«محمود» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «محمود» در غزلیات حافظ شیرازی
- سعدی شیرازی
- «محمود» در غزلیات سعدی شیرازی
- مولوی
- «محمود» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- همچو آبی دیده در خود آفتاب و ماه را
چون ایازی دیده در خود هستی محمود را - من همچو ایازم و تو محمود
بشنو سخنی كایاز گوید - چشم بد خستش ولیكن عاقبت محمود بود
چشم بد با حفظ حق جز باطل و سودا نبود - ای خدا از عاشقان خشنود باد
عاشقان را عاقبت محمود باد - مرا چه گمره كردی مراد تو این بود
چنان كنم كه نبینی ز خلق یك محمود - نبشته بر رخ هر مست رو كه جان بردی
نبشته بر لب ساغر كه عاقبت محمود - ستایش تو چو دریا زبان ما كشتی
روان مسافر دریا و عاقبت محمود - پیش آن عشق عاقبت محمود
خویشتن را ایاز باید كرد - لا یطلب حمدنا لفخر
بل یجعلنا بذاك محمود - ز آسمان شنوم من كه عاقبت محمود
خموش باش كه محمود گشت كار ایاز - خلق گوید عاقبت محمود باد
عاقبت آمد به ما اقبال عشق - آن مه كه نه بالاست نه پست است بتابید
وان جا كه نه محمود و نه مذموم رسیدیم - خاموش كه عاقبت مرا كار
محمود بود چو من ایازم - مرا و قوم مرا عاقبت شود محمود
چو خویش را پی محمود خود ایاز كنم - وزیر و حاجب و محمود ایازی را شده چاكر
كه آن جا كو قدم دارد بود سرهای مردان دون - كوس محمودی همه بر اشتر محمود باد
بار دل هم دل كشد محرم كجا باشد زبان - آمد محمود باز بر در حجره ایاز
عشق گزین عشقباز دولت بسیار بین - گفتم به ایاز ای حر محمود شدی آخر
در شاه چه جا كردی ای آیبكی بوده - تا تو ایازی نكنی كی همه محمود شوی
تا تو ز دیوی نرهی ملك سلیمان نبری - فردوسی
- «محمود» در شاهنامه فردوسی
- جهاندار محمود شاه بزرگ
به آبشخور آرد همی میش و گرگ - چو کودک لب از شیر مادر بشست
ز گهواره محمود گوید نخست - جهاندار محمود کاندر نبرد
سر سرکشان اندر آرد بگرد - جهاندار محمود خورشیدفش
برزم اندرون شیر شمشیرکش - شهنشاه محمود گیرنده شهر
ز شادی به هر کس رسانیده بهر - جهاندار محمود با فر و جود
که او را کند ماه و کیوان سجود - جهان را جهاندار محمود باد
ازو بخشش و داد موجود باد - بگویم به تأیید محمود شاه
بدان فر و آن خسروانی کلاه - به نام جهاندار محمود شاه
ابوالقاسم آن فر دیهیم و گاه - جهان روشن از تاج محمود باد
همه روزگارانش مسعود باد - سرافراز محمود فرخندهرای
کزویست نام بزرگی به جای - جهان تاجهاندار محمود باد
وزو بخشش و داد موجود باد - کنو لاجرم جود موجود گشت
چو شاه جهان شاه محمود گشت - همی گاه محمود آباد باد
سرش سبز باد و دلش شاد باد