خواجه غلط كردهای در صفت یار خویش
سست گمان بودهای عاقبت كار خویش
در هوس گلرخان سست زنخ گشتهای
های اگر دیدیی روی چو گلنار خویش
راه زنان عشق را مرگ لقب كردهاند
تا تو بلنگی ز بیم از ره و رفتار خویش
گوش بنه تا كه من حلقه به گوشت كنم
هستم از آن حلقه من سیر ز گفتار خویش
پیش من آ كه خوشم تا به برت دركشم
چون ز توام میرسد تحفه دلدار خویش