نیست عجب صف زده پیش سلیمان پری
صف سلیمان نگر پیش رخ آن پری
آن پریی كز رخش گشت بشر چون ملك
یافت فراغت ز رنج وز غم درمان پری
تربیت آن پری چشم بشر باز كرد
یافته دیو و ملك گوهر جان زان پری
ما و منی پاك رفت ماء منی خشك شد
گشت پری آدمی هم شد انسان پری
دیده جان شمس دین مفخر تبریز و جان
شاد ز عشق رخش شادتر از جان پری