«مختصر» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «مختصر» در غزلیات حافظ شیرازی
- سعدی شیرازی
- «مختصر» در غزلیات سعدی شیرازی
- تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی دانی ای گل سیراب - جان شیرین فدای صحبت یار
شرم دارم که نیک مختصرست - هلاک نفس به نزدیک طالبان مراد
اگر چه کار بزرگست مختصر گیرند - گر جان دهی و گر سر بیچارگی نهی
در پای دوست هر چه کنی مختصر بود - در عالم وصفش به جهانی برسیدم
کاندر نظرم هر دو جهان مختصری بود - گر کنم در سر وفات سری
سهل باشد زیان مختصری - مقدور من سریست که در پایت افکنم
گر زان که التفات بدین مختصر کنی - مولوی
- «مختصر» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- ای پاك دلان با جز او عشق مبازید
نتوان دل و جان دادن هر مختصری را - جهان و عقل كلی را ز عقل جزو چون بینی
در آن دریای خون آشام عقل مختصر چه بود - بیتی دو بماند اما بردند مرا جانا
جایی كه جهان آن جا بس مختصرم آمد - چیزی ز ماست باقی مردانه باش ساقی
درده می رواقی زین مختصر چه آید - قصه درازست و اشارت بس است
دیده فزون دار و سخن مختصر - نیست قلندر از بشر نك به تو گفت مختصر
جمله نظر بود نظر در خمشی كلام دل - من نور پاكم ای پسر نه مشت خاكم مختصر
آخر صدف من نیستم من در شهوار آمدم - چرخ ز استیزه من خیره و سرگشته شود
زانك دو چندان كه ویم گر چه چنین مختصرم - به ظاهربین همیگوید چو مسجود ملایك شد
كه ای ابله روا داری كه جسم مختصر باشم - دین ما مهر تو و مذهب ما خدمت تو
تا نگویی كه در این عشق تو ما مختصریم - به پیش جام بحرآشام ایشان
تو دریای جهان را مختصر بین - گفتی ملول گشتم از عشق چند گویی
آن كس كه نیست عاشق گو قصه مختصر كن - طمع جمله طامعان بود از خرمنت جوی
دو ده مختصر بود دو جهان در جهان تو - از خود به خود سفر كن در راه عاشقی
وین قصه مختصر كن ای دوست یك سری - اگر دلت به بلا و غمش مشرح نیست
یقین بدانك تو در عشق شاه مختصری - «مختصر» در دیوان شمس - رباعیات مولوی