رباعی شماره ۹
اکنون که گل سعادتت پربار است
دست تو ز جام می چرا بیکار است
می‌خور که زمانه دشمنی غدار است
دریافتن روز چنین دشوار است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- می لعل مذابست و صراحی کان است
- این کوزه که آبخواره مزدوری است
- خاکی که بزیر پای هر نادانی است
- این کهنه رباط را که عالم نام است
- نیکی و بدی که در نهاد بشر است
نظرات نوشته شده
- سعادت حسینی در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۹۹ نوشته
- واقعا اشعار بسیار شگفت انگیز است. اکثرا درک معنی نمی کنند. و آنان که درک می کنند که ایهام اشارت حال سرودن شعر ، شاعر در چه شرایط و مبحثی اشارت دارد. این اشعار باید توسط اساتید فن خوانده و معنی شود. که خیل عظیمی در خیالستان خود می گردند.