شب و روز آن نكوتر كه به پیش یار باشی
به میان سرو و سوسن گل خوش عذار باشی
به طرب هزار چندان كه بوند عیش مندان
به میان باغ خندان مثل انار باشی
نشوی چو خارهایی كه خلند دست و پا را
به مثال نیشكرها كه شكرنثار باشی
به مثال آفتابی كه شهیر شد به بخشش
به میان پاكبازان به عطا مشار باشی
هله بس كه تا شهنشه بگشاید و بگوید
چو خمش كنی نگویی و در انتظار باشی