساقی معنی تو هم بنوش هلا