غزل شماره ۳۰۱۷
لاله ستانست از عكس تو هر شوره‌ای
عكس لبت شهد ساخت تلخی هر غوره‌ای
مصحف عشق تو را دوش بخواندم به خواب
آه كه چه دیوانه شد جان من از سوره‌ای
مشكل هر دو جهان آه چه حلوا شود
گر شكر تو شود مغز شكربوره‌ای
چهره چون آفتاب بر تن چون غوره تاب
تا بشود پرشكر در تن هر روده‌ای
وا شدن از خویشتن هست ز ماسوره سهل
چونك سر رشته یافت خصم ز ماسوره‌ای
جسم كه چون خربزه‌ست تا نبری چون خورند
بشكن و پیدا شود قیمت لاهوره‌ای
آه كه ندیدی هنوز بر سر میدان عشق
رقص كنان كله‌ها هر طرفی كوره‌ای
پیش طبیب دو كون رفتم بیمار عشق
نبض دلم می‌جهید در كف قاروره‌ای
گفتمش ای شمس دین مفخر تبریز آه
جز ز تو یابد شفا علت ناسوره‌ای
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
- ای رونق هر گلشنی وی روزن هر خانه‌ای
- از بامدادان ساغری پر كرد خوش خماره‌ای
- آه از آن رخسار برق انداز خوش عیاره‌ای
- پوشیده چون جان می روی اندر میان جان من
نظرات نوشته شده