غزل شماره ۴۶۴
بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
خوش باش زان که نبود این هر دو را زوالی
در وهم می نگنجد کاندر تصور عقل
آید به هیچ معنی زین خوبتر مثالی
شد حظ عمر حاصل گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی روزی شود وصالی
آن دم که با تو باشم یک سال هست روزی
وان دم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی
چون من خیال رویت جانا به خواب بینم
کز خواب می نبیند چشمم بجز خیالی
رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی
حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی
زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
- ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
- گر دست رسد در سر زلفین تو بازم
- روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
- نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید
نظرات نوشته شده