غزل شماره ۲۸۶۱

چند روز است كه شطرنج عجب می‌بازی

دانه بوالعجب و دام عجب می‌سازی

كی برد جان ز تو گر ز آنك تو دل سخت كنی

كی برد سر ز تو گر ز آنك بدین پردازی

صفت حكم تو در خون شهیدان رقصد

مرگ موش است ولیكن بر گربه بازی

بدگمان باشد عاشق تو از این‌ها دوری

همه لطفی و ز سر لطف دگر آغازی

همچو نایم ز لبت می‌چشم و می‌نالم

كم زنم تا نكند كس طمع انبازی

نای اگر ناله كند لیك از او بوی لبت

برسد سوی دماغ و بكند غمازی

تو كه می ناله كنی گر نه پی طراری است

از گزافه تو چنین خوش دم و خوش آوازی

نه هر آواز گواه است خبر می‌آرد

این خبر فهم كن ار همنفس آن رازی

ای دل از خویش و از اندیشه تهی شو زیرا

نی تهی گشت از آن یافت ز وی دمسازی

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.