غزل شماره ۳۱۵۰
من مرید توام مراد تویی
من غلامم چو كیقباد تویی
دل مرید تو و تو را خواهد
كاین در بسته را گشاد تویی
خاك پای توام ولی امروز
گردم اندر هوا كه باد تویی
زهد من می جهاد من ساغر
چو مرا زهد و اجتهاد تویی
گر چه من بدنهاد و بدگهرم
شاكرم چون در این نهاد تویی
ور نهادی كه تو كنی برداشت
خوش بود چون همه مراد تویی
زهر باده شود چو جام تویی
ظلم احسان شود چو داد تویی
بس كنم ذكر تو نگویم بیش
ذكر هر ذكر و یاد یاد تویی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
- تماشا مرو نك تماشا تویی
- ای خدایی كه مفرح بخش رنجوران تویی
- تو نه چنانی كه منم من نه چنانم كه تویی
- آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تویی
نظرات نوشته شده
- نصیرنژاد در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۱ نوشته
- عالی .ممنون