غزل شماره ۲۲۳۰
صوفیانیم آمده در كوی تو
شیء لله از جمال روی تو
از عطش ابریق‌ها آورده‌ایم
كب خوبی نیست جز در جوی تو
هابده چیزی به درویشان خویش
ای همیشه لطف و رحمت خوی تو
حسن یوسف قوت جان شد سال قحط
آمدیم از قحط ما هم سوی تو
صوفیان را باز حلوا آرزو است
از لب حلوایی دلجوی تو
ولوله در خانقاه افتاد دوش
مشك پر شد خانقاه از بوی تو
دست بگشا جانب زنبیل ما
آفرین بر دست و بر بازوی تو
شمس تبریزی تویی خوان كرم
سیر شد كون و مكان از طوی تو
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دل من دل من دل من بر تو
- قلم از عشق بشكند چو نویسد نشان تو
- سیر نیم سیر نی از لب خندان تو
- نور دل ما روی خوش تو
- ای كز تو همه جفا وفا شد
نظرات نوشته شده