ای خواجه تو چه مرغی نامت چه چرا شایی
نی پری و نی چری ای مرغك حلوایی
مانند شترمرغی گویند بپر گویی
من اشترم و اشتر كی پرد ای طایی
چون نوبت بار آید گویی كه نه من مرغم
كی بار كشد مرغی تكلیف چه فرمایی
نی بلبل خوش لحنی نی طوطی خوش رنگی
نی فاخته طوقی نی در چمن مایی
حق است سلیمان را در گردن هر مرغی
مرغان همه پریدند آن جا تو چه میپایی