«دیوانگان» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «دیوانگان» در غزلیات حافظ شیرازی
- سعدی شیرازی
- «دیوانگان» در غزلیات سعدی شیرازی
- فراغ صحبت دیوانگان کجا باشد
تو را که هر خم مویی کمند داناییست - سماع انس که دیوانگان از آن مستند
به سمع مردم هشیار در نمی گنجد - هر کو نصیحت می کند در روزگار حسن او
دیوانگان عشق را دیگر به سودا می برد - دیوانگان خود را می بست در سلاسل
هر جا که عاقلی بود این جا دم از جنون زد - به راه عقل برفتند سعدیا بسیار
که ره به عالم دیوانگان ندانستند - دیوانگان نترسند از صولت قیامت
بشکیبد اسب چوبین از سیف و تازیانه - مولوی
- «دیوانگان» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- دیوانگان جسته بین از بند هستی رسته بین
در بیدلی دل بسته بین كاین دل بود دام بلا - یك خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند
دیوانگان بندی زنجیرها دریدند - این نور دیدهاند كه دیوانگان راه
سودا همیخرند و هنرها همیدهند - ما را خدا از بهر چه آورد بهر شور و شر
دیوانگان را میكند زنجیر او دیوانهتر - ساقیا بیگه رسیدی می بده مردانه باش
ساقی دیوانگانی همچو می دیوانه باش - بشنو سماع آسمان خیزید ای دیوانگان
جانم فدای عاشقان امروز جان افشان كنیم - مگو با ما كه ما دیوانگانیم
بر آتشهای بیزنهار گردیم - یار دعوی می كند گر عاشقی دیوانه شو
سرد باشد عاقلی در حلقه دیوانگان - چه نشستی دور چون بیگانگان
اندرآ در حلقه دیوانگان - جستهاند دیوانگان از سلسله
ز آنك برزد بوی جان از سلسله - بر دیوانگان امروز آمد شاه پنهانی
فغان برخاست از جانهای مجنونان روحانی - عشرت دیوانگان را دیدهای
ننگ بادت باز چون عاقل شدی - فردوسی
- «دیوانگان» در شاهنامه فردوسی