غزل شماره ۲۲۰۸

ناله ای كن عاشقانه درد محرومی بگو

پارسی گو ساعتی و ساعتی رومی بگو

خواه رومی خواه تازی من نخواهم غیر تو

از جمال و از كمال و لطف مخدومی بگو

هم بسوزی هم بسازی هم بتابی در جهان

آفتابی ماهتابی آتشی مومی بگو

گر كسی گوید كه آتش سرد شد باور مكن

تو چه دودی و چه عودی حی قیومی بگو

ای دل پران من تا كی از این ویران تن

گر تو بازی برپر آن جا ور تو خود بومی بگو

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.