رباعی شماره ۱۶

این کوزه که آبخواره مزدوری است

از دیده شاهست و دل دستوری است

هر کاسه می که بر کف مخموری است

از عارض مستی و لب مستوری است

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

مزدور= کارگر ی که در مقابل کاری که می کند مزدی می گیرد. دستور یعنی وزیر، مخمور= دلبری با چشمان خمار، مستور یعنی زن پوشیده که در انتظار ظاهر نمی شود، عوارض یعنی رخسار و چهره
این آبی که در کوزه کارگراست که مزد گرفته از آب دیده شاهی و دل وزیری است که درگذشته اند، و هر جام شرابی که در دست یک دلبر با چشمان خمارست نیز قبلا رخسار فرد مستی و لبان زن پوشیده ای است، منظور فانی بودن انسان ها در گذر زمان است

این شعر میخواد بگه که انسانهای بی ارزش و خود فروخته زندگیشون رو مدیون انسانهای بزرگی هستن