غزل شماره ۶۳۷

ندانم از من خسته جگر چه می خواهی

دلم به غمزه ربودی دگر چه می خواهی

اگر تو بر دل آشفتگان ببخشایی

ز روزگار من آشفته تر چه می خواهی

به هرزه عمر من اندر سر هوای تو شد

جفا ز حد بگذشت ای پسر چه می خواهی

ز دیده و سر من آن چه اختیار توست

به دیده هر چه تو گویی به سر چه می خواهی

شنیده ام که تو را التماس شعر رهیست

تو کان شهد و نباتی شکر چه می خواهی

به عمری از رخ خوب تو برده ام نظری

کنون غرامت آن یک نظر چه می خواهی

دریغ نیست ز تو هر چه هست سعدی را

وی آن کند که تو گویی دگر چه می خواهی

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.